کمونیست: ۱۶ آذر امسال رنگ دیگری داشت. تفاوت آن با سال های قبل چه بود؟
بهرام مدرسی: البته امروز که این مصاحبه صورت میگیرد٬ سه شنبه ۱۵ آذر است. فردا قرار است در دانشگاه های دیگر هم در سطح کل کشور مراسم های دیگری هم برگزار شوند. تفاوت ۱۶ آذر امسال تا اینجا٬ همانطور که گفتم٬ در راه و پرچمی بود که این روز به جامعه و دانشجویان و کلا به همه نشان داده شد.
سال های قبل انجمن اسلامی ها٬ تحکیم وحدت و غیره اساسا صحنه گردان مراسم های این روز بودند٬ چپ و آزادیخواهی و برابری طلبی اساسا بعنوان "اپوزسیون" این جریان ظاهر میشد. امسال این چپو آزادیخواهی بود که صحنه گردان اصلی بود. شعارها٬ مطالبات و اساسا کل اتفاقی که افتاد سنگینی و اهمیت این چپ را نشان داد. سال های قبل اگر "اقمار" دوم خرداد اساسا بستری برای سازمان دهی یک ۱۶ آذر یکدست٬ البته از نظر خودشان٬ بود٬ امسال این چپ و بقولی "چپ رادیکال" بود که کل ۱۶ آذر را یک دست کرد٬ شعارهایش را هماهنگ کرد و یکجا آن را مقابل همه قرار داد. این اتفاق بسیار بزرگی در سیاست امروز ایران است. آن را فراموش نکنید. بخصوص اگر ببینیم که با شکست دوم خرداد و انحلال عملی آن پرچم "رسمی" و "قانونی" و "مجاز"٬ عملا خلای در متشکل کردن مبارزات مردم و به میدان آوردن آن بوجود آمد٬ با این شکل و سنگینی که چپ ها امروز ۱۶ آذر را سازمان دادند٬ درواقع آن خلا را پر کردند٬ هرچند فعلا در صحنه دانشگاه٬ اما مهم این است که این چپ به خودش و به جامعه نشان داد که "این کاره است" که میتواند و عملا این کار را هم کرد. دیدن عکس های این روز بخصوص از تهران جدا شعف آور است و قابل افتخار.
کموینست: اما یکی از فراخوان دهندگان تظاهرات این روز٬ دفتر تحکیم وحدت هم بود٬ ظاهرا آنقدر ها هم از صحنه خارج نشده اند.
بهرام مدرسی: برای اعلام اینکه هنوز هستند و نفسی میکشند٬ خودشان را کنار این چپ قرار دادند٬ داستان برعکس است. این آنها بودند که خود را کنار چپ ها قرار دادند به برعکس. در تظاهرات هم یک نفرشان صحبت کوتاهی کرد و رفت.
کمونیست: رژیم اسلامی چه عکس العملی نشان داد؟
بهرام مدرسی: رژیم بسیج بسیار زیادی کرد که نگذارد "کار به جاهای باریک " بکشد. اما دانشجویانی که در جلوی در ورودی دانشگاه بودند٬ به کمک آن ها که در داخل دانشگاه بودند در را شکستند و به بقیه پیوستند. در طول کل مراسم به نظر میرسد تلاش کردند که زیاد خودراداخل نکنند. بعد از تظاهرات هم علیرغم تلاشی که کردند تا دانشجویان را در زمان خروج از دانشگاه دستگیر کنند٬ ظاهرا موفق نشدند. من هنوز خبر موثقی از دستگیری های احتمالی را دریافت نکرده ام. اما مستقل از این جنبه ها٬ برای رژیم اسلامی این به میدان آمدن قطعی یک چپ رادیکال برای پر کردن خلا رهبری در مبارزات مردم و در این جا دانشجویان بود٬ چیزی که قبلا ولی فقیه شان در این باره "هشدار" داده بود. شعارهای این روز هم به نوبه خود بخوبی رابطه این آکسیون و رژیم اسلامی را بیان میکند.
کمونیست: ادامه کار به نظر شما چه خواهد بود؟
بهرام مدرسی: تا آنجا که به این روز مربوط میشود٬ ادامه کاری وجود ندارد! این یک آکسیون بود و تمام شد. اتفاقا باید متوجه باشیم که این واقعا یک آکسیون بود! خصوصیت چپ رادیکالی که در این روز خود را نشان داد٬ این است که کالیبری بینهایت عمیق را از خود نشان داد٬ کالیبری که نشان میدهد٬ امکان کار بزرگ و اجتماعی را دارد٬ کالیبری که راستش در نقطه مقابل آن چپ سنتی قرار میگیرد٬ که آکسیون برایش همه چیز است! انقلاب و سوسیالیسم و همه٬ بجز آکسیون! این چپ متوجه است که این فقط یک آکسیون است٬ با تمام شدن آن باید کاری را که تا بحال انجام داده است٬ ادامه دهد. خود را گسترش دهد و هزار کار دیگر. این آکسیون خوب نتیجه آن هزار کار دیگری است که به آن اشاره کرد. خوب بعد از تمام شدن آن باید برویم سر ادامه کار اصلیمان!
کمونیست: پیامتان به برگزار کنندگان این روز چیست؟
بهرام مدرسی: دستتان درد نکند٬ خسته نباشید و زنده باشید! این جنبشی است که صدای پایش را بایددر همین مناسبت ها٬ حداقل فعلا٬ شنید. باید به استقبل این جنبش رفت.