این منظومه،در آبان ماه ۱۳۵۷، چند ماه قبل از انقلاب ۲۲ بهمن و سرنگونی رژیم شاه، ساخته شده است.دریغا که تلاشها و جانفشانیهای بیدریغ توده ها در پیکار بی امان علیه رژیم شاه، بثمر نرسید ورژیمی که در فردای انقلاب سهمگین توده ها،قدرت سیاسی را در چنگ گرفت، رژیمی بغایت ارتجاعی و غداربود که سرکوب مبارزات کارگران و زحمتکشان وکشتار انقلابیون ، در سرلوحه اعمال ننگینش قرار داشت. باشد که مبارزات بی امان توده های بپاخاسته، در آینده ای که دور نیست ،این رژیم ضد مردمی رانیز،نظیر رژیم شاه، به زباله دان تاریخ بیفکند.
روز نبرد خلق است
روز قیام خونین
هنگام جنگ و شورش
روز ستیز و پیکار
با دشمنان خونخوار
با ارتجاع مزدور
با شاه دیو سیرت
با لشگر زر و زور
****
اینک به خاک ایران
درکوچه و خیابان
در کوه و دشت و برزن
در شهر سرخ تبریز
در کازرون و نیریز
در بانه و سنندج
در رشت و شهربابل
در رزمگاه آمل
در یزد و لار وشیراز
در کوچه های اهواز
در بیرجند و مشهد
در زاهدان و درقم
در اصفهان و جهرم
در سیستان و کرمان
در اردبیل و زنجان
در کوی و بام تهران
با خشم و قهر وعصیان
فریاد میزند خلق
خلق دلیر و بیدار
از کودک و زن و مرد
نفرین بدشمن خلق
نفرین به شاه جلاد
این دیو شوم خونخوار
****
در سرزمین ایران
هنگام رزم خلق است
دشمن زبون و عاجز
از عزم جزم خلق است
در توده، خشم وکین است
در خلق، شور پیکار
زحمتکشان ایران
صدها هزار انسان
اینک چو موج دریا
در جوش و در خروشند
انبوه خلق محروم
انبوه لشگر رنج
آنها که سالها سال
در چنگ شاه جلاد
در چنگ دشمن خلق
بس ظلم و جور دیدند
بس رنجها کشیدند
در گوشه های زندان
در دخمه های تاریک
صد جور و صد ستم را
برجان و دل خریدند
اینک به خاک ایران
در رزمگاه خونین
با شوق صبح فردا
هر یک به دل نهفته
صد آرمان والا
در عزم وپایداری
چون صخره های صحرا
در سعی و جنب و جوشند
تا کاخ ظلم و کین را
یکسر فرو بریزند
وین شاه دیو خو را
جلاد کینه جو را
با قهر انقلابی
با رزم تا به آخر
با مشت کارگرها
با داس برزگرها
مغلوب و خوار سازند
وز چنگ دشمن خلق
وزدست شاه و دربار
وزکام ینگه دنیا
میهن رها نمایند
وز بعد این زمستان
فردای توده ها را
در خرمی و شادی
همچون بهار،سازند