امیر ساسانی : احزاب ناسیونالیست کرد درکردستان عراق پس ازدستیابى به قدرت منشا ظهور طیفى ازسرمایه داران محلى درطى سالهاى گذشته بود که عموما" به دلیل مناسبات عشیره اى موجود به نحوى از انحا به سیاستمداران ومسئولین دولت منطقه اى و دو حزب دمکرات کردستان عراق و اتحادیه میهنی، وصل هستند.
این افراد بدلیل شرایط نسبتا مساعد سیاسی واقتصادی برای سرمایه گذاری دربخش مسکن،خدمات وبازرگانی دراین منطقه توانسته اند روز به روز برثروت افسانه ای خود وشرکایشان بیافزایند. دراین میان شاهد مهاجرت بخش قابل توجهی ازکارگران ومتخصصین خارجی به کردستان عراق هستیم. ازکارگران بنگلادشی،پاکستانی،فلیپینی، اتیوپی و سومالی تا کارگران ایرانی وکارگران جنوب عراق و…
کارگران مهاجرآسیایی و زنان کشورهای آفریقایی بیشتردربخش خدمات شهرداریها ومنازل به کارگرفته شده اند وبخش زیادی ازدستمزد آنان توسط شرکتهای واسطه(که کارانتقال واستخدام کارگران را انجام میدهند) تصاحب میشود. دراین مطلب نگارنده بیشتربه وضعیت کارگران ایرانی شاغل درکردستان عراق میپردازد.
کارگران ایرانی شاغل درکردستان عراق عموما" دو دسته هستند. بخش اول کارگرانی هستند که به امید کسب درآمد بیشترپای به این سرزمین گذاشته اند و بخش دوم کسانی هستند که بدلائل گوناگونی ازاردوگاههای احزاب سیاسی مستقردرکردستان جدا شده یا اخراج شده اند وصرفنظرازسوابق سیاسی،وابستگی تشکیلاتی ومیزان آگاهی طبقاتی هریک ازاین دوبخش دریک مورد وجه تمایزی بین آنان به چشم نمی خورد وآن بیحقوقی کامل واستثمارشدیدی است که درمورد آنان اعمال میشود.
کارگران مهاجربرای اخذ اقامت سه ماهه واجازه کارباید به شرکتهای واسطه که درامرتامین نیروی کارومهاجرت کارگران به کردستان عراق فعالیت میکنند مراجعه کنند ودرقبال پرداخت ۱۵۰ دلارمجوزاقامت وکاررا دریافت کنند.
دستمزد متوسط روزانه کارگران ساختمانی برای ۸ ساعت کاربیست هزاردینار(۱۷ دلار) است. که با توجه به تورم وگرانی سرسام آور درعراق مبلغ بسیارناچیزی است که کفاف تامین حداقل هزینه های زندگی را هم نمیدهد. برای فهم بیشترمسئله لازم است اشاره کنیم هزینه اجاره خانه ای با کمترین امکانات درحاشیه شهر ماهیانه درحدود ۳۰۰ دلاراست. کرایه معمول تاکسی برای مسیرهای کوتاه حدود ۲دلارو۵۰ سنت ویک ساندویچ معمولی حدود ۱دلاراست .درمحیطهای کارازبیمه وپاداش ومرخصی و… خبری نیست. روزهای تعطیل وجمعه دستمزدی پرداخت نمیشود.اگرکارگری درحین کاردچارحادثه شود نه تنها هزینه درمان به وی پرداخت نمیشود بلکه روزهایی که ازکاربازمیماند نیز به حساب نمیآید. اغلب کارگران ساختمانی شب را درساختمانهای نیمه کاره ای که درآن کارمیکنند بسرمیبرند.بیشتراین اماکن فاقد برق،آب وسرویس بهداشتی هستند. دربیشتر این اماکن کارگران فاقد وسایل پخت وپزوزیراندازمناسب هستند،تکه ای موکت رنگ ورورفته وچند کاسه وبشقاب تنها اثاث قابل ذکردراین اقامتگاههاست. قوت غالب در میان کارگران مهاجر معمولا" ساندویچ وغذاهای ساده ای است که توسط خودشان تهیه وآماده میشود . کارگران درشبهای سرد زمستان ودرگرمای طاقت فرسای تابستان بدون کوچکترین امکانات گرمایی یا سرمایی شب را به صبح میرسانند وروزی دیگررا با رنج ومشقت آغازمیکنند. درمیان این کارگران جوانانی کم سن وسال به چشم میخورند که بدلیل توهم به ماهیت احزاب ناسیونالیست اپوزیسیون جمهوری اسلامی مستقردرکردستان عراق ودرک نادرست ازمبارزه به دام این گروهها افتاده اند وبدلیل رفتارهای غیرانسانی مسئولین ارودگاه پس ازمدتی کوتاه آنجا را ترک کرده اند یا توسط رهبران فرقه های چپ وراست،بدلایل گوناگون اخراج شده وبه بازارکارگسیل شده اند.درمیان خیل عظیم کارگران مهاجر پیرمردهایی را میبینیم که دراین سال وسن احتیاج به مواظبت واستراحت دارند اما برای زنده ماندن مجبورند کماکان کارگری کنند.
بدون تردید بخش زیادی ازمردم کردستان ایران بدلیل تبلیغات تلویزیونهای ماهواره ای احزاب ناسیونالیست از واقعیات موجود دراین منطقه آگاهی کامل ندارند برای اطلاع این دسته ازمردم باید بگویم درکردستان عراق تمامی مسئولین حکومتی اعم ازوزیرووکیل ،قضات دادگاه ونیروهای امنیتی وآسایش وپلیس وروسای ادارت کرد هستند ودرمدارس ودانشگاهها دانش آموزان ودانشجویان به زبان کردی تحصیل میکنند. برفراز تمامی نهادهای حکومتی ،آموزشی وپادگانهای نظامی و… پرچم کردستان درحال اهتزاز است. اما دراین جامعه نیز همچون ایران وترکیه،اروپا وامریکا وبطورکلی تمامی جوامع سرمایه داری اختلاف شدید طبقاتی و استثماروبیعدالتی همچنان پابرجاست. دراین جامعه نیزهمچون سایرجوامع سرمایه داری طبقه سرمایه داربا استفاده ازاهرم قدرت وباحمایت دولت وپلیس ودادگاه و… با بی رحمانه ترین و کمترین امکانات برای کار و معیشت کارگر، درحال استثمارطبقه کارگروانباشت سرمایه است.درکردستان عراق نیز صاحبان سرمایه با بهره گیری ازقوانین ودم ودستگاه سرکوب حق طلبی کارگران را براحتی میتوانند پاسخ گو باشند.مواردی دیده شده است کارگرمعترض را با زدن برچسب اعتیاد ومواد مخدربدون هیچ شاهد وسند ومدرکی برای چندین ماه روانه زندان وبازداشتگاه کرده اند. نکته جالب عدم اعزام متهم به پزشکی قانونی وانجام آزمایش برای اثبات اتهام است. درمواردی نیز کارگران ناراضی خارجی را اخراج وبه کشورشان بازگردانده اند. دراین جامعه نیزازایجاد تشکل مستقل کارگری نظیرسندیکا واتحادیه جلوگیری میشود تشکلهای به اصطلاح کارگری موجود دراین منطقه توسط احزاب ناسیونالیست درقدرت سازمان داده شده است وعملا" حافظ منافع کارف