۱۶ آذر سرخ به روز مبارزه بر علیه استبداد و نابرابریهای نظام سرمایه داری بدل شده است . باید با تمام مشکلات و سنگهایی که امپریالیزم بواسطه بمباران تبلیغاتی از طریق رسانه هایش و همچنین ارتجاع داخلی سر راه این جنبش قرار داده است مبارزه کرد و به تمام جهان ا ث بات کرد که رژیم اسلامی با بگیرو ببند و شکنجه و اعدام و ایجاد رعب و وحشت نمی تواند جنیش آزادیخواه و برابری طلب دانشجویان را از حرکت به سوی به زیر کشیدن کلیت سرمایه داری( با اتحاد طبقاتی با طبقه کارگر)بازدارد.
سال گذشته گرچه رژیم سرمایه داری اسلامی با تمام توان سرکوبش خواست که از به میدان امدن جنبش دانشجویی جلوگیری به عمل آورد اما دیدیم که دانشجویان آزادیخواه و برابری طلب در حد توان خود باری دیگر این روز را که جریانات لیبرال و به اصطﻼح رفرمخواه میخو اهند ا ین روز و اهداف و چشم اندازهای ان را وارونه کنند ، بر روی ریل واقعی خود یعنی تبدیل کردن این روز به روز اعتراض علیه ارتجاع سرمایه داری، بگذا ر ند. جنبش دانشجویی که خواست اتحاد با طبقه کارگر و پشتیبانی از خواسته های طبقه کارگر، همانا ایجاد تشکلهای مستقل کارگری و پرداخت حقوقهای معوقه و سایر خواسته ها و مطالبات کارگری و قشر زحمتکش جامعه ایران بود را به پرچم خود تبدیل کرده و مرزهای خاکستری جریانات مر تجع اسلامی از نوع "خوشخیم و بدخیم" را در نوردند. رژیم هار اسلامی و سرکردگان چماق به دست انها در بیسج و سپاه پاسداران احمدی نژادی و سایر ارگانهای حفاظت کننده قدوسیت انباشت سرمایه و حفظ وضع موجود نیز با دسپاچگی هرچه تمامتر در برابر شبح لنین که بر فراز دانشگ اهها به گشت و گذار پرداخته بود دست به سرکوب اعتراضات برحق پرچم داران لنین و مارکس پرداخته و هر چه در توان سرکوب و ارعاب داشتند را علیه این جنبش که مقهور ان شده بودند به کار بردند.
انچه در اینجا حائز اهمیت است و برای سران مرتجع اسﻼ می در ایران بسی نگران کنن ده مینماید بحرانی همه جانبه میباشد که از سال گذشته تاکنون با سرعت هرچه تمامتر ( البته نه به صورت کاملا شفاف) گلوی آخوندها را در هر جناحی میفشارد. البته شاید قابل گفتن هم نباشد که این فشار از جانب دانشجویان آزادیخوه و برابری طلب با استراتژی سوسیالیستی و ضدسر مایه داری، که از چشم سران رژیم و پوشیده
نمانده است با سایر فشارهای دیگر منفک میباشد. اول اینکه دانشجویان ازادیخواه و برابری طلب منفعتی در هیچ جناح مرتجع داخلی و مجیزگویان کانالهای ماهواره ای آمریکا و ایت اﷲ بی بی سی و سایر لیبرالها که با این وضعیت شروع ب ه جنباندن دم خود کرده اند، ندارند و دوما اینکه جنبش دانشجویان ازادیخواه و برابری طلب با ترسیم استراتژی خود که همانا اتحاد با گرایشهای رادیکال و سوسیالیستی درون سایر جنبشها، جنبش کارگری و زنان و … اولویت کار و مبارزه خود را از همان شروع کار ، مبارزه علیه نظام سرمایه داری و رژیم اسﻼمی قرار داده اند، که این را میشود در نوع سرکوبی که از جانب رژیم علیه انها اعمال شده میتوان دید.
دراین دور ه بحرانی که سرمایه داری در سطح جهان در آن به بسر میبرد و جنگهایی که روزان ه هزاران بیگناه خونش ان به خیابانها میریزد و گرسنگی مطلق در جهان که آمارش به باﻻی یک ملیارد وچندصد هزار نفر میرسد و روزانه به ا ین آمار افزوده می شود ، از ۱۶ آ ذ ر سال گذشته جهان و به خصوص ایران به مراحلی بیشتر با این بحران دست به گریبان بوده است. از ز اویه دیگر نیز بحر ان هست ه ای که اینهم باز م شکلی دیگر برای انها میباشد ، رژیم اسﻼمی در صدد بوده که بار تمام این فشارها را بر دوش طبقه کارگر و سایر اقشار زحمتکش دیگر بگذارد. از طرفی دیگر با این همه مشکﻼتی که رژیم آخوندی سرمایه داری با ان دست به گریبان میباشد و از همه مه م تر بحرانی که در داخل و از جانب جنبشهای رادیکال و سوسیالیستی به راه افتاده است رژیم اسلامی در تلاشی مذبوحانه و از سر استیصال و درماندگی هرچه تمامتر با سلاحهای زنگارگرفته و عاریه ای از خمینی مرتجع به پریشانگوییهای این اخوند فﻼش بک زده و با دست انداختن در درسهای دانشگاه در صدد است که زهر اسلام و تعفن مذهب را دوباره به این کتابها تزریق کنند تا به قول خودشان "معنویت را به انسانها بازگردانند". رژیم اسلامی خود نیز خوب میداند که آب رفته به جوب باز نمیگردد و جامعه ایران سال ۸۸ را نمیتواند به اوایل قیام سال ۵۷ بازگرداند و این ت اکتیکهای مرتجعانه در دل اعتراضات توده ای که از بعد از انتخابات ریاست جمهوری به راه افتاد و دولت و رژیم اسلامی را نشانه رفته بود مانند تیری در تاریکی بوده است. وضعیت سیاسی در ایران با انچه که در ماههای اخیر ما شاهد ان بودیم بحرانی تر از ان است که این تاکتیک های مرتجعانه با پشتوانه چماق و سرکوب حتی بتواند یک لحظه هم دوام بیاورد. این تاکتیک ها با اعتراضات مردم و خصوصا با اعتراض به کلیت نظام سرمایه داری و در صورت به میدان امدن طبقه کارگر متشکل و متحد و آگاه به منافع طبقاتیش بر روی کاغذ و در ارشیو پارلمان بورژوای ی رژیم خاک خواهند خورد. اما در این راستا و با نظر به وضعیت سیاسی در ایران چند نکاتی را ﻻزم میبینیم که باید با دانشجویان آزادیخواه و برابری طلب در میان بگذرام.
رفقا!
شما بار سنگین تری را بر دوش دارید واین ه م یکی دیگر از عرصه های مبارزاتی برای شما خواهد بود . امسال با تمام فاکتهایش از مبارزه مردم، با سالهای دیگر فرق دارد . شما باید از هیچ کوششی دریغ نکنید و سعی بر این داشته باشید که ۱۶ آذر امسال را به مبارزه ای که تاریخ ایران به خود ندیده باشد بدل کنید تا سرمایه داری به این فکر نیفتد که جنبش دانشجو یی ایران خواست هایش تا این حد سط حی است که می خواهند " میر حوسین " ویا هرکدام از نگهبان ا ن سرمایه سر کار بیاید انگار سفره خالی مردم زحمتکش رنگین خواهد شد و این را ا ثبات کنید که خواست مردم با حضور رژیمی که تم