اشتباه نمیبینید! این پوستر متعلق به خانم شذی رزاق نعمان السلطانی ست که در انتخابات پارلمانی ۳۰ ژانویه امسال به خود جرات داده و کاندید شد. عکس روی پوستر شوهر این خانم است و بقیه اطلاعات روی پوستر مربوط به بستگان اوست که چنین آمده. ” به کسی که از خودتان است و برای شماست رای بدهید, (مادر سجاد), همسر احمد شیخ جاسم الکنانی, خواهر شقیق الشیخ مالک الکنانی, گروه پاکی و راستی (۲۷۶) شماره۲۴ “.  
کابوسی به نام جنگ و تروریسم زندگی شب و روز مردم در عراق را میسازد. از طرفی قلدری امریکا و متحدانش و از طرف دیگر وحشی گری جریانات ناسیونالیستی عربی و اسلام سیاسی یک جهنم کامل برای مردم در عراق آفریده اند. عراق امروز شباهت بسیاری به صحنه های تراژادیک جنگ های جهانی دارد. سرتاسر این سرزمین ویرانه ای بیش نیست. مقوله ای به نام مدنیت و امنیت در این کشور وجود ندارد. اگر شانس داشته باشید و مرد باشید میتوانید از خانه خارج شوید اما تضمینی برای امنیت تان در طول روز نیست. اگر زن باشید که صد بار بیشتر در معرض ناامنی, تهدید, بی حرمتی و تجاوز هستید. بجرم زن بودن, همین که پایت را روی زمین سفت میگذارید و هوا را استمشاق میکنید مجرم هستید. مورد توهین قرار میگیرید و هر آن ممکن است به هر بهانه ای احکام اسلامی و نظامی را بارتان کنند و جانتان به خطر بیفتد. وای به حال زنانی که حجاب ندارند و یا بدون اجازه شوهران و پدرانشان در بیرون پرسه میزنند و یا مشغول بکارند. اگر دولت و قانون سر وقت به حساب شان نرسد دستجات اسلامی با قمه و شمشیر احکام اسلامی را در خانه یا ملع عام به اجرا در میاورند. در این جهنم به هیچ کس رحم نمیشود.
شاید هیچ جایی امروز باندازه عراق و نمونه بعدی آن افغانستان به فلاکت و ناامنی دچار نشده و میدان جنگ کانگسترهای وحشی مانند جیش المهدی و القاعده و طالبان نگردیده است. نام این وضعیت جهنمی برای مردم عراق در تقسیم مجدد جهان و در ویکی پیدیا “دمکراسی” است. با “دمکراسی” تحمیلی آمریکا و شرکا, که برای تحمیل آن از هیچ جنایتی دریغ نکردند, حق زنان در عراق همانی شد که روسای قبایل شیعه و سنی آرزویش را میکردند. فقر, گرسنگی, تجاوزو نا امنی ظاهرا حق مردم شد. اوایل حملات امریکا احزاب ناسیونالیست کرد در ستایش بوش و سربازانش در خیابانها به رژه و پایکوبی میرفتند, بوش ناجی و قهرمانشان شد. نهایتا از کیسه آمریکا هم اندک امکانات مالی سرازیر شد که سران کرد را تاجر و معازه دارکرد. اما سهم مردم چیزی بغیر از وحشت و بمبگذاری هر روزه, غارت مردم, قحطی و ویرانگی نبود. تن فروشی زنان نان آوری که شوهرانشان را در جنگ از دست داده اند, تجاوز, سر بریدن زنان و قتل های ناموسی از هر دوره دیگری بیشتر و بیشتر شد. هر قبیله و مسلک مذهبی و عشیره مرتجعی مسلح شدند و برای خود منطقه ای را زیر کنترل گرفتند. لایحه خانواده و قانون مجازات علیه زنان در قانون اساسی به میل سران شیعه و سنی و مسابقه بر سر سهم مسلمان خواهی سراسر علیه موجودیت زن گردید.
زمانی زنان در عراق از حداقل مدنیت بهره مند بودند. به دانشگاه میرفتند و تدریس میکردند, پوشش آزاد داشتند. امروز اما صدای نفس آنها را درپستوی خانه ها به گلوله میبندند. عکس زنان, صورت و حضورشان ممنوع است و حضورشان در جامعه, آنجا هم که میخواهند به خود جرات دهند و یا کاندید شوند مانند این پوستر به یک مضحکه تبدیل میگردند: زنی که قرار است از حق شهروندان دفاع کند خود از ابتدایی ترین حق محروم است وای به حال روزی که جرات کند از حق زن دفاع کند.
 کشمکش بین گروهای در قدرت و شریک در حاکمیت, ائتلاف و امتیاز دادن میان احزاب مالکی و حکیم و احزاب کردستانی به شکست یکی بر دیگری, سر سوزنی بر زندگی مردم و امنیتشان تاثیر ندارد. چه بوش و چه اوباما, چه طالبانی و ملکی, چه شیعه و چه سنی؛ در هر حال روی سفره طبقه کارگر فقرو بی کاری, سهم مردم کشتار و سهم زنان وحشت و تجاوز و بی احترامی ست. آنچه در وهله اول مردم در عراق به آن نیاز دارند باز گرداندن مدنیت به عراق, امنیت جانی مردم و پایان اشغال و خانخوانی گری امریکا و متحدانش است. تنها نیروی مردم, به رهبری طبقه کارگر و در کنار همه آزادیخواهان سکولار و مدرن میتوانند این وضع رغبت بار را پایان داده و امنیت را به جامعه باز گرداند.
هلاله طاهری
Halale_taheri@yahoo.com