نسان نودینیان
آرشیو روز شمار، ویژه«اعتراضات ومسائل کارگری ۱۳۸۷
«اردیبهشت»
«اردیبهشت» شماره «۸»
روزهای ۶و۷ و۸ اردیبهشت ماه:
روز جهانی کارگر؛ یورش نیروهای انتظامی به پارک چیتگر
اتحادیه آزاد کارگران ایران
صبح امروز برای جلوگیری از مراسم اول ماه مه در پارک چیتگر بیش از هزار نفر از نیروهای امنیتی و انتظامی این پارک را به کنترل خود در آوردند
صبح امروز هزاران کارگر بنا بر سنت هر ساله که طی آن در آخرین جمعه قبل از اول مه در آبشار خور این روز را گرامی میداشتند عازم پارک چیتگر شدند تا با گرامی داشت اول ماه مه به استقبال این روز بروند.
اما از اولین ساعات صبح امروز نیرهای امنیتی شامل نیروهای یگان ویژه، صدها موتور سوار با تجهیزات کامل و نیرهای انتظامی و اطلاعاتی تمامی دربهای ورودی پارک را بسته و به اتوبوسها و مینی بوسهای حامل کارگران اجازه ورود به پارک را نمیدادند.
با اینحال جمعهایی از کارگران با پای پیاده و از نقاط مختلف وارد پارک شدند، اما در داخل پارک نیز نیروهای امینتی و یگان موتور سوار با تجهزات کامل حضور پیدا کرده و بطور مرتب در داخل پارک جمعیت را تحت نظارت داشتند.
بدنبال این وضعیت جمعهایی از کارگران عازم پارک جهان نما در کرج شدند و هم اکنون صدها نفر در این پارک جمع شده اند و نیروهای انتظامی و امنیتی نیز بصورت گسترده ای در آنجا حضور دارند و از رفتن خانواده ها به نقطه ای که کارگران در آن جمع شده اند جلوگیری میکنند و در حال حاضر چند نفر از کارگران از طرف نیروهای امنیتی به نگهبانی پارک برده شده اند و مشغول مذاکره هستند.
خبرهای تکمیلی از مراسم پارک جهان نما متعاقبا به اطلاع عموم خواهد رسید
۶/۲/۱۳۸۷
سخنرانی در اول ماه مه: هاید پارک- لندن، می ۱۸۹۰
النور مارکس
ما به اینجا نیامده‌ایم تا کار احزاب سیاسی را انجام دهیم، بلکه آمده‌ایم تا از امر کارگر، به شیوه‌ی خودش دفاع کنیم و خواهان تحقق حقوقش گردیم. من زمانی را بیاد میآورم که به همین هاید پارک آمدیم و خواهان تصویب لایحه‌ی ۸ ساعت کار شدیم. در آن زمان ما باندازه‌ی انگشتان دست بودیم. آن تعداد به صدها و بعدا به هزارها رسید. امروز به این تظاهرات با شکوه و جمعیتمان نگاه کنید که پارک را پر کرده است. ما محکم روی پاهایمان ایستاده‌ایم تا با یک تظاهرات دیگر روبرو شویم، اما من خوشحالم که میبینم توده‌های عظیمی از مردم در طرف ما هستند. آن کسانی از ما، که با همه‌ی نگرانیهای ناشی از اعتصاب باراندازان(۱)، و بویژه اعتصاب کارگران گاز، شریک شدیم و مردان، زنان و کودکانی را پیرامون خود دیدیم که از اعتصاب به تنگ آمده بودند، مصمم هستیم تا هشت کار بدست آمده را به صورت قانون درآورده و تضمینش کنیم.(۲) یا ما این کار را میکنیم و یا (کارفرمایان) در اولین فرصت آنرا پس میگیرند. در چنین روز با شکوهی ما میتوانیم این امر را متحقق کنیم، در غیر اینصورت، باید تنها خود را ملامت کنیم. این بعدازظهر در این پارک مایکل داویت(۳) در میان ماست که روزگاری توسط گلادستون(۴) به زندان افکنده شد. اما در حال حاضر گلادستون با مایکل میانه‌ئی عالی دارد. به نظر شما چه چیزی باعث این تغییر شده است؟ چرا حزب لیبرال ناگهان تغییر آئین داده و طرفدار دادن قدرت به ایالات شده است؟ خیلی ساده به این دلیل که ایرلندیها ۸۰ نماینده به مجلس عوام فرستادند تا از محافظه‌کاران دفاع کنند. به همین شکل ما باید دم آن نمایندگان لیبرال و رادیکالی بگیریم و بیرون بیاندازیم، اگر با برنامه‌ی ما مخالفت کنند.
