ارگان های سرکوب حکومت اسلامی، برای جلوگیری از بزرگ داشت ۱۶ آذر، روز دانشجو، صدها فعال جنبش دانشجویی را تهدید و بازحویی و زندانی کرده اند. مقامات حکومتی، هم چنین به بهانه بازنشستگی، به پاکسازی برخی از اساتید دانشگاه ها دست زده اند.
غلامحسین محسنی اژه ای، دادستان کل کشور، با نزدیک شدن ۱۶ آذز گفته است: «قوه قضائیه مصمم است تا با تکرار هرگونه ناآرامی تازه توسط معترضان به نتیجه انتخابات ریاست جمهوری ایران به صورت قاطع و بازدارنده برخورد کند.»
غلامحسین محسنی اژه ای، در گفتگوی ویژه خبری روز پنج شنبه گذشته، به معترضان هشدار داده است که از این به بعد با هر گونه اقدامی که بنا بر ادعای وی «موجب اخلال در نظام شود» بدون هیچ اغماضی برخورد خواهد شد و هیچ عذر و بهانه ای پذیرفته نیست.
فرمانده ناجا در پاسخ به سئوال خبرنگار ایلنا، ۳ آذر ۱۳۸۸ ، در رابطه با اقدامات پلیس به مناسبت ۱۶ آذر گفت: هنوز برنامه خاصى که قرار باشد اتفاق بیفتد اطلاعى نداریم اما هر تجمعى باید به صورت فراخوان و قانونى اتفاق افتد اگر غیرقانونى باشد پلیس با آن برخورد قاطع می کند. وى در مورد افزایش حضور نیروهاى پلیس در سطح خیابان‌ها در روز ۱۶ آذر ادامه داد: بستگى دارد که در آن روز چه اتفاقى بیفتد و در حال حاضر تصورى از اتفاق آن روز نداریم بنابراین نمی توانم پیش‌بینى برنامه پلیس را ارائه دهم.
علاوه بر این تهدیدها، در هفته های اخیر ده ها تن از فعالین دانشجویی دانشگاه های سراسر کشور را دستگیر کرده اند. اما هم سران حکومتی و هم نیروهای سرکوبگر آن و هم مردم آزاده به خوبی می دانند و تجارب اعتراضات چند ماه اخیر، عملا نشان داده است که مردم به ویژه نیروی جوان، ترسی از این تهدیدها و سرکوب ها ندارند. چرا که اگر حکومت تنها راه بقای خود را در سرکوب و وحشی گری می بیند مردم آزاده نیز راه رهایی را در گسترش و تعمیق مبارزات خود علیه کلیت حکومت اسلامی می بینند. بر این اساس، تبلیغات راست و جناح های حکومتی سیاه و سبز و کدر، تاثیری در پیشروی رادیکال جنبش های اجتماعی هم چون جنبش کارگری، جنبش زنان و جنبش دانشجویی ندارند. تلاش جناح های حکومتی، سهم گیری از حاکمیت است، در حالی که تلاش و مبارزه مردم آزاده سرنگونی حکومت اسلامی و برپایی یک جامعه آزاد و انسانی و عادلانه است.
تهدید و بازداشت فعالین دانشجویی
سران و فرماندهان ارگان های سرکوب حکومت اسلامی، به دلیل ترس از اعتراضات دانشجویی گسترده در روز ۱۶ آذر، برخوردهای امنیتی با دانشجویان گسترش داده اند.
کمیته انضباطی و حراست دانشگاه ارومیه، در ادامه تشدید فشارها بر فعالین دانشجویی اسامی ده ها تن از آنان را در لیست مخصوصی قرار داده اند. اسامی ۹۰ دانشجوی این دانشگاه به اتهام شرکت در اعتراضات ضد حکومتی اخیر، در لیستی موسوم به «لیست سیاه» جهت اعمال فشار هایی از قبیل سلب تسهیلات رفاهی از جمله خوابگاه، وام تحصیلی و دانشجویی قرار گرفته است.
بیش از ۵۰ نفر از دانشجویان دانشگاه آزاد نجف آباد، به تلافی آنچه که از سوی عوامل حکومتی حضور در تجمع ۱۳ آبان خوانده شده است به کمیته انضباطی احضار شدند.
شعبه ۱۰۱ دادگاه عمومی بابلسر ۸ دانشجوی دانشگاه مازندران را به اتهام اخلال در نظم دانشگاه، در مجموع به ۴۸ ماه زندان تعزیری و هر کدام از آنان را به ۱۵ ضربه شلاق محکوم کرد.
«میلاد حسینی کشتان، علی نظری، سیاوش صفوی، علی دنیاری، مازیار یزدانی نیا، شوانه مریخی، علی عباسی، و رحمان یعقوبی»، دانشجویان دانشگاه مازندران که در ماه های خرداد و تیر گذشته در بازداشت بودند، به اتهام اخلال در نظم دانشگاه به دلیل تجمع در دانشگاه در تاریخ ۲۶ خرداد ماه سال جاری، هر کدام به ۶ ماه حبس تعزیری و ۱۵ ضربه شلاق محکوم شدند.
