جمال صابری یعنی حق پناهندگی یعنی مبارزه برای آزادی! در حمایت از کمپین جمال صابری

مقدمه:
نزدیک به ۹ روز است که حکومت ژاپن جمال صابری را دستگیر کرده و در زندان انداخته. جمال صابری چهره فعال حقوق پناهندگی و حقوق انسانی و مبارز راه آزادی و برابری در ژاپن است. او نزدیک به ۲۰ سال در ژاپن زندگی کرده و تقاضای پناهندگی سیاسیش بارها توسط حکومت ژاپن رد شده. جمال بارها بخاطر فعالیتهایش برای حقوق انسانی دستگیر شده و در سال ۲۰۰۳ بمدت نزدیک به یکسال در زندان اداره مهاجرت ژاپن به سر برده است. او رفیق فعال حزب کمونیست کارگری ایرانست و افتخاری دیگر برای جنبش کمونیستی کارگری.
حزب ما چند روزی است که وارد مهمترین کمپین خارج کشوری خود شده است. کمپین حمایت از جمال صابری، در سطحی جهانی برای پس زدن حاکمان ژاپن و بازگرداندن او به زندگی امن.
وقتی صحبت پناهنده و حق پناهندگی می شود ، ظلمی که حکومتهای غرب و مهاجر پذیر به پناهندگان کرده اند و می کنند به ذهنها می آید. این برای من فقط خبر نیست. خود من یک پناهنده سیاسی هستم و سختی های زیادی برای پذیرفته شدن تقاضای پناهندگیم کشیده ام. شاهد دهها تفاضای پناهندگی دیگر بوده ام و به دهها انسان در محیط خودم برای کسب حقوق پناهندگی کمک کرده ام و در درد آنها شریک بوده ام. کابوس دیپورت شدن به ایران برای انسانی که سالها سختی و زندان و شکنجه و بدبختی های آن حکومت اسلامی را تجربه کرده و در کشوری غریب با قوانینی غریب و قضاتی که برایشان اهمیتی ندارد که سرنوشت پناهنده چه می شود و سرنوشت پناهنده را به بازی می گیرند و حکومتهائی که روی اعلامیه جهانی حقوق پناهندگی را امضاء کرده اند اما در عمل هر روز این حقوق را زیر پا می گذارند…با سختی و بیکاری و نا امیدی و خودکشی های پناهجویان در زندانها….با همه اینها من آشنا هستم و بخشی است از کابوسهای زندگی من. از اینرو با اینکه جمال را از نزدیک ندیدم او را با گوشت و پوست خود حس می کنم. منهم تلاشم را می کنم و برایم مهم نیست آن منشی سفارت ژاپن در واشنکتن دی سی چند بار منرا سر بدواند. منهم می ایستم برای جمال چون جمال یعنی حق پناهندگی و حق مبارزه برای آزادی در همه دنیا!
اجازه بدهید نگاهی بیندازم به چند نکته در حاشیه مسئله پناهندگی ، آمار پناهندگان و وضعیت مشخص پناهندگی در ژاپن برای اطلاع بیشتر شما خوانندگان عزیز:

زمینه قانونی حق پناهندگی:
منشور:کنوانسیون) جهانی حقوق پناهندگی در ۲۸ جولای ۱۹۵۱ در سازمان ملل مطرح شد و در ۲۲ آوریل ۱۹۵۴ نهایتا به تصویب رسید. آنموقع بیشتر مربوط به دادن ویزا بود برای فراریان جنگ جهانی در اروپا. اما در سال ۱۹۶۷ در ژنو مفاد این منشور توسعه پیدا کرد و شمول آن جهانی شد و در حال حاضر ۱۴۷ حکومت دنیا زیرش را امضاء کرده اند. 
ماده اول کنوانسیون ژنو ، تعریف پناهنده را چنین می کند:
“پناهنده انسانی است که بخاطر دلایل نژادی، مذهبی،ملیتی، اعتقاد ات سیاسی و تعلق به گروه اجتماعی معین در کشور خوش تحت تعقیب و فشار واقع شده و ترس از این دارد که در صورت بازگشت به کشورش مجددا تحت این فشارها قرار گیرد و بخاطر چنین هراسی از تحت فشار قرارگرفتن حاضر به بازگشت کشورش نیست”
تصویب حق پناهندگی قدم بسیار بزرگی در زمینه دفاع از حقوق انسانها بود و بخصوص در دو دهه اخیر کشورهای پناهنده و مهاجر پذیر تمام تلاششان را کرده اند که این حقوق را مثل تمام حقوق انسانی دیگر به فراموشی بسپارند و اینست که با موج عظیم و جدید پناهندگی و مهاجرتی که بخاطر وضعیت تیره افتصادی اجتماعی و سیاسی در جهان معاصر حاکم است، مسئله حق پناهندگی تبدیل به یکی از محورهای مبارزه برای حقوق انسانی در کشورهای توسعه یافته تبدیل شده است. حکومتهای توسعه یافته و امپریالیستی که خودشان از عوامل ایجاد نظام نابرابر در جهان هستند نمی خواهند حق پناهندگی را به رسمیت بشناسند و سرنوشت پناهنده ها همه جا بازیچه بازیهای سیاسی و بده و بستانهای افتصادی و سیاسی بین این دول و حکومتهای دیکتاتوری دنیا قرار گرفته است.
