به فعالین حقوق مدنى در کردستان: ضرورت تشکیل فورى کمیته علیه اعدامها در کردستان

اعدام فعالان سیاسی و مدنی در ایران طرح و تراژدی جدیدی نیست .جمهوری اسلامی در طول حیات ننگین خود دهها هزار نوجوان، جوان و پیررا تیرباران و بالای چوبه های دار برده است .

جنایتهای رژیم در دوره های مختلفی صورت گرفته است .چه در دورانی که احساس قدرت و قلدری بیشتری  کرده  ، و چه زمانی که احساس ضعف و استیصال داشته است.  نمونه اخیرش اعدام احسان فتاحیان  در فضای ملتهب  جامعه بود .تجربه نشان داده است هر گاه اعتراض و مبارزه مردم در شکلهای گوناگون تحصن، اعتصاب،  تظاهرات، تجمعات ،طومارو  امضا و ،،،،،،،صورت گرفته احکام اعدام  را بارها به تعویق و  لغو کرده اند .فشارهای داخلی و خارجی منجر به آزاد شدن زندانیانی شده است  که بنا به قوانین جمهوری اسلامی حکمشان اعدام بوده و رژیم را مجبور  به عقب نشینی و تن دادن به   خواسته های مردم کرده است . این یک واقعیت است که تنها با اعتراض و مبارزه توده ای متحد و منسجم میتوان جلو افسار گریختگی رژیم را گرفت . تکاپو و جنب و جوش مردم در شهرهای کردستان در این چند روزه در رابطه با اعدام جوان ٢۴ ساله احسان و خطر اعدام شیرکو معارفی و ١٢ نفر دیگر در زندان سنندج قابل مشاهده است . تا آنجا که من اوضاع شهر سنندج را تعقیب کرده ام ، در اکثر نقاط شهرها صحبت از این جنایت رژیم است.پچ پچ چند نفره مغازه دارها با همدیگر،غرولندهای مسافران تاکسی از نبود رهبری مردم در جامعه ،لعنت فرستادن مادران در اتوبوسها به قاتلین وسران حکومت جنایتکار اسلامی ،تجمع چند نفره شاگرد مکانیکها وصنعت کارها در مراکز کارگری ،حرص خوردنها و دندان روی دندان گذاشتن ورزشکاران در  مکانهای های ورزشی .همه و همه نشان از اعتراض سازمان نیافته مردم است .  این پدیده  به راحتی در سطح شهرها قابل لمس است. .نگاه های جوانان در خیابانها به همدیگر نگاه اعتراضی است.چشمها به همدیگر خیره میشوند وهمه منتظر یه هورا کشیدن یا یه ترقه انداختن   هستند که بریزند و شعار (زندانی سیاسی ازاد باید گردد  و اعدام نه ) را که بارها سر داده اند، دوباره  فریاد بزنند . عدم حضور فعالان مدنی در سازماندهی مردم تا به حال  مشهود بوده است .فرصت زیادی نداریم  هر ان ممکن است شیرکو را هم اعدام کنند .از همین امروز باید دست بکار شد.فعالین چپ میتوانند نقش ایفا کنند .ابتکارات مهم گذشته را بکار ببرند ،تیمهای اجرایی و اضطراری تشکیل دهند و وضعیت شهرها را به کنترل خود در آورند . از تجارب تحصن ها، اعتصابها وتظاهراتهای سالهای گذشته  میتوان استفاده کرد .  چهره های بانفوذ، فعالان باسابقه و شناخته شده مردم میتوانند حرکت اعتراضی مردم را رادیکالیزه و به پیش ببرند. با اعتراضات گسترده میتوان مانع اعدام شیرکو معارفی و سایر زندانیان شد . نباید درنگ کرد . فرصت کم است.
بختیار پیرخضری                                                                                                      

٢٢ابان ٨٨  

 ۱۴ November 2009