بیش از ۱۰ تن از فعالین دانشجویى دانشگاه شهرکرد به اداره اطلاعات این شهرستان احضار شدند. بیش از ۲۳ نفر از دانشجویان این دانشگاه به اتهام شرکت در اعتراضات دانشجویى روز ۱۳ آبان در صحن دانشگاه به کمیته انضباطی احضار شده اند.
بنا به گزارش خبرنگار رویداد، پس از اعتراضات دانشجویی دانشگاه آزاد اهواز و خصوصا تجمع دانشجویان این دانشگاه در روز ۱۳ آبان که منجر به تعطیلی این دانشگاه شد، اعمال فشار و تهدید دانشجویان افزایش چشم گیری داشته است.
در این میان ۱۰۰ دانشجوی این دانشگاه، به کمیته انظباطی احضار و ضمن تهدید به اخراج و تعلیق های بلند مدت، برای برخی از آنان نیز احکام سنگین انظباطی صادر شده است.
مهرداد بزرگ، سورنا هاشمی، علیرضا موسوی، فرزان رئوفی، احسان دولتشاه، سینا شکوهی و البرز زاهدی ۷ دانشجوی دانشگاه های تهران هستند که توسط نیروهای امنیتی بازداشت شده اند. این دانشجویان روز ۲۸ آبان ماه بازداشت شده و نیروهای امنیتی منزل شخصی مهرداد بزرگ و سورنا هاشمی را نیز تفتیش کرده اند.
رسول عالی نژاد و بهروز فریدی دو دانشجوی دانشگاه آزاد تبریز روز ۲۸ آبان ماه توسط نیروهای امنیتی ربوده شدند که با پیگیری خانواده این دانشجویان معلوم شد که آنان توسط نیروهای امنیتی دستگیر شده اند.
هم‌اکنون حداقل ۱۸ دانشجو در شیراز در بازداشت به سر می برند. در تازه ترین اقدام کمیته انضباطی دانشگاه شیراز با احضار ۲ تن از دانشجویان دختر به نام های ندا اسکندری و خدیجه قهرمانی برای دریافت احکام خود، آنان را به نیروهای امنیتی تحویل داد. به گزارش خبرنامه امیرکبیر، تاکنون خبری از وضعیت این دو دانشجو در دست نیست.
بنا به گزارش خبرگزاری هرانا ـ حقوق دانشجویی، در ادامه بازداشت فعالین دانشجویی علی رضا موسوی، احمد میرطاهری، علی رضا زرگر، حمید قهوه‌چیان، امیر کاظم‌پور
و یاسر معصومی از فعالان دانشجویی دانشگاه علامه طباطبایی در یک کافی شاپ بازداشت شده اند.
در هفته های اخیر، ۲۲ تن از دانشجوان دانشکده مهندسی و ۲ تن از دانشجویان دانشکده علوم اداری و اقتصاد دانشگاه فردوسی مشهد به کمیته انضباطی این دانشگاه احضار شده اند.
احکام جدید محرومیت از تحصیل و اخراج از دانشگاه برای دانشجویان دانشگاه صنعت نفت آبادان صادر شده است.
عوامل حکومتی در دانشگاه صنعت نفت آبادان، فشارها علیه فعالین دانشجویی این دانشگاه را افزایش داده اند و برای ۶ تن از دانشجویان احکام اخراج، محرومیت موقت از تحصیل و محرومیت از امکانات دانشگاهی صادر کرده اند.
هدف از این احضارها و بازجوها، زهرچشم گرفتن از فعالین جنبش دانشجویی و مرعوب کردن آن ها و هم چنین جلوگیری از اعتراض دانشجویان در ۱۶ آذر و همبستگی آن ها با کارگران و زنان و مردم جان به لب رسیده است.
اعتراضات دانشجویی در دانشگاه های کشور
اما با وجود این همه تهدید و دستگیری و زندان فعالین دانشجویی، تلاش های گسترده ای هم در دانشگاه ها و هم در خارج از دانشگاه ها، برای برگزاری هر چه با شکوه تر و گسترده تر روز دانشجو در جریان است. فراخوان ها و پوسترهایی که در وبلاگ ها و اینترنت و غیره پخش می شوند، همگی تلاش بی سابقه برگزاری روز دانشجو خبر می دهند.
در خارج کشور نیز در حمایت به مناسبت روز دانشجو و هم چنین پشتیبانی از مبارزات دانشجویان و مردم آزاده، آکسیون هایی در کشورهای مختلف سازمان دهی شده است.