دقیقا بخاطر دیدن چنین نیازی در دفاع از حقوق پناهندگی بود که حزب کمونیست کارگری ایران امر پناهندگی را از همان ابتدای فعالیتهایش بسیار جدی گرفت و فدراسیون پناهندگان ایرانی را سازمان داد که ابزاری بسیار فعال و کارساز برای دفاع از حقوق پناهندگان بوده است.

نگاهی به آماررسمی پناهندگان متقاضیان ایرانی پناهندگی
آمار رسمی در امور پناهندگی همیشه از آمار واقعی عقب است بخاطر اینکه اکقریت بزرگ پناهندگان در کشورهای غربی بطور غیر قانونی زندگی می کنند و بخاطر قوانین دست و پاگیر داخلی و برخوردهای غیر انسانی کشورهای میزبان و از ترس دیپورت شدن اساسا به مراجع پناهندگی مراجعه نمی کنند و بار سنگین زندگی غیر قانونی و عدم حقوق اولیه انسانی را بجان می خرند. زندگی انسان پناهنده غیر قانونی خودش کتابها می شود و زمانی باید این داستانهای غم انگیز را نوشت.
بنا به آمار منتشره توسط کمییسیون پناهندگی سازمان ملل از سال ۱۹۹۹ تا ۲۰۰۸ هر ساله بین ۸۰ تا ۹۰ هزار ایرانی تقاضای پناهندگی کرده اند. این عدد در سال ۱۹۹۹ برابر ۸۶۰۰۰ تفر است که در سال ۲۰۰۲ به عوج ۱۳۸۰۰۰ نفر می رسد و در سال ۲۰۰۸ این رقم به ۶۹۰۰۰ نفر سقوط می کند. البته طبعا باید آمار سال ۲۰۰۹ -۲۰۱۰ مجدد رشد نجومی نشان دهد چرا که موج سرکوب انقلاب اخیر دهها هزار فعال جوان سیاسی را مجدد آواره کشورهی دیگر کرده است.
نکته جال اینست که هر ساله کمتر از یک چهارم این تعداد متقاضی توسط کمیته پناهندگی سازمان ملل کمک دریافت کرده اند!
انگلستان، ترکیه و آلمان در صدر کشورهای مورد مراجعه پناهندگان ایرانی در سالهای ۱۹۹۹- ۲۰۰۸ اعلام شده اند. کشورهای استرالیا ، هلند، بلژیک، سوئد، کانادا و آمریکا، یونان و نروژ در مراتب بعدی قرار گرفته اند.
یکی از مشکلات دیگر آمارها اینست که تفاوتی زیاد بین مهاجران اجتماعی و سیاسی نتوانسته اند قائل شوند و بخاطر فشار حکومتهای مهاجرپذیر بسیاری از پناهندگان احتماعی مجبور می شوند خودشان را پناهنده سیاسی معرفی کنند.
بر طبق آمار انتشار یافته  متوسط ۲۷ در صد تقاضاهای پناهندگی ایرانیها در دوره سالهی ۱۹۹۹ تا ۲۰۰۸ پذیرفته شده است . در سال ۲۰۰۸ این نسبت بالا رفته و به ۳۶ در صد رسیده است و امید اینست که با تلاش مدافعان حقوق پناهندگی در سالهای آینده این رقم افزایش یاید. بالاترین در صد پذیرش تقاضای پناهندگی در بار اول درخواست را کشور کاندا با ۹۲ در صد و کشور ترکیه با ۸۵ در صد داشته است.

وضعیت ویژه و ضد انسانی ژاپن در مورد پذیرش پناهنده و “دورنمای روابط تجاری وسیع با رژیم اسلامی”
حکومت ژاپن سابقه خوبی در مورد پناهندگی ندارد. این حکومت از سابقه تاریخی امپریالیستی و جنایات بیشمار نسبت به کشورهای همسایه اش برخوردار است. نژاد پرستی و قوم پرستی از ویژگیهای سیاستهای حکومت “امپراتوری ژاپن” بوده است که سنتا مدعی است که پسر خدا در روی زمین است و مردم باید این امپراتور را بپرستند!
