مقدمه:
گزارش یوکیا آمانو ،  مدیر کل ژاپنی آژانس بین‌المللی درباره برنامه هسته‌ای ایران منتشر شد. او در گزارشش تاکیید دارد که رژیم اسلامی همکاریهای لازم با آژانس را نداشته و به غنی سازی اورانیوم با اهداف نامعلوم در دو مرکز نزدیکی شهرهای قم و نطنز ادامه می دهد. پیرو انتشار این گزارش، حکومت آمریکا و دولتهای اروپائی نگرانی خود را ابراز کردند و بحث مقابله با حکومت ایران مجددا سر تیتر اخبار سیاسی شد. دوران بوش هر بار بحث تلاش هسته ای حکومت اسلامی مطرح می شد، بازار تهدیدهای نظامی بوش و حکومت اسرائیل رواج پیدا می کرد و حالا در دوران این یکی شارلاتان ، یعنی اوباما و کابینه اش بازار بحث سر تحریم اقتصادی دوباره باب شده!
حکومت اوباما قبل از مضحکه انتخابات رژیم اسلامی اعلام کرده بود که “صبر می کند تا نتایج انتخابات در ایران روشن شود”. حالا ظاهرا صبرش را کرده و می خواهد “کاری بکند”. اینست که در حال گرم کردن بازار بحث بر سر تحریمهای اقتصادی است. البته شرکایش در اروپا و نیمچه رقبایش در روسیه و چین، این تحریمهای اقتصادی را هم نمی خواهند و رسما هم اعلام می کنند. نتیجه این می شود که اگر صحنه مضحک سیاست را به این دلقکها واگذاریم، این تانگوهای سیاسی و کش و قوسهای عاشقانه بین حکومتهای غرب و شرق با رژیم اسلامی تا ابد ادامه می یابد و چیزی دست مردم در ایران را نخواهد گرفت. رژیم اسلامی برای همه این حکومتها “فوائد بیشمار و نعمات الهی ” داشته و تا زمانی که مردم در ایران پائینش نکشند و با در آخرین نفسهای این رژیم، امکانی نیست که اینها کاری واقعی بر علیه این رژیم انجام دهند. جلوی پرده را البته ممکنست طور دیگری نشان دهند برای گم کردن ایز و فریب افکار عمومی.
رژیم اسلامی اعلام کرده که به تکنولوژی غنی سازی تا حد ۲۰% دسترسی پیدا کرده و کارشناسان اعلام کرده اند که بین این مقدار و ۸۰% کار بسیار ساده تر است. برای ساختن بمب اتمی ظاهرا به ۸۰% اورانیوم غنی شده احتیاج است. کاری نداریم که حتی در این دنیای خر تو خر لازم است این رژیم بمب را بسازد و مثلا نمی تواند از بازار های قاچاق خریده باشد! کاری هم نداریم که همه این بازیهای “هسته ای” ممکنست برای گرم کردن نمایشنامه خیمه شب بازی باشد به اهداف دیگر که تاریخ پر است از نمونه هایش که در وسعت این مقاله نیست.
در اینجا می خواهم بحثی داشته باشم در مورد تحریم و توضیح دهم که چرا تاکیید بر سیاسی بودن تحریم و اقتصادی نبودنش را نه واقعی می دانم و نه درست از جهت سیاسی. فرض را می گیرم که ما در موقعیتی قرار داریم که بعنوان حکومتی غربی قرار است واقعا به مبارزات مردم در ایران کمک کنیم که فرض محال البته محال نیست. فرض را این می گذارم که فشار مبارزات مردم در ایران این امکان را برای ما فراهم می آورد که خواستی را بگذاریم روی میز این شارلاتانهای سیاسی در غرب و ازشان بخواهیم به آن عمل کنند که این یکی را فرض محال نمی دانم و وظیفه خودمان می دانم. حالا با در نظر گرفتن فرضهای بالا می خواهم روشن کنم که چرا من خواهان تحریم سیاسی و تحریم موضوعی و انتخابی اقتصادی رژیم اسلامی خواهم بود:
تز” تحریم اقتصادی بد است، تحریم سیاسی خوبست”
