بعد از تهدیدات معاون ستاد کل فرهنگی نیروهای مسلح رژیم ایران در رابطه با رسانه های خارجی که در رابطه با نا آرامی ها در ایران تهدید کرد و چند گروه را عمدتا به عنوان سران «کودتاچی سیز» نام برد که عبارتند از : «روشنفکران سکولار، روزنامه‌نگاران، فعالان دانشجویی، هنرمندان ایرانی مقیم خارج و سلطنت‌طلبان و معاندین». در همین رابطه دویچه وله به زبان فارسی بایستی که مصاحبه هایی با مسئولین رادیو های خارجی فارسی زبان انجام داده باشد که همه متحد القول میباشند که مساله اشان «حقو ق بشر وبی طرفی است ». واهدافی «تبلیغی » ویا «قصد دخالت » و «تاثیرگذاری » در جریان کشوری را ندارند.
http://www.dwelle.de/dw/article/0,,4867663,00.html
ولی از قدیم گفته اند میخواهی ببنی کسی چه فکر میکند باید ببینی که از کجا «تغذیه مالی » میشود. این رادیو های خارجی تماما از سوی دولتهای امپریالیستی تغذیه میشوند و درواقع اینگونه میخواهند نشان دهند که «بی طرف » میباشند ولی درواقع رئوس خطوط دولت های متبوع خود را باید حد اقل رعایت کنند وبستگی به سیاستهای آن دو لتها در مقابل دولتهای دیگر نوع خبر دهی و خبرگزاری آنها هم متفاوت میشود.
تبلیغات بخشی از یک جنگ سرد در زمان وجود شوروری سابق بود . در اینراه نیز رسانه های غربی عموما تجربه لاز م را دارند . برای شناخت نقش رادیوخارجی در اعتراضات مردم پس از انتخابات باید در ا بتدا به خط دولت