برگزاری ۸ مارس در ایران با تمام محدودیتهایی که حکومت اسلامی در دوران حاکمیت خود بر زنان و بر کل جامعه حاکم کرده است از اهمیت زیادی در سطح جهانی برخوردار بوده است. در سالهای گذشته روز جهانی زن در شهرهای مختلف کشور از طرف زنان و مردان آزادیخواه، مبارز و برابری طلب با ابتکارات گوناگون گرامی داشته شده و اعتراض خود علیه هر گونه نابرابری را فریاد زده اند.
در ایران تحت حاکمیت مشتی انگل اسلامی و ضد زن و در طول عمر سراپا ضد انسانی این حکومت، زنان و مردان برابری طلب لحظه ای از مبارزه و اعتراض علیه قوانین زن ستیز اسلامی باز نایستاده اند. امسال در حالی به استقبال روز جهانی زن می رویم که ۹ ماه مبارزه بی امان مردم بویژه زنان در خیابانهای اکثر شهرهای ایران علیه نابرابری، علیه تبعیض جنسیتی، علیه قوانین ضد بشری و در یک کلام علیه کل نظام اسلامی در جریان بوده است و همچنان ادامه دارد. ۱۷ اسفند امسال می تواند یکی از حلقه های بسیار مهم مبارزه و انقلاب مردم علیه حکومت اسلامی باشد. سرکوب زنان بعد از به قدرت رسیدن رژیم اسلامی تلاشی برای خفه کردن انقلاب ۵۷ بود. یا روسری یا توسری، یکی از ستونهای هویتی حکومت اسلامی برای به خانه فرستادن زنان و در خدمت به بقای نظامی بود که سی و یک سال تمام اوج نابرابری، تحقیر و سرکوب شدید علیه زنان را اعمال کرد. همان موقع پاسخ زنان به حکومت تازه بقدرت رسیده اسلامی، شعارهای کوبنده ”روز زن نه شرقی نه غربی جهانی است“ بود و تا به امروز در مقابل توحش اسلامی بر علیه زنان، در مقابل قوانین ارتجاعی و ضد زن حکومت اسلامی ایستاده و آنرا به چالش طلبیده اند.
در شهرهای کردستان زنان و مردان برابری طلب و مردم آزادیخواه از همان روزهای بقدرت رسیدن این حکومت، هیچگاه مرعوب، زدن و کشتن، زندان، سنگسار و اعدام زنان نشدند و همپای مبارزه و اعتراض زنان در سراسر کشور، به حکومت آپارتاید جنسی نه گفتند. در شهرهای کردستان یک میلیتاریسم و یک حکومت نظامی به تمام معنا حکم فرما است. این سیاست و صرف هزینه هنگفتی که حکومت بابت آن هزینه کرده است به این خاطر است تا بتواند مانع از همبستگی مردم شهرهای کردستان با انقلاب در سراسر کشور شود. رژیم اسلامی خوب می داند که مردم در شهرهای کردستان از همان روزهای بقدرت رسیدن این حکومت در مقابل آن ایستادند. اکنون و در روزهای پایانی عمرش به این میلیتاریسم شدت بخشیده است تا بتواند چند روزی بیشتر به جنایت، کشتار، دزدی و چپاول ادامه دهد. علارغم این سبعیت ، مردم کماکان در صدد فرصتهای مناسبی هستند تا به این مار زخمی و از نفس افتاده ضربات پایانی خود را وارد کنند.
۸ مارس در سراسر کشور و در شهرهای کردستان می تواند گامهای بلندی انقلاب را به جلو ببرد. ۸ مارس می تواند همانند روزها و مناسبتهای ۹ ماه گذشته پایه های حکومت را بیشتر از پیش به لرزه در آورد. از این رو در ۸ مارس امسال فعالین دفاع از حقوق برابر زن و مرد و هزاران و میلیونها مردمی که نابرابری و تبعیض جنسیتی را نپذیرفته اند، وظایف خطیری بر عهده دارند. سنت ۸ مارس، روزجهانی کودک، اول مه و مناستبهای آزادیخواهانه و انسانی در شهرهای کردستان پیشینه طولانی تری دارد. در ۸ مارس امسال نیز و در تداوم مبارزات چندین ساله مردم و جنبشهای اجتماعی علیه حکومت اسلامی زن ستیز، به حکم اعدام شیرین علم هولی و همه زنانی که سالهاست در زندانهای حکومت اسلامی اسیر هستند باید اعتراض کرد و خواهان آزادی زندانیان زن و همه زندانیان سیاسی شد.
در محلات که کانون تجمع جوانان دختر و پسر است، در کارخانه، پارکها و مدارس و دانشگاه و هر جای دیگری که امکان آن هست، باید کوشید ۸ مارس روز جهانی زن را جشن گرفت، آنرا گرامی داشت و به تمام قوانین زن ستیز حکومت اسلامی وآپارتاید جنسی اعتراض کرد. باید با صدای بلند آزادی و برابری را فریاد بزنیم. به مناسبت ۸ مارس روز جهانی زن بیانیه پخش کنیم، جشن و سرور برپا کنیم و همه مردم را دعوت کنیم که به نابرابری و تبعض نه بگویند. در و دیوار شهرها را با شعار زنده باد ۸ مارس روز جهانی زن، مرگ بر رژیم ضد زن، زنده باد آزادی و برابری، لغو حجاب و برچیدن تمام قوانین جنسیتی پر بکنیم. با برگزاری و شرکت در گرامیداشت ۸ مارس روز جهانی زن، در هر کجا و با هر امکانی که دست میدهد، گامهای دیگری حکومت ضد زن را به لب گور نزدیکتر کنیم.
۱ مارس ۲۰۱۰