این بعدازظهر من فقط به عنوان یک فعال اتحادیه صحبت نمیکنم، بلکه به عنوان یک سوسیالیست هم صحبت میکنم. ما سوسیالیستها بر این باوریم که تحقق ۸ ساعت کار روزانه یک قدم اولیه و بسیار فوری است که باید برداشته شود و هدف ما رسیدن به زمانی است که دیگر یک طبقه وجود نداشته باشد تا دو طبقه‌ی دیگر را تغذیه کند، اما بیکاری در آن زمان نه در بالای جامعه وجود خواهد داشت و نه در پائین جامعه. تحقق ده ساعت کار هدف نهائی ما نیست، بلکه آغاز مبارزه است. کافی نیست که ما تظاهرات راه بیاندازیم برای ۸ ساعت کار روزانه. ما نباید مثل مسیحیانی باشیم که ۶ روز مرتکب گناه میشوند و روز هفتم به کلیسا میروند، بلکه ما باید بطور روزانه راجع به امرمان صحبت کنیم و مردان و بویژه زنانی را که می بینیم تشویق کنیم تا به صفوف ما بپیوندند و کمکمان کنند.
بر خیزید شما شیران خفته
با جمعی بسیار، شکست نایذیر
رنجیرانی را که هنگام خواب بر شما افکنده‌اند به تکان آرید و
آنها را همچون شبنمی که به زمین میریزد، بیفشانید.
شما بسیارید، آنها اندکند.
۱٫ اتحادیه‌ی "انجمن عمومی کارگران و عملیات چای (خوراک)" در ۱۸۸۹ خواهان این شد که باراندازان بطور مستمر و در یک زمان بیش از ۴ ساعت کار نکنند و حداقل مزد ۶ پنس در ساعت باشد. جواب منفی صاحبکاران سبب شد تا باراندازان اعتصاب کنند. آنها مطمئن بودند که گرسنگی باراندازان را ناچار خواهد کرد تا به سر کارهایشان برگردند.
بن تیلت Ben Tillet، رهبر اتحادیه که از فعالان جنبش سوسیالیستی بود، دوستان خود و از جمله النور را تشویق کرد تا به یاری ۱۰ هزار بارانداز اعتصابی بشتابند. آنها بکمک تشکلهای خیریه و کارگری در بریتانیا و استرالیا دهها هزار پوند برای باراندازان اعتصابی جمعآوری کردند. این پشتیبانی عظیم سبب شد تا کارفرمایمان به زانو درآیند و باراندازان پس ۵ هفته اعتصاب پیروزمندانه به سرکارهای خود بازگشتند. این مبارزه نقطه عطفی در جنبش اتحادیه‌ئی به حساب میآید.
منبع: Google: London Dockers’ Strike.
2. کارگران گاز طی اعتصاب کوتاه مدت ۱۸۸۹ خود ۸ ساعت کار در
روز را بدست آوردند. النور در هر دو اعتصاب و بویژه اعتصاب باراندازان و به پیروزی رساندن آنها نقشی کلیدی داشت.
۳٫ مایکل داویت (۱۹۰۶- ۱۸۴۶) یک ناسیونالیست ایرلندی اصل بود که در ۱۴ می ۱۸۷۰ به خاطر فعالیت مبارزاتی به زندان افتاد. او از ۹ سالگی شروع به کار کرد و در سن ۱۱ سالگی یک دست خود را حین کار روی ماشینهای ریسندگی از دست داد. او تحت تاثیر ارنست چارلز چونز، رهبر رادیکال چارتیستها، به سیاست روی آورد.
۴٫ گلادستون (۱۸۹۸- ۱۸۰۹) از رهبران حزب لیبرال بود و چند دوره نخست وزیری بریتانیا را به عهده داشت..
