عبدالله اسدى
رونوشت به سازمان عفو بین الملل
ضمن سلام
توجه شما را به نکاتی مهم در خصوص پناهندگان ایرانی در کمپ تیپف در عراق جلب میکنم.
پس از چهار سال هنوز ۸۰ نفر از پناهندگان ایرانی در این کمپ با مشکلات بسیار متعددی روبرو میباشند. یکی از مشکلات اساسی آنها این است که امنیت جانی این افراد به شدت کاهش یافته و آینده ای بسیار تیره وتار در مقابلشان قرار گرفته است.
آقای آندریو هاپر! اگر بیاد داشته باشید در این رابطه روز سه شنبه ۱۵ آوریل فرشاد حسینی از جانب فدراسیون سراسری پناهندگان ایرانی در یک تماس تلفنی، شما را در جریان شرایط نامناسب این پناهندگان قرار داده بود و قرار بر این بوده که شما نیز بعنوان مسئول بخش عراق این سازمان مستقیما دخالت کنید تا امنیت جانی آنان حفظ شود و پروسه انتقالشان به کشور سوم صورت گیرد.
این پناهندگان از روز جمعه ۱۸ آوریل تماسشان با بیرون قطع شده است و این موضوع نگرانی زیادی را در جامعه و در میان وابستگان آنها ایجاده کرده است به طوری که از همه نقاط دنیا با ما تماس میگیرند و به دلیل وضعیت نابسامان این پناهجویان اظهار نگرانی میکنند. از آنجاییکه نیروهای آمریکایی برای ترک قرارگاه تیپف برای پناهندگان ضرب العجل تعیین کرده بودند به نظر میرسد که در صدد انتقال آنها به نقطه نامشخصی با توسل به زور باشند.
آقای هاپر شما خود در جریان هستید که همه این پناهندگان از طرف کمیساریای عالی پناهندگان سازمان ملل بعنوان پناهنده سیاسی پذیرفته شده اند و میبایست تاکنون پروسه انتقالشان به کشور سوم سپری میشد. این پناهجویان در طول چهار سال اخیر از جانب نیروهای آمریکایی در عراق تحت بیشترین فشارها و اذیت و آزار قرار گرفته اند و بارها آنها را تهدید به بازگشت به ایران کرده اند و یا به آنها گفته اند که دوباره به سازمان مجاهدین ملحق شوند. از طرف دیگر جمهوری اسلامی خانواده های این پناهجویان را در ایران تحت فشار گذاشته است تا آنها را تشویق به بازگشت و تسلیم به جمهوری اسلامی نمایند. اخیرا هم همینها را به پناهندگان گفته اند که یا باید داوطلبانه قرارگاه را ترک کنند و به داخل عراق بروند و یا باید با انتقالشان به شمال عراق موافقت نمایند.
این پناهندگان میبایست مستقیما تحت پوشش کمیساریایی عالی پناهندگان سازمان ملل قرار میگرفتند نه ارتش عراق و آمریکا. آقای آندریو هاپر این اولین نامه ما به دفتر سازمان ملل در امور پناهندگان نیست و آخرینش هم نخواهد بود. فدراسیون سراسری پناهندگان ایرانی با ارسال این نامه از شما به عنوان یکی از مقامات این سازمان در بخش عراق خواستار دخالت فوری کمیساریای عالی پناهندگان سازمان ملل و رسیدگی به وضعیت کنونی پناهندگان ایرانی مستقر در قرارگاه تیپف میباشد.
آقای هاپر با کمال تاسف در انتهای نوشتن این نامه بودم که خبر مرگ جانگداز یکی از این پناهندگان را دریافت کردم. حسن میرزایی که به تازگی از این قرارگاه به ترکیه رفته بود درحال رفتن به یونان از سوی مامورین مرزی این کشور به ترکیه برگردانده میشود و پلیس ترکیه نیز او را به همراه ۳ تن دیگر اهل سوریه در مسیر دیپورت به عراق شب هنگام آنها را با توسل به زور به داخل رودخانه ای که مابین ترکیه و عراق قرار گرفته است میاندازند و هر ۴ نفر آنها غرق میشوند و قربانی سیاست پناهندگی کمیساریایی عالی پناهندگان سازمان ملل و رفتار فاشیستی دولت ترکیه میشوند.
این همان آینده تیره و تاری است که در ابتدای نامه به آن اشاره کردم و درمقابل این پناهندگان قرار دارد.
به همین دلیل حفظ امنیت و آسایش آنها و ازسر گرفتن پروسه انتقال این پناهندگان به کشور سوم از خواسته های فوری ما و همه کسانی است که نگران وضعیت آنها هستند.
از طرف عبدالله اسدی
دبیر فدراسیون سراسری پناهندگان ایرانی
۲۵ آوریل ۲۰۰۸