امسال، از زمان بازگشایی دانشگاه ها تاکنون اعتراضات دانشجویی در جریان است و هر کدام نمایندگان حاکمیت پا به محیط دانشگاه گذاشته اند با اعتراض شدید دانشجویان روبرو گشته و دست از پا درازتر دانشگاه را ترک کرده اند. برای نمونه خبرهای رسیده از دانشگاه گیلان، حاکی است که حدود ۲۰ نفر از دانشجویان معترض به سخنرانی ۱۷ آبان صفار هرندی به کمیته انضباطی دانشگاه احضار شده اند. این در حالی است که هم زمان، کمیته انضباطی دانشگاه گیلان مشغول تشکیل پرونده برای دانشجویانی است که در راهپیمایی روز ۱۳ آبان بازداشت شده اند.
حضور اخیر محمدحسین صفار هرندی در دانشگاه گیلان و اعتراض دانشجویان به وی، از جمله اخباری بود در سطح رسانه های اینترنتی بازتاب وسیعی داشت. میزان اعتراضات دانشجویان به صفار به حدی بود که او به جای سخنرانی مشغول پاسخ گویی به اعتراضات دانشجویان شد و بعد از آن هم سخنرانی وی نیمه تمام ماند.
دانشگاه تهران
روز ۲۵ آبان ۸۸، در اعتراض به اعدام احسان فتاحیان توسط دانشجویان تجمعی در دانشگاه تهران برگزار شده بود، تعدادی از دانشجویان شرکت کننده در این تجمع دستگیر شدند. احمد اسماعیلی، آمانج رحیمی، سروه ویسی، لیلا محمدی و پخشان عزیزی ۵ دانشجوی دستگیر شده هستند که از محل نگهداری آن ها خبری در دست نیست.
دانشکده برق و کامپیوتر دانشگاه تهران
صدها دانشجوی دانشکده برق و کامپیوتر دانشگاه تهران در اعتراض به بازداشت «مهرداد بزرگ» دست به تجمع زدند.
بیش از ۴۰۰ دانشجوی دانشکده برق و کامپیوتر دانشگاه تهران با حمل تصاویری از دانشجوی زندانی مهرداد بزرگ و حمل پلاکاردهایی که شعارهایی چون «دانشجوی زندانی آزاد باید گردد»، بر روی آن نوشته شده بود از شرکت در کلاس های درس خودداری کردند.
دانشجویان معترض با راهپیمایی در محوطه پردیس «امیرآباد» و توقف در مقابل دانشکده های مکانیک و معدن با خواندن سرود «یار دبستانی» و سر دادن شعارهای «دانشجو، دانشجو، حمایت حمایت»، خواهان همراهی سایر دانشجویان این دانشگاه شدند. دانشجویان معترض اعلام کردند تا آزادی دانشجویان زندانی، این حرکت اعتراضی در روزهای آینده با تحصن و اعتصاب غدا ادامه خواهد یافت.
دانشکده علوم انسانی واحد تهران جنوب دانشگاه آزاد
به دنبال اعتصاب صنفی دانشجویان دانشکده علوم انسانی واحد تهران جنوب دانشگاه آزاد، چند دانشجوی این دانشکده به کمیته انضباطی و حراست دانشگاه احضار شدند. دانشجویان به دنبال اعتصاب هفته گذشته خود و در اعتراض به احضار دانشجویان روز یکشنبه این هفته نیز کلاس های بعد از ظهر خود را تعطیل کردند.
یک شنبه مورخ ۱/۹/۸۸ صبح یکی از دانشجویان به مدت ۴۵ دقیقه در کمیته انضباطی و از سوی ماموران حراست مورد بازجویی قرار گرفت.
دانشجویان با تعطیل کردن کلاس های بعد از ظهر خواستار حضور دکتر اسفندیار، رییس واحد تهران جنوب دانشگاه آزاد، در دانشکده شان شده اند. یکی از دانشجویان این دانشکده گفت: اعترضات دانشجویی در این دانشکده با تعطیل کردن کلاس های درس و اعتصاب دانشجویان ادامه دارد.
دانشگاه صنعتی شاهرود
صدها تن از دانشجویان دانشگاه صنعتی شاهرود در اعتراض به مشکلات صنفی دانشگاه در روز یک شنبه مورخ ۱/۹/۸۸ به تحصن در صحن عمومی دانشگاه پرداختند. دانشجویان در ابتدای این تحصن به اعتصاب غذا مبادرت ورزیدند و ظرف های غذای خود را در فاصله صدها متری از روبروی سلف تا سردر دانشگاه قرار دادند. در ادامه این تحصن، دانشجویان خواستار حضور مسئولین دانشگاه در میان آنان و پاسخگویی به مشکلات صنفی خود از قبیل کیفیت نامناسب غذای سلف، کمبود خوابگاه های دانشجویی و مشکلات سایت دانشگاه شدند که بدلیل حضور پرشمار دانشجویان، دکتر نیکوفرد معاونت دانشجویی مجبور به حضور در میان متحصنین شد، تا متعهد شود که امکانات دانشجویان ا
رتقا و اجازه فعالیت مجدد شورای صنفی صادر گردد.
