شراره نوری
sherisjk@gmail.com
به دنبال طرح تاکسی با راننده زن، جمهوری اسلامی طرح اتوبوس با راننده زن را به اجرا گذاشته است. اولین اتوبوس با راننده زن در تهران خط امام حسین انقلاب راه اندازی شد البته این اتوبوس فقط مسافرین زن را جا به جا می کند و البته کرایه اش هم ١٠٠ تومان است و وابسته به بخش خصوصی ست.
٢٧ سال است جمهوری اسلامی تلاش می کند با پونز و توسری حجاب را به زنها تحمیل کند و آپارتاید جنسی را دامن بزند ولی جنیش آزادی و برابری طلبی زن ها در ایران از این سد ها گذشته است و به حجاب وآپارتاید و نابرابری گفته است "نه!". زن های سرپرست خانوار ، زن های جویای کار، دخترانی که به دنبال کار می گردند و یا از دانشگاه و آموزشگاه بیرون آمده اند دیگر الگوی زن فرمانبر پارسا را برنمی تابند. الگوی "زهرای خانه دار"ی که بچه می زاید و به مردش تمکین می کند در جامعه عملا قابل قبول نیست . زنها را دیگر نمی توان به ضرب دگنک و تو سری خانه نشین کرد.البته جمهوری اسلامی باز هم تلاش می کند از همین فرصت هم برای اعمال دیوار آپارتاید جنسی استفاده کند و اتوبوس مربوطه را فقط برای زنها اختصاص داده است. تازه از پولش هم نمی گذرد و کرایه اش از سایر اتوبوس ها گران تر است و تازه تر از همه اینکه به گسترش بخش خصوصی که منجر به کاهش خدمات اجتماعی می شود کمک می کند. همه این ها را جمهوری اسلامی می خواهد به جامعه تحمیل کند. جمهوری اسلامی سرمایه داری را باید قدم به قدم در از همه سنگر هایش عقب راند. اگر در مقابل جنبش زنان برای کسب برابری حقوق اجتماعی یک قدم عقب می نشیند تلاش می کند سنگر های دیگری را تسخیر کند. نباید اجازه داد این سد آپارتاید جنسی را گسترش دهد و تازه به سایر خدمات اجتماعی حمله کند و کم شان کند. باید همه آزادی و برابری را با هم خواست. باید دانست برای حقوق برابر زن و مرد باید همه اش را با هم و یک جا خواست باید حکومت اسلامی زن ستیز را درگوشه رینگ قرار داد تا جرات نکند به فکر اعمال آپارتاید چنسی به هر بهانه ایی باشد. باید رفت سراغ پایه های هویتی زن سیتزانه اش باید حجاب را برداشت.حجاب سمبل تحقیر زن و کلید زن ستیزی حکومت اسلامی است. اگر حجاب را برداریم دیگر حکومت اسلامی توان اعمال آپارتاید جنسی و تحقیر و سرکوب زنان و جامعه را ندارد.
٨ مارس نزدیک است امسال نباید به یک تجمع ساده زنانه قناعت کرد. تعداد هر چه بیشتری را باید به مراسم های ٨ مارس آورد ولی مهمتر از همه باید پایه های تحقیر زن و زن ستیزی جمهوری اسلامی را کوبید و خراب کرد. امسال سال حجاب برگیران است. شعار ٨ مارس امسال "حجاب بی حجاب" باید باشد و راستش از شعار باید فراتر رفت و عمل کرد. هرکجا که امکانش هست در کوه و کلاس و مدرسه و دانشگاه و جشن و مراسم ٨ مارس باید حجاب را برداشت و لغو حجاب را باید به خواستی عمومی تبدیل کرد و به طور جدی مطرح کرد. همه زنان و مردانی که به حقوق برابر زن و مرد معتقدند باید در عمل هم به سمبل بردگی زن و اهرم زن ستیزی جمهوری اسلامی اعتراض کنند و برای حذف حجاب از جامعه تلاش کنند. ٨ مارس جشنی زنانه و مراسمی فانتزی نیست مبارزه علیه سرکوب و خفقان است .
پیش به سوی ٨ مارس بدون حجاب.