تا آنجا که من بیاد دارم در ادبیات حزب کمونیست کارگری ایران، همیشه تاکیید بر این بوده که تحریم سیاسی بر علیه رژیم اسلامی بمعنی پایان دادن به فعالیت سفارتخانه های رژیم در خارج کشور و خلع نمایندگی اراذل رژیم در همه سطوح، امری است پسندیده و موضوعی از موضوعات کمپینهای ما در خارج کشور. در مورد تحریم اقتصادی ، بحث این بوده که تحریمهای اقتصادی ضررش به مردم ایران می رسد و نباید مورد حمایت قرار گیرد. بعنوان نمونه ، مصاحبه رفیق عزیزم حسن صالحی را در نشریه ندای انقلاب شماره ۲۶ ارائه می دهم:
حسن صالحی می گوید:
“…منظورم تحریمهای اقتصادی است که دودش تو چشم مردم می رود و طبعا از نظر ما محکوم است۔ این راهها راستش تا کنون تجربه شده و تا آنجایی که به فشار آوردن به رژیم برمی گردد نتیجه ای هم بهمراه نداشته است۔”
بازنگری در جداسازی نادرست بین تحریم اقتصادی و تحریم سیاسی:
حسن صالحی از دو استدلال استفاده می کند:
الف- تحریم اقتصادی دودش به چشم مردم می رود
ب- تا آنجا که به فشار آوردن روی رژیم بر می گردد نتیجه ای نداشته
اجازه بدهید به دو مورد استدلال زیر بپردازم:
الف- جداسازی تحریم اقتصادی و سیاسی امری واقعی نیست
 وقتی حسن می پذیرد که حسابهای بانکی رهبران رژیم را باید بلوک کرد و آنرا تحریم سیاسی می داند، من می توانم اینرا تحریم افتصادی بنامم! بانک یعنی اقتصاد و تحریم حساب بانکی نمی تواند فقط سیاسی باشد! هر تحریم افتصادی ، سیاسی هم هست و بالعکس! نکته اینست که موضوعاتی در تحریم افتصادی هست که بطور واقعی دودش به چشم مردم می رود مثل تحریم خریدن نفت از رژیم یا تحریم انتقال ملزومات پزشکی و مورد نیاز جامعه از جمله تحریم گندم و برنج و غیره. همینکه ما می پذیریم که موضوعی از انواع تحریم اقتصادی هست که به نقع مردم است و مجبوریم زیر سنتی اسمش را تحریم سیاسی بنامیم، در واقع پذیرفته ایم که تحریم اقتصادی هدفمند هم ممکنست و هم واقعا به رژیم ضربه می زند.
ب- نمونه های دیگر تحریم اقتصادی هدفمند:
 تحریم فروش سلاح به رژیم اسلامی، تحریم فروش وسائل شکنجه و وسایل ضد شورش به رژیم اسلامی، تحریم تکنولوژی دوگانه که می تواند در ساخت وسایل نظامی بکار رود. تحریم مافیای اقتصادی رژیم که در شبکه سپاه پاسداران در حال فعالیت اقتصادی در خارج کشور است. تحریم موسسات متعدد افتصادی رژیم در خارج کشور و جلوگیری از خروج سرمایه های ایران به خارج کشور تحت نام “سرمایه گذاری” که در زمان شاه نیز مرسوم بود. کار کارشناسی وسیع لازمست تا موضوعات متعدد دیگری را پیدا کنیم که این رژیم را به جهت اقتصادی زیر فشار قرار دهیم بدون اینکه به چشم  مردم بقول حسن صالحی ، “دود” برود. اینکار شدنی است و از قضا بسیار هم شدنی تر است از گذشته. تحریم موسساتی که با رژیم در سرکوب شریک می شوند چطور؟ کمپانیهای وسایل ارتباط جمعی در آلمان را یادمان هست که چطور در کنترل مخابرات مردم با رژیم همکاری داشته اند. اینها هم باید مورد تحریم قرار گیرند.
ج- بحث بی اثر بودن تحریم اقتصادی( استدلال ” نشده پس نادرست است!”):
این بحثی است که هواداران ادامه تجارت با رژیم اسلامی در آمریکا(مثل راجر کوهن) کرده اند و به نظر من درست نیست. خیلی چیزها “نشده” اما لزوما نادرست نیست!