از حاشیه های قابل توجه این تجمع حضور تعدادی از فعالین بسیج در همراهی با اکثریت دانشجویان بود این در حالی ست که در انتهای مراسم برخی از عناصر درجه دار بسیج به هتاکی نسبت به تعدادی از دانشجویان پرداختند.
گفتنی است پیش از این جواد صفدری دبیر شورای صنفی دانشگاه شاهرود به یک ترم محرومیت از تحصیل محکوم شده است. هم چنین در سال جاری شورای صنفی دانشگاه از امکان ادامه فعالیت منع شده است.
دانشگاه شیراز
دانشجویان دانشگاه شیراز، خواستار مقاومت در برابر موج فشارها و سرکوب های اعمال شده علیه فعالین دانشجویی از سوی نهادهای امنیتی و اطلاعاتی حکومتی شده اند.
روز شنبه، ۳۰ آبان ۱۳۸۸، با افزایش فشارها بر دانشجویان دانشگاه شیراز توسط نهادهای امنیتی خارج از دانشگاه و نیز نهادهای امنیتی درون دانشگاه هم¬چون کمیته انضباطی و حراست، دانشجویان در مقابل این فشارها عکس العمل نشان دادند. به گزارش خبرنامه امیرکبیر، با بازداشت تعداد زیادی از دانشجویان دانشگاه شیراز توسط اداره اطلاعات این شهر و نیروهای امنیتی و نیز احضار ده ها دانشجو توسط کمیته انضباطی و صدها دانشجو توسط حراست و تهدید دانشجویان توسط این نهاد، دانشجویان نیز با پخش شبنامه ها و بیانیه ها و نیز اعتصاب غذا به شرایط امنیتی این دانشگاه و افزایش فشارها اعتراض کردند.
نشریه ای بدون مجوز به نام «شبنامه اعتراض» در سطح گسترده ای در میان دانشجویان پخش شده است. این نشریه با تیتر «ما بی شماریم…»، در ۸ صفحه و به همراه مقالات و نیز اخبار شیراز و ایران منتشر شده است. در لوگوی این نشریه آمده است: «شبنامه اعتراض؛ نشریه ای برای بی خداها و با خداها، مارکسیست ها و لیبرال ها، چپ ها و راست ها، زنان و مردان؛ نشریه ای برای آزادی». این نشریه هم چنین در اقدامی جالب در شناسنامه خود ریاست دانشگاه، رییس کمیته انضباطی و مسئولین حراست را به عنوان مدیر مسئول، سردبیر و عوامل اجرایی نشریه معرفی کرده است. در سر مقاله این نشریه آمده است: «اگر آن ها مظهر قانون اند پس این نشریه غیرقانونی است تا مکانی باشد برای سخنان بی سانسور و دردهایی که برای بیان نیازی به مجوز نداشته باشند. این نشریه ماحصل تمام فشارهایی است که مدیریت دانشگاه به قدرت کمیته امنیتی انضباطی، حراست و کمیته ناظر بر نشریات بر تمام دانشجویان اعمال کرد و دسترنج تمام نگاه های امنیتی، قیم مآبانه و غرض ورزانه به نوع دانشجو است. امید که روزی تمام فکرها و عقیده ها و انسان ها بی پرده سخن بگویند.»
دانشجویان نیز در اعتراض به همکاری حراست و کمیته انضباطی دانشگاه با نهادهای امنیتی و اداره اطلاعات، با پخش بیانیه ای در سطح دانشگاه دعوت به اعتصاب سراسری و تعطیلی کلاس ها در روز یک شنبه ۱ آذر نمودند.
دانشگاه خواجه نصیر
روز یک شنبه ۱ آذر ۸۸، بزرگ ترین تجمع دانشجویان دانشگاه خواجه نصیر تهران که در اعتراض به تداوم بازداشت علی پرویز و سهیل محمدی دو فعال دانشجویی این دانشگاه برگزار شد، با خشونت و حمله نیروهای امنیتی و بسیجی روبرو شد.