افزایش فشار بر کارگران در آستانه روز جهانی کارگر
در حالیکه از آغاز سال جدید، اعتصابات و اعتراضات کارگری به دلیل وضعیت معیشتی نامناسب به صورت گسترده افزایش یافته است، فشارها برای جلوگیری از بزرگداشت روز کارگر در در پنچشنبه اول ماه ه ادامه دارد. اعتصاب ۲هفته ای کارگران هفت تپه در فروردین ماه و اعتصاب کارگران لاستیک البرز که با آتش کشیدن لاستیک جاده تهران – اسلامشهر را مسدود کردند، از مهمترین اعتراضات کارگران در سال جدید بوده است. تجمع کارگران لاستیک البرز در اعتراض به پرداخت نشدن حقوقشان با هجوم پلیس ضد شورش مواجه شده و ۱۴۰کارگر این کارخانه و ۶مامور آتش نشانی بازداشت شدند، که این کارگران پس از چند روز آزاد شدند. با این وجود فشارها بر کارگران همچنان ادامه دارد و هفته گذشته شیت امانی رئیس هیئت مدیره اتحادیه سراسری کارگران اخراجی و بیکار بازداشت شده و روز گذشته نیز از برگزاری مراسم استقبال از روز کارگر، در پارک چیتگر جلوگیری شده و بیش از هزار نفر از نیروهای امنیتی و انتظامی این پارک را به کنترل خود در آوردند. اتحادیه آزاد کارگران ایران در این زمینه خبر داد، صبح روز جمعه هزاران کارگر بنا بر سنت هر ساله که طی آن در آخرین جمعه قبل از اول مه در آبشار خور در این روز را گرامی میداشتند عازم پارک چیتگر شدند تا با گرامی داشت اول ماه مه به استقبال این روز بروند. اما از اولین ساعات صبح امروز نیروهای امنیتی شامل نیروهای یگان ویژه، صدها موتور سوار با تجهیزات کامل و نیروهای انتظامی و اطلاعاتی تمامی درب های ورودی پارک را بسته و به اتوبوسها و مینی بوسهای حامل کارگران اجازه ورود به پارک را نمیداند. با این حال جمع هائی از کارگران با پای پیاده و و از نقاط مختلف وارد پارک شدند، در داخل پارک نیز نیروهای امنیتی و یگان موتور سوار با تجهیزات کامل حضور پیدا کرده و بطور مرتب جمعیت را تحت نظارت داشتند. بدنبال این وضعیت، جمع هایی از کارگران عازم پارک جهان نما در کرج شدند و صدها نفر در این پارک تجمع کردند. نیروهای انتظامی و امنیتی نیز بصورت گسترده ای در آنجا حضور داشتند و از رفتن خانواده ها به نقطه ای که کارگران در آن جمع شده اند جلوگیری می کردند.
۱۰ماه است حقوق نگرفته ایم؛ بیش از ۱۰ماه است که کارگران اروم دشت حقوق نگرفته اند. این کارگران در زیر فشار طاقت فرسای تورم و گرانی، در وضعیت نامناسبی به سر میبرند، هیچ ارگانی تا به حال پاسخگوی آنها نبوده است.
اعتصاب: کارگران کارخانه چینی حمید، از روز اول اردیبهشت ماه در رابطه با وضیعت بد معیشتی و حقوق و مزایای معوقه خود دست به حرکت اعتراضی زده دند. این کارگران با اعتصاب و تجمع جلوی در کارگزینی کارخانه خواستار پاسخگویی کارفرما در قبال اجحاف و پایمال شدن حق و حقوقشان هستند. پیش او عید ۱۵۰کارگر این کارخانه یکجا اخراج شده اند. و به بیمه بیکاری ارجاع داده شده اند. به این کارگران هچگونه حقوقی تعلق نگرفت و وضع معیشتی آنان بسیار بد است. در حال حاضر واحدهای تولیدی کارخانه چینی حمید فقط با ۱۰۹ کارگر مشغول بکار است که این کارگران از اول سال جدید هیچ گونه حقوق و مزایایی دریافت نکرده اند و در حالی است که هنوز حقوق چند ماه از سال گذشته و همچنین بن عیدی و سایر مزایا نیز به آنان پرداخت نشده است. کارگران اعلام کرده اند تا دست یابی به کلیه حقوق دست از اعتراض نخواهند کشید.
بیکارسازی: کارخانه صنایع پشم در حال بحران است، تحریم اقتصادی بر ابعاد این بحران افزوده است. قدرت خرید مردم پایین آمده است. این کارخانه در سال گذشته ۱۳۰کارگر داشت، در صورتیکه امسال ۳۰ کارگر دارد.
آزادی آخرین کارگر بازداشت شده لاستیک البرز
روز چهارشنبه ۴/۲/۸۷ آخرین کارگر بازداشت شده لاستیک البرز به نام نظام علی نادری آزاد شد. دستگیری بیش از ۱۰۰نفر از کارگران این کارخانه در شب هنگام ۲۴/۱/۸۷ و پس از بستن جاده تهران – اسلامشهر توسط کارگران اعتصابی اتفاق افتاد. اعتراض کارگران به عدم پرداخت چند ماه دستمزد معوقه و نیز وضعیت در معرض تعطیل کارخانه بود. خبر می رسد که پس از آزادی کارگران و بازگشت به کار آنان، مقداری از مطالباتشان برآورده شده و کارخانه نیز راه افتاده است، هرچند برخی از کارگران همچنان نگران هستند و گفته اند که مقدار مواد اولیه موجود فقط کفاف چند روز تولید را می دهد. تاکید بر این نکته بدیهی را لازم می دانیم که در صورت عدم تداوم مبارزه و مقاومت کارگران این گونه پیروزی ها دوامی نخواهد داشت و دوباره در بر همان پاشنه سابق خواهد چرخید.
تعویق دستمزد کارگران ۷ شرکت در شهر طبس
۷ شرکت مختلف دولتی و خصوصی از جمله شهرداری، بیمارستان، راه و ترابری و …. ۲ ماه است که هیچ ریالی به کارگران پرداخت نک