فایق شهسواری
رژیم جمهوری اسلامی در ایران که در۳۰ سال حیات خود نمونه ای از توحش قرون وسطایی و نفی و انکار هر گونه حقوق انسانی و دمکراتیک بوده و هر روز که به عمرآن افزوده میشود وبا خشم و نفرت مردم به جان آمده به نسبت خود روبرو میشوند و برای بقای خود به ابعاد سرکوب و جنایات خود می افزاید. بیشترین قربانیان جنایات این حکومت، کارگران و زحمتکشان جامعه ایران است. علاوه بر آنچه که ذکر شد بیکاری، اعتیاد و فقروفلاکت، زندان واعدام و سنگسارودهها مصیبت دیگر هدیه این حکومت برای کارگران و زحمتکشان بوده. "به قول شاعر":
سخن از یک برگ گل نیست
وای جنگل رابیابان می کنند
حیوان به حیوان نمیدارد روا
آنچه که این ناکسان به جان انسان می کنند.
جامعه کردستان و بخصوص توده کارگر و زحمتکش کردستان نیز در سایه این حکومت، بی حقوقی وسرکوب سهمشان بوده و هر گونه اعتراض و نارضایتی مسالمت آمیز آنها در جهت بهبود زندگی خویش همیشه مورد تهاجم پلیسی قرار گرفته است. حکومت جمهوری اسلامی با ۳۰ سال سرکوب، تبعید و اعدام عزیزترین جوانان کردستان هنوز هم نتوانسته خود را در کردستان تثبیت کند. خوشبختانه تاریخ ۳۰ سال گذشته شاهد آن است که تمام جنبشهای اجتماعی و از جمله جنبش کارگری در کردستان نمونه رادیکالیزم به نسبت بقیه بخشهای دیگر ایران بوده و رهبران این جنبشها با شهامت ترین و مقاوم ترین رهبران مبارز در سطح کل ایران بوده اند وحکومت فاشیستیی مذهبی ایران قبرستانها از این عزیزان درست کرده.
سیماهای عزیزی چون خالد باباحاجیان، کیوان مهاجر،غلام حق بیان ، جمال چراغویسی و صدیق کمانگرها و صدها و هزاران عزیزدیگر را ازصف پیشروان و مبارزین برابری طلب جامعه کردستان گرفت.
ولی خوشبختانه آن سنتها و ارزشهای انسانی که این عزیزان برایش جان دادند امروز به سنتهایی جا افتاده و شیوه هایی بسیار مناسب برای مبارزه علنی و قانونی توده های کارگرو زحمتکش مبدل شده که اول ماه مه و به میدان آمدن کارگران در این روز یکی از آن سنتها می باشد.
پیشروان کارگری و رهبران اول ماه مه هر ساله با نشستهای متوالی وتبادل نظربا نماینده گان کل بخشهای کارگری برای تدارک این روز بزرگ و این نمایش عظیم طبقاتی بسیار سنجیده عمل خواهندکرد و با اختتام این مراسمها از نمایش طبقاتی خود، بیانیه ها و قطعنامه ها ،خواست و مطالبات خود در این روز ارزیابی و تجارب آن را به مثابه مشعلی در تداوم مبارزه خود استفاده
می کنند.
* مؤثرترین روش در روز اول ماه مه از طریق توقف کار می‌باشد و در این روز باید کارگران کل بخشهای کارگری، کار را تعطیل و وحدت خود را با هم سرنوشتان خود اعلام کنند.
* متأسفانه توده وسیعی از کارگران کردستان کارگر فصلی هستند و هر سال به شهرهای دیگر ایران می روند ودر کوره ها، کارگاههای راه سازی و ساختمانی، بنادرو غیره مشغول به کار می شوند. این طیف از کارگران طولانی ترین ساعات کار،سخت ترین ونا امن ترین شرایط کاری را تحمل می کنند. بدونه شک باید در روز اول مه خواست و مطالبات این طیف از کارگران باید مورد بحث و بررسی قرار گیرد و خواست و مطالبات آنها به بخشی از قطعنامه های اول مه تبدیل شود .
* آعتیاد به مواد مخدر یکی دیگر از هدیه های حکومت مذهبی جمهوری اسلامی برای جوانان می باشد که متأسفانه فرزندان کارگران و زحمتکشان بیشترین قربانیان این مصیبت را تشکیل می دهند، بحث اگاهگرانه و تقبیح این پدیده ویرانگر نیز باید بخش سخنرانی های اول مه را تشکیل دهد.
* اکنون فعالین کارگری باید تمام تلاششان در جهت تشکل یابی و بوجود آوردن تشکلهای مستقل کارگری باشد، باید گفت که این تلاش باید چند برابر شود چون وجود این تشکلها برای کار علنی و مسائل روزمره کارگران یک امر حیاتی می باشد.
* در شرایط کنونی فعالین کارگری باید از هر نوع گرایش که باعث تفرقه و مانع اتحاد است پرهیز کنند و از خرده گلایه هایی که از همدیگر دارند گذشت ومسئله و منافع طبقاتی مسئله شان باشد واین می تواند قدم مثبتی در راستای بوجود آوردن تشکلهای کارگری باشد.
* مبارزه طبقه کارگر در کردستان و ایران مسئله کل فعالین جنبش کارگری در هر گوشه ای از دنیا می باشد و ما فعالین جنبش کارگری در خارج کشوراز هیچگونه تلاش در جهت پشتیبانی ازاین مبارزه ودر افشاء ماهیت حکومت مذهبی ضد کارگری جمهوری اسلامی از هر تلاشی دریغ نخواهیم کرد.
* متمأنآ امسال هم اکثریت مردم آزادیخواه و خانوادهای کارگری در مراسمهای کارگری شرکت خواهند کرد وبه این شیوه از قطعنامه ها ی اول مه پشتیبانی خواهند کرد.
گرامی باد اول ماه مه روز همبستگی طبقاتی کارگران
فایق شهسواری
۲۰۰۸-۰۴-۲۶