این حکومت جنایات بیشماری در نیمه اول قرن بیستم در سطح منطقه انجام داده و خون ملیونها انسان بیگناه را به دستهایش دارد.
حکومت ژاپن با اینکه منشور جهانی حقوق پناهندگی را امضاء کرده سنتا ضد پناهنده بوده و به انوع مختلف از پذیرش پناهنده خود داری کرده. بنا به گزارش رودریک سیمون در سال ۲۰۰۳ فقط ۱۰ نفر توانسته اند از این حکومت پناهندگی بگیرند و در همینسال نزدیک ۵۲۷ هزار نفر در زندانهای پناهندگی ژاپن اسیر بوده اند. اکثر متقاضیان پناهندگی به ژاپن از کشورهای همجوار مثل چین و کره شمالی می آیند. ژاپن کابوس متقاضیان پناهندگی است.
دستگیریهای متعدد، زندانهای دراز مدت و بی خبر نگه داشتن زندانی از وضعیتش و شکنجه های جسمی و روانی دیگر سنت این حکومت “امپراتوری آفتاب تابان” است! این حکومت ژاپن بارها توسط سازمان عقو بین الملل بخاطر رفتار غیر انسانی بر علیه پناهندگان محکوم شده است.
در گزارش رودریک سیمون آمده است که ژاپن هرگز هیچ کردی را بعنوان پناهنده نپذیرفته! در یک مورد این حکومت یک پناهجوی همجنس گرای ایرانی را دیپورت کرده و به او گفته” شما فقط هویت جنسیت را مخفی کن، رژیم اسلامی بهت کاری ندارد!”
جمال صابری ، نمونه ای است از همین برخورد ضد انسانی حکومت ژاپن. او از سال ۲۰۰۱ تقاضای پناهندگی کرده و تمامی بیست سال اخیر برای حقوق پناهندگی خودش و سایر پناهندگان مبارزه کرده و سابقه مبارزاتش بر علیه رژیم اسلامی هم کاملا اجتماعی شده است. حکومت ژاپن او را یکسال در سال ۲۰۰۳ در زندان نگه داشت و هرگز تقاضای پناهندگیش را نپدیرفت و الان هم او را به زندان انداخته و معلوم نیست از جان او چه می خواهد. حکومت ژاپن نمونه حکومتی است که جان انسانها برایش فقط ابزار تجارت اقتصادی و سیاسی با حکومتهای دیکتاتوری است. این حکومت از شرکای مهم تجاری رژیم اسلامی است وبیلیونها دلار همه ساله از این تجارت سود می برد. فقط در چند ماهه سال ۲۰۱۹ آمار تجارت این حکومت با رژیم اسلامی معادل ۱۱ بیلیون دلار برآورد شده است! رزیم اسلامی قصد دارد از امکانات تکنولوژی ژاپن در ساخت صنابع هسته ای خود استفاده کند و در حال حاضر قراردادهای وسیع میلیاردی به حکومت ژاپن را وسوسه کرده است! طبیعی است که حقوق پناهندگی برای این شارلاتانهای سیاسی ارزشی نداشته باشد!
اهمیت سیاسی مبارزه با حقوق پناهندگی برای حکومتهای پناهنده پذیر
طبیعی است که عروج جنبش سرنگونی طلب و انقلابی و متزلزل شدن پایه های رژیم اسلامی را حاکمان سرمایه در کشورهای اکپریالیستی تا آخرین لحظه سقوط رزیم اسلامی بر نتابند و هر قدر این حکومت متزلزلتر می شود آنها به دست و پا بیفتند . طبیعی است که پشت حفظ سیاسی رژیم هم اینها دنبال ملیاردها دلار منافع باشند البته نه برای مردمشان بلکه برای انحصارات غول آسای ضد مردمیشان!