خبرنامه امیر کبیر در خصوص تجمع اعتراضی دانشجویان خواجه نصیر، چنین گزارش داد: «پس از اعلام برگزاری تجمع اعتراضی از سوی دانشجویان خواجه نصیر در روز یک شنبه ۱ آذر، از صبح امروز نیروهای لباس شخصی که با هماهنگی بسیج دانشگاه خواجه نصیر از بیرون دانشگاه به صورت سازماندهی شده آورده شده بودند، محوطه دانشکده را اشغال کردند. آن ها تلاش کردند تا با نصب پرچم های حزب الله در سر در دانشکده مانع برگزاری تجمع اعتراضی دانشجویان شوند… از ابتدای روز حراست دانشگاه از ورود دانشجویان سایر دانشکده ها که برای شرکت در تجمع به دانشکده عمران رفته بودند، جلوگیری می نمود. هنگامی که تعداد دانشجویان پشت درهای دانشکده به بیش از ۵۰۰ نفر رسید، نیروهای یگان ویژه و انتظامی در محل حضور یافته و دانشجویان را از جلوی دانشکده متفرق کردند. سپس نیروهای یگان ویژه و گارد ضدشورش کنترل در ورودی را به دست گرفته و مانع ورود دانشجویان به دانشگاه شدند. دانشجویان سایر دانشکده ها که با ممانعت نیروی انتظامی و یگان ویژه روبرو شده بودند به دانشکده مکانیک این دانشگاه رفته و تجمع خود را در آن دانشکده برگزار نمودند. دانشجویان با سر دادن شعارهایی خواستار آزادی علی پرویز و سهیل محمدی شده و اعمال سیاست های سرکوبگرانه دولت کودتا را در دانشگاه محکوم نمودند.
تجمع اعتراضی دانشجویان دانشگاه صنعتی سهند
هفته گذشته، جواد علیپور دانشجوی سال اول دانشگاه صنعتی سهند بر اثر حمله قلبی و تعلل در رساندن به بیمارستان جان خود را از دست داد. به گزارش خبرنامه امیرکبیر، پس از وقوع این حادثه تلخ دانشجویان دانشگاه دوبار پیاپی تجمعی را به دعوت شورای صنفی، به عنوان نهاد پیگیری حقوق دانشجو در دانشگاه، برگزار کردند و ریاست دانشگاه تا اول آذر ماه برای رفع مشکلات از دانشجویان فرصت خواست.
اما پس از بدقولی مسئولین در رسیدگی به خواست های دانشجویان، روز ۳ آذر ۸۸ دانشجویان اعلام کردند تجمعات بیش تری را برگزار و حتی تا پای تحصن در داخل و خارج از دانشگاه ایستاده اند و باز گرداندن امنیت جانی دانشجویان اصلی ترین و مهم ترین هدف بر حق این تجمعات است.
دانشگاه صنعتی سهند تبریز در حدود ۳۰ کیلومتر خارج از شهر قرار دارد که با این وجود، دانشجویان این دانشگاه از کمبود امکانات اولیه پزشکی، از قبیل یک
پزشک، یک مرکز پزشکی و یک آمبولانس مجهز رنج می برند.
دانشگاه بین المللی قزوین
در پی احضار و بازداشت سه تن از دانشجویان دانشگاه بین المللی قزوین، دانشجویان این دانشگاه روز ۳ آذر در اعتراض به بازداشت همکلاسی هایشان دست به تجمع و اعتصاب غذا زدند.
با گذشت یک روز و بی خبری مطلق از وضعیت فرهاد فتحی، پیام حیدر قزوینی و سعید سکاکیان، ۳ دانشجوی دانشگاه بین المللی قزوین، دانشجویان این دانشگاه برای آزادی هم کلاسی های خود، از ساعت ۱۱:۳۰ صبح روز ۳ آذر اقدام به اعتصاب غذا و تحصن در سکوت کردند. دانشجویان معترض در مقابل فشارها و تهدیدهای وارده به چند تن از دانشجویان از سوی وزارت نیروهای امنیتی، نه تنها عقب نشینی نکردند، بلکه دانشجویان در حمایت از دانشجویان تهدید و دستگیر شده با شعارهایی هم چون «دانشجوی زندانی آزاد باید گردد»، «زندانی سیاسی آزاد باید گردد»، «دانشجو می میرد، ذلت نمی پذیرد»، «زندانی، شکنجه دیگر اثر ندارد»، خواستار آزادى فورى و بى قید و شرط همکلاسى هایشان شدند.
پیگیری های دانشجویان و رایزنی هایشان با ریاست و مسئولین دانشگاه به هیچ جایی نرسید. دکتر آل بویه، ریاست دانشگاه بین المللی قزوین، عملا از وظیفه شانه خالی کرد و مسئولین دیگر نیز با جواب ندادن و یا جواب های بی ربط سعی در سلب مسئولیت از خود داشتند. این در حالی است که یکی از مسئولین این دانشگاه با بی شرمی گفته است: «تحصن بی فایده است، آن ها تا دو ماه دیگر بیرون نمی آیند در حالی که من معتقدم باید اعدام بشوند.»
از سوی دیگر، نیروهای امنیتی با رژه رفتن شان سعی در ایجاد رعب و وحشت داشتند و با تهدیدهای تلفنی سعی در تضعیف روحیه و استقامت و پایداری دانشجویان معترض داشتند. نیروهای امنیتی حکومت در سلف سرویس دانشگاه برای بر هم زدن اعتصاب طرح ایتام راه انداختند و سعی در بر هم زدن اعتصاب داشتند.
مراجع قضایی هم در پاسخ به خانواده های دانشجویان در بند اظهار بی اطلاعی می کنند. خانواده یکی از دانشجویان در بند در این رابطه گفته است: «دادسرا اظهار بی اطلاعی می کند و ستاد خبری اطلاعات توصیه کرده است در فکر سند باشند.»
