رضا کمانگر
www.r-kamangar.com
در تاریخ جوامع بشری روزهای متعددی بعناوین مختلف، ملی، نژادی و مذهبی نام گذاری شده و بخشهای مختلف مردم از جمله صاحبان قدرت و آنهای که مواظب ثروتهای باد آورده هایشان هستند در معرفی آن روز مورد نظر خود به تعریف و تمجید قهرمانی ها و دل آوری ها، رشادت ها و مظلومیتهای که در در آن روز متحمل شده اند میپردازند و در مورد آن روز به دلخواه خود به تاریخ خود میپردازند، در مورد آن روزها فیلم می سازند، شعر مینویسند، تابلو نقاشی میکنند و سینه زنی و قمه زنی راه می اندازند و گریه و زاری میکنند و در یک کلام دروغ میبافند، خرافات تحویل اکثریت جامعه بشری میدهند و تلاش میکنند خود را محقتر و مظلومتر ازهمه چیز به جامعه و به بشر تحمیل بکنند. در این راه پول و میدیا و قانون در اختیار دارند که روزانه به تبلیغات و مغزشوئی مشغولند.

اول ماه مه روز چی نیست؟

اول ماه مه روز استقلال فلان ملت و بهمان عشیره و مذهب نیست، روز تولد فلان پیامبر و بهمان قهرمان استقلال طلب و شیخ و عالم خاص نیست، اول ماه مه  متعلق به هیچ مذهب، نژاد و رنگ پوستی نست!
اول مه روز کی است؟
اول ماه مه روز انسان مزدی کره خاکی است! روز تولید کنندگان نعمات جامعه بشری است، روز اعتراض جهانی به صاحبان قدرت وسرمایه است، روز کینه عمیق اکثریت جامعه به نظام نابرابر حاکم و موجود است. روز کیفرخواست اکثریت جامعه بر علیه نظام غیره عادلانه موجود است.

بورژوازی جهانی مداوما در تلاش و توطئه است تا اثرات روز اول مه را بی اثر بکند و از معنایی واقعی آن تهی بکنند. میخواهند از دخالت کارگران و مزد بگیران  در روز اول مه جلوگیری بکنند. تلاش میکنند نقش و جایگاه روز اول ماه مه را بی اهمیت جلوه بدهند.
اما در مقابل کارگران علیرغم پراکندگی، علیرغم عدم تحزب یافتگی مناسب خود این روز را به روز اعتراض به نظام موجود تبدیل میکنند. در چهار گوشه جهان خیابانهای اصلی شهرها را به محل مارش و نمایش قدرت کارگران تبدیل میکنند.
در ایران روز اول ماه مه معنای دیگری دارد. سرمایه داران و حکومت اسلامیشان مستقیم تر وحشیانه تر در مقابل کارگران و اول ماه مه به مقابله میپردازد. تاریخ عمر ننگین رژیم اسلامی مملو از دستگیری، شکنجه، تبعید و اعدام فعالین و رهبران کارگری است. طبقه کارگر در ایران علیرغم سرکوبهای وحشیانه و تحمیل تلفات گسترده در طول تاریخ اما همچنان پرچمدار امید به آینده بهتر است و میرود تا هویت نظام کثیف اسلامی را بمصاف بطلبد.
امسال در شرایطی به استقبال اول ماه مه میرویم که طبقه کارگر از هر زمان بیشتر زیر فشار اقتصادی است. مبارزه برای دریافت حقوقهای معوقه هنوز در بخشهای مختلف ادامه دارد. پرونده سازی رژیم اسلامی علیه رهبران و فعالین کارگری هنوز ادامه دارد. در همین دو ماه گذشته فعالین کارگری را بجرم برگزاری جشن اول مه پارسال در سنندج شلاق و جریمه کردند. هنوز تعدادی از رهبران و فعالین جنبش کارگری و دانشجویان ازادیخواه برابری طلب و جنبش برابری طلبانه زنان در زندانهای رژیم اسلامی با وحشیانه ترین شکنجها روبرو هستند.
خواستهای اصلی امسال جدا از طرح وضعیت نابسامان اقتصادی و سیاسی باید خواهان آزادی کلیه زندانیان سیاسی از جمله رهبران وفعالین کارگری، دانشجوی و زنان بشویم. روز اول ماه مه را به کیفرخواست علیه نظام سرمایه داری جمهوری اسلامی تبدیل بکنیم! نوید به آزادی و برابری را باید به پرچم اول ماه مه حک کرد!
زنده باد اول ماه مه!
زنده باد همبستگی بین المللی کارگری!
۱۲ آوریل ۲۰۰۸