 ادعا اینست که تحریم اقتصادی در شرایطی که رژیم دائم می تواند با مهره های واسطه بازی کند امکان ندارد. پاسخ اینست که در دنیای امروز بخصوص این حرف نادرست است چرا که بازارهای جهانی و محلی توسط پوشش تکنولوزی کامپیوتر بسیار در دسترسی هستند. مبادلات وقتی وسیع بشوند بطور اتوماتیک قابل شناسائی و سنجش هستند. در همین زندگی روزمره ما در غرب وقتی شما چیزی گرانقیمت خرید کنید بلافاصله توسط کمپانیها شناسائی می شوید و موضوعات مورد علاقه شما از طریق ارزیابیهای اکترونیک مشخص مس شود و هر مصرف کننده در غرب در واقع یک پروفایل دارد که تمام سلایقش و مقدار مصرفش دائم ارزیابی می شود. آیا می شود پذیرفت که اشخاص “ثالث” بتواند به نمایندگی از رژیم ملیاردها دلار جابجا کنند و در بازار دلالی بین المللی شناخته نشوند؟! آیا می شود دلالهای بزرگ از پوشش نظارت اتوماتیک الکترونیک فرار بکنند در حالیکه بانکها و موسسات مالی دائم من و شما را زیر نظر دارند که چقدر در می آوریم و چه مصرف می کنیم ؟
اجازه بدهید یک نمونه ذکر کنم:
پایان جنگ بین رژیم اسلامی و حکومت عراق، یک دلال اسلحه کانادائی را گرفتند که ملیلاردها دلار اسلحه به هر دو طرف فروخته بود. نامش بخاطرم نیست. جالب این بود که عملیات او کاملا تحت کنترل حکومت آمریکا و سرویسهای اطلاعاتی بود! اینها برای رد این استدلال که “نمی شود” پس نادرست است شاید کافی باشد! اجازه بدهید بگویم که تا بحال ارباب دزدی و کلک نظام سرمایه جهانی نخواسته اند که دهنه تحریم افتصادی رژیم را بکشند. اگر بخواهند با کمک تکنولوژی بسیار هم خواهند توانست!
تحریم اقتصادی هدفمند بعنوان جزء جدائی ناپذیر تحریم سیاسی رژیم اسلامی:
همانطور که توضیح دادم ، فرض من اینست که حکومتهای غربی و آمریکا بخواهند به رژیم اسلامی فشار بیاورند که فکر می کنم تنها در یک حالت این امکان دارد و آن اینکه واقعا به این نتیجه برسند که رژیم خر مرده ای است که نمی شود رویش شرط بندی کرد. همانطور که تحریم سیاسی این رژیم هم منوط است به پیشرویهای بیشتر مردم در ایران بر علیه رژیم. با این فرض، من فکر کی کنم که ما باید روی تحریم اقتصادی هدفمند کار کنیم.
در قوانین حکومتی آمریکا ، پایه های قانونی بسیاری از تحریمهای معقول اقتصادی وجود دارد که هرگز بطور عملی رعایت نشده و عمدتا بخاطر لابی گریهای رژیم اسلامی در آمریکا. بسیاری از کمپانیهای بین المللی مخالف سر سخت سیاست تحریم های اقتصادی رژیم اسلامی هستند چرا که از آن سودهای افسانه ای می برند. عرصه شناخت تحریمهای موضوعی و هوشمندانه اقتصادی و تلفیق خواست تحریمهای هوشمندانه با تحریمهای سیاسی ، امری است ضروری و شدنی. هر قدر جنبش سرنگونی طلب و انقلابی در ایران جلو می رود، هر قدر بحران بین حکومتهای عرب و رژیم اسلامی بالا می گیرد ، فضا برای فشار بر حکومتهای غرب و توسعه تحریم انسانی رژیم مساعد تر می شود.

منابع دیگر:
نامه سرگشاده حمید تقوائی به بانکها و نهادهای مالی جهان: حسابهای بانکی مقامات چپاولگر جمهوری اسلامی را مسدود کنید!
http://rowzane.com/fa/annonce-archiev/67-bayanie/720-150110-bank.html
«تحریم سپاه بیهوده است؛ فکری برای سانسور بکنید»- راجر کوهن
http://www.radiofarda.com/articleprintview/1963115.html
آمریکا: گزارش آژانس عزم ما را برای تحریم بیشتر ایران تقویت کرد
http://www.bbc.co.uk/persian/lg/iran/2010/02/100219_u02-us-iran-nuclear.shtml
متن کامل جدیدترین گزارش آژانس اتمی درباره برنامه هسته‌ای ایران
http://www.farsnews.net/printable.php?nn=8812010215
حسن صالحی: مسئله هسته ای جمهوری اسلامی و تشدید تحریم ها علیه ایران(ندای انقلاب ۲۶)
http://rowzane.com/fa/articles-archiev/50-hasan-s/968-030210-salehi.html