تجمع اعتراضی خانواده های دانشجویان دانشگاه علامه در مقابل دادگاه انقلاب
خانواده های دانشجویان بازداشتی دانشگاه علامه طباطبایی به خاطر بی خبری از فرزندان خود، روز ۳ آذر ماه در مقابل دادگاه انقلاب تجمع کردند.
خبرگزاری هرانا – به گزارش فعالان حقوق بشر در ایران، امروز (سه شنبه ۳ آذر ۱۳۸۸ – ۲۴ نوامبر ۲۰۰۹)، پس از ۵ روز بی خبری، خانواده این دانشجویان مقابل دادگاه تجمع کرده و خواهان کسب خبر از فرزندانشان شدند.
در روزهای گذشته، در مراجعه این خانواده ها هیچ نهادی بازداشت این دانشجویان را نمی پذیرفت. پس از اصرار خانواده ها، بیگی بازپرس شعبه ۳ قول تماس تلفنی را به خانواده ها داد که چند ساعت قبل علیرضا موسوی در تماسی که داشت اطلاع داد در بند ۲۰۹ همرا با مهرداد بزرگ و محمد نیکفر است و حال عمومی آنان خوب است. از وضعیت بقیه دانشجویان تا این لحظه خبری گزارش نشده است.
تحصن دانشجویان واحد ماهشهر پلی تکنیک
تحصن دانشجویان، از روز شنبه ۳۰ آبان ماه در اعتراض به ضرب و شتم یکی از اعضای مرکزی شورای صنفی این واحد دانشگاهی در مقابل درب دانشگاه آغاز شد امروز ۴ آذر ماه وارد چهارمین روز خود شده است. به گزارش خبرنامه امیرکبیر، دانشجویان خواستار پاسخ گویی مسئولین دانشگاه در مورد عدم تامین امنیت جانی خود و تضمین عدم تکرار این حوادث هستند. اما مسئولین دانشگاه از پاسخ گویی به دانشجویان و کمک برای شناسایی ضاربان خودداری می کنند.
دانشجویان پس از عدم پاسخ گویی مسئولین واحد خواستار دیدار با رهایی رییس دانشگاه پلی تکنیک تهران شدند. اما رییس انتصابی پلی تکنیک نیز طبق معمول از تماس با دانشجویان و شنیدن خواسته های آنان خودداری کرده است.
از جمله شعارهای دانشجویان متحصن «دانشجو می میرد ذلت نمی پذیرد» و «تا دیدار رهایی تحصن تحصن» است. این دانشجویان اعلام کرده اند که تا رسیدن به خواست های خود به تحصن ادامه خواهند داد.
ارزیابی مختصری از وضعیت کنونی جنبش دانشجویی و فشارهای اجتماعی
در سال های اخیر، دانشجویان کمونیست و چپ و آزادی خواه و عدالت جو، در ابعاد وسیع تری پا به میدان مبارزه نهاده اند و با ایستادگی در مقابل حاکمان قداره بند و آدم کش، در حمایت و پشتیبانی از مبارزات کارگران و زنان و مردم ستم دیده به ویژه روز دانشجو را گرامی داشته اند.
در واقع اعتراضات دانشجویی و فعالیت سیاسی، اجتماعی و فرهنگی آن ها و سازمان دهی هایشان، ریشه در وضعیت عینی جامعه و جنبش دانشجویی دارد.
گرایشات لیبرالیی، سازشکار و راست که آشکار و نهان به جناح هایی از حاکمیت متصل هستند، در جنبش دانشجویی کارشکنی می کنند و سعی دارند مباررات دانشجویی را از مضمون و محتوای طبقاتی خود تهی کنند و به دنبال گرایشات بورژوازی و دست کم بخشی از حاکمیت بکشانند. بر این اساس، فعالین کمونیست جنبش دانشجویی باید سنجیده تر و هوشیارتر و اجتماعی تر عمل کنند تا نفوذ و تلاش گرایشات راست و فرصت طلب در جنبش دانشجویی را خنثی نمایند. یکی از این تلاش ها، تاکید مداوم و پیگیر به پیوند جنبش کارگری و جنبش زنان و مردم محروم و آزاده است. با توجه به بحران اقتصادی، سیاسی و اجتماعی و دیپلماتیک حاکمیت و با توجه به اعتراضات میلیونی خیابانی مردم در ماه های اخیر، برنامه ه
ا و شعارهای ۱۶ آذر امسال باید گسترده تر و وسیع تر و طبقاتی تر و طنین اندازتر مطرح شود. در این راستا، باید تدارک وسیعی در دانشگاه ها سازمان دهی شود و تا آن که امکانات و مسایل امنیتی اجازه می دهند فعالین جنبش دانشجویی با فعالین جنبش کارگری، جنبش زنان، روزنامه نگاران، وبلاگ نویسان، نویسندگان و هنرمندان دیدار و گفتگو و تبادل نظر کنند تا هم زمان با اعتراضات دانشجویان در داخل دانشگاه ها، در بیرون و به خصوص در اطراف دانشگاه ها نیز تجمع مردمی وسیعی سازمان دهی گردد.
دو سال پیش که گرایش چپ جنبش دانشجویی ضربه شدید امنیتی خورد، دفتر تحکیم وحدت و لیبرال ها جان تازه ای گرفتند. اکنون گرایش چپ دانشگاه ها می تواند با شعارهایی نظیر «دانشجو کارگر اتحاد اتحاد»، «جنبش دانشجویی مدافع حقوق مردم محروم و آزادی خواه است»، «نیروهای امنیتی باید از محیط های دانشجویی اخراج شوند»، «به خفقان و سانسور پایان دهید»، «معیار آزادی جامعه، آزادی زن است»، «آپارتاید جنسی برچیده شود»، «به جدایی جنسیتی در محیط های آموزشی پایان دهید»، «باید به هرگونه شکنجه روحی و جسمی و سنگسار و اعدام پایان داده شود»، «همه زندانیان سیاسی آزاد باید گردند»، «تامین بهداشت و تحصیل رایگان برای همه کودکان کار و تامین زندگی خانواده آن ها»، «آزادی بیان و اندیشه و فعالیت متشکل برای همه»، «زبان های مادری آزاد باید گردند»، «دین از دولت و آموزش و پرورش جدا باید گردد»، «زنده باد سوسیالیسم» و غیره به میدان بیاید تا بار دیگر گرایش کمونیستی و چپ جنبش دانشجویی با هویت وافعی خودش در صحنه حضور سیاسی، اجتماعی و فرهنگی پیدا کند و سیاهی لشکر گرایشات دیگر نگردد.
در دو سال احیر، اعتراضات پیگیر دانشجویان برخی از دانشگاه های کشور از جمله مازندران، تبریز، زنجان، شیراز، تهران، کرج و… نشان داد که گرایش چپ جنبش دانشجویی با وجود تحمل ضربات سنگین امنیتی هنوز حضور فعال و گسترده ای در صحنه سیاسی دانشگاه ها دارد.
بدین ترتیب، در دانشگاه ¬های سراسر کشور، دانشجویان کمونیست و چپ و آزادی خواه، نفوذ و قدرت چشم گیری دارند که بدنه اصلی آن را فرزندان کارگران و مردم آزاده تشکیل می دهند. قدرتی که ریشه در سنت چپ دانشگاه ها داشته و تاریخا دانشگاه ها سنگر محکم آزادی محسوب می شوند. هر چند که این بخش از دانشجویان به قدرت خود واقفند اما بزرگ ترین ضعف جنبش دانشجویی این است که از یک سو، هنوز نتوانسته صفوف خودش را در سطح سراسری متحد کند و هم زمان در چندین دانشگاه کشور، دست به اقدام مبارزاتی مشترک بزند. از سوی دیگر، در میان برخی از فعالین چپ دانشجویی نیز سیاست های سکتاریستی یک عامل بازدارنده در اتحاد و همبستگی سراسری جنبش دانشجویی است. البته در این میان عامل سرکوب پلیسی را هم، به عنوان یک عامل اصلی پیشروی جنبش های اجتماعی، نباید نادیده گرفت.
در چنین موقعیتی، باید به تلفیق مبارزه مخفی و علنی توجه ویژه ای مبذول داشت و نباید دشمن را دست کم گرفت. گرایشات سکتاریستی را باید مورد نقد جدی قرار داد تا هیچ فرد و جریانی جرات نکند از موفعیت یک جنبش اجتماعی سوء استفاده سیاسی کند و آن را فدای سیاست های ماجراجویانه سیاسی – تشکیلاتی خود نماید. متاسفانه هنوز دلایل اصلی ضربات پلیسی دانشجویان آزادی خواه و برابری طلب به طور همه جانبه جمع بندی نشده است.
مهم تر از همه گرایش کمونیستی جنبش دانشجویی، باید مستقیما به مارکس و تجارب و آموزه های سوسیالیسم علمی رجعت کند تا مانع نفوذ سیاست های مخرب و محدودنگرانه و سکتاریستی و فرصت طلبی در جنبش دانشجویی شود. منافع این جنبش و دیگر جنبش های اجتماعی در این است که استراتژی کمونیستی را در افق و چشم انداز خود قرار دهند.
حکومت اسلامی، همواره تلاش نموده است که سرکوب سازمان یافته خود را برای متوقف کردن موج اعتراضات فزاینده مردم و جنبش های اجتماعی به کار گیرد. نیروهای سرکوبگر و وحشی حکومتی در این راستا از هیچ جنایتی فروگزار نبوده اند. اما هر باری که با مقاومت بی نظیر مردم روبرو بوده اند، دچار تزلزل و سردرگمی شده اند.
حضور دایمی نیروهای سرکوبگر در خیابان ها، تهدید و زندان، شکنجه و اعدام و مفقود نمودن عده کثیری از زنان و مردانی که در تظاهرات های خیابانی دستگیر شده اند از یک سو و کمشکش و اختلافات درونی حاکمیت از سوی دیگر و مهم تر از همه با اوج گیری اعتراضات کارگری و مردمی، همگی نشان دهنده این واقعیت است که سران حکومت دچار بحران و سردرگمی شده اند و تنها بقای خود را در سرکوب و جنایت می بینند. در حالی که می دانند با سرکوب و وحشی گری فقط می توانند برای دوره کوتاه دیگری حاکمیت غیرانسانی خود را سرپا نگه دارند اما در درازمدت سرکوب ها کارساز نیستند.
در چنین شرایطی، جنبش های اجتماعی آزادی خواه و عدالت جو، به ویژه جنبش کارگری هرچه متشکل تر و متحدتر شوند و مبارزات هدفمند و آگاهانه ای را پیش ببرند، پیشروی قدرتمند مبارزات جاری را تضمین می کنند. اساسا پیشگام مبارزات سرنوشت ساز تاریخی، طبقه کارگر متشکل و متحد و آگاه است.
اساسى ترین عامل در شکل گیرى گرایش چپ جنبش دانشجویى، رشد مبارزات رادیکال کارگرى در جامعه است که در مطالبات و مبارزات و شعارهاى دانشجویان نیز بازتاب مى یابد.
حکومت اسلامی ایران، سی سال است با سرکوب و کشتار و وحشی گری حاکمیت خود را حفظ کرده است اما امروز به ویژه نیروی جوان کم ترین ترسی از این حکومت ندارند و تنها راه نجاب خود از وضعیت موجود را در مبارزه پ
یگیر خود در جهت سرنگونی حکومت اسلامی می بینند. براساس با شهامت و جسارت بی نظیر و تحسین برانگیزی به مبارزه خود ادامه می دهند و ترسی از وحشی گری های نیروهای سرکوبگر حکومتی ندارند.
نتیجه گیری
جامعه ما در حال حاضر، بیش از هر زمان دیگری آبستن حوادث مختلف سیاسی و اجتماعی است. هر چند که وقایع اقتصادی، سیاسی و اجتماعی آتی کشور را نمی توان به درستی پیش بینی کرد اما آن چه که امروز به روشنی می توان مشاهده کرد، این است که اکثریت مردم ایران از حکومت اسلامی ایران نفرت دارند و با اعتراضات میلیونی اخیر خود در خیابان ها، حکم برچیده شدن بساط خونین این حکومت جانی را صادر کرده اند و این حکم خود را به گوش افکار عمومی مردم جهان نیز رسانده اند. مردم آزاده و در پیشاپیش همه نیروی جوان پرانرژی و تشنه آزادی، عزم و اراده کرده اند که در همه عرصه های اقتصادی، سیاسی، اجتماعی و فرهنگی، وضع موجود را به نفع آزادی های فردی و جمعی و برقراری یک جامعه آزاد و برابر و انسانی تغییر دهند. در نتیجه روزبروز ترس از حاکمیت و نیروهای سرکوبگر آن، بی معنی می شود و مردم با قدرت و اعتماد به نفس بیش تری در صحنه مبارزه سیاسی ظاهر می شوند. از سوی دیگر، تنها راه رهایی مردم از ستم و استثمار حکومت اسلامی، پیگیری هر چه جدی تر مبارزه سیاسی و اجتماعی است.
جامعه ما در شرایطی به استقبال بزرگ داشت ۱۶ آذر می رود که حکومت اسلامی و ارگان های سرکوب آن وحشی گری های خود را به اوج رسانده اند و تنها تعرض و مقاومت همه جانبه مردم می تواند هم جلو این وحشی گری های حکومتیان را بگیرد و هم خواست های خود را به حاکمیت تحمیل کند.
در واقع روز دانشجو، روز «خوف و هراس سران اراذل و اوباش حکومت» و روز «نترسی مردم و اوج همبستگی دانشجویان، کارگران، زنان و همه مردم آزاده است. بنابراین، هر چه مصمم تر و متحدتر در این روز شرکت کنیم به همان نسبت نیز صفوف طبقاتی خودمان را متحدتر خواهیم کرد.
مسلما اگر بزرگ داشت شانزده آذر در ۵۰ شهر و ۲۰۰ دانشگاه کشور با شکوه تر، وسیع تر، رادیکال تر و با قدرت تر برگزار شود به همان نسبت نیز دلگرمی و همبستگی بیش تری در صفوف مبارزان راه رهایی ایجاد خواهد شد.
ششم آذر ۱۳۸۸ – بیست و هفتم نوامبر ۲۰۰۹
منبع: سایت دیدگاه