طبیعی است که فرض بگیریم پناهندگان سیاسی ستون فقرات جنبش مبارزاتی ضد رژیم اسلامی در خارج کشور را تشکیل می دهند. طبیعی است فرض بگیریم که زد و بند حکومتها برای “طبیعی سازی و بهبود روابط” مجبور است به موضوع پناهندگی بپردازد. جمال صابری نمونه ای است که پیوند بین پناهندگی و فعالیت بر علیه رزیم اسلامی را بخوبی نشان می دهد. فعالیت جدی سیاسی بر علیه رژیم اسلامی در خارج کشور با در دست داشتن پاسپورت رژیم اسلامی و رفت و آمد به ایران اگر انجام شود نتیجه اش اینست که لباس “رفرمیست رژیم” بپوشی و خودسانسوری کنی و پشت فلان آخوند مخفی شوی و احیرا هم وقتی هوا آفتلبی است حداکثرش به “جنبش سبز” بپیوندی! اینست که هر موقع حکومتی بخواهد به رژیم اسلامی پراغ سبز بزند یک راهش تحت فشار قرار دادن پناهنده سیاسی است و هدیه دادن پناهندگان فعال به جهت سیاسی به آستان جانیان اسلامی در ایران! این سنت مربوط به امروز و دیروز هم نیست.
لذا پیوندی است بین دفاع از حقوق پناهنده و دفاع از جنبش رادیکال و سرنگونی طلب رزیم اسلامی.
در سوی ما هم به همین دلیل هم حزب کمونیست کارگری و هم فدارسیون سراسری پناهندگان ایرانی بطور همزمان وارد کمپین شده اند و فراخوان ما هم به همه آزادیخواهان مخالف رژیم است که در این کمپین به ما بپیوندند. حمایت از آزادی و به رسمیت شناخته شدن حق پناهندگی جمال صابری، حمایت از جنبش سرنگونی طلب، آزادیخواهانه و برابری طلبانه در ایران هم هست. متحدان حکومتی این جنبش انقلابی هم طبعا اینرا می دانند و جبهه خودشان را تشکیل دادند!
نباید گذاشت که جمال صابری به ابزار مغازله حکومتهای ژاپن و رژیم اسلامی تبدیل شود. جمال صابری امروز معنی بزرگتری دارد. معنیش دفاع از اصل حق پناهندگی در سراسر جهانست. معنیش دفاع از جنبش سرنگونی طلب و انقلابی در ایرانست. معنایش حمایت از انسانیتی است که دارد لای چرخهای ضد انسانی سرمایه له می شود و چشمهایش به ماست! بایستیم و نگذاریم جمال صابری قربانی جدید این دنیای وارونه شود. جمال ، همه ماست!
منابع:
اطلاعاتی در مورد تعریف پناهنده و قوانین جهانی پناهندگی
http://en.wikipedia.org/wiki/Convention_Relating_to_the_Status_of_Refugees
آمار پناهندگان ایرانی منتشر شده توسط کمیسیون پناهندگان سازمان ملل متحد درفاصله سالهای ۱۹۹۹  -۲۰۰۸
http://www.irainc.org/iranref/statistics.php
وضعیت پناهندگی در ژاپن- نوشته رودریک سیمون
http://www.japanlaw.info/law2004/JAPAN_LAW_2004_REFUGEE_JAPAN_NO_PLACE_FOR_REFUGE.html
نامه اعتراضی حزب کمونیست کارگری ایران به دولت ژاپن
http://rowzane.com/fa/annonce-archiev/66-panahndegi/1464-jaman-saberi-march2010.html
نامه فدراسیون سراسری پناهندگان به سازمان عقو بین الملل و دیدبان حقوق بشر در رابطه با جمال صابری
http://rowzane.com/fa/annonce-archiev/66-panahndegi/1466-jamal-saberi.html
سایت فدراسیون سراسری پناهندگان ایرانی
http://www.hambastegi.org/farsi/indexf.htm
پتی دبونیتاس- لندن (کمپین آزاد سازی جمال صابری)
http://rowzane.com/fa/annonce-archiev/66-panahndegi/1530-jamal-camping.html
پیکت های اعتراضی در مقابل سفارتخانه و کنسولگریهای ژاپن درآلمان دردفاع از جمال صابری
http://rowzane.com/fa/annonce-archiev/66-panahndegi/1508-1388-12-21-12-20-01.html
هشدار به دولت ژاپن, نمیگذاریم با جان مخالفین سیاسی معامله اقتصادی کنید (فرشاد حسینی)
http://rowzane.com/fa/articles-archiev/127-farshad-h/1423-1388-12-13-19-01-44.html
تعقیب فعالین اپوزیسیون جمهوری اسلامی توسط اینترپول را محکوم میکنیم(حزب کمونیست کارگری ایران-دسامبر ۲۰۰۹)
http://rowzane.com/fa/annonce-archiev/107-hezb/353-161209-wpi-interpol.html
 
حجم روابط رژیم اسلامی با ژاپن در سال ۲۰۱۰
http://en.wikipedia.org/wiki/Iran%E2%80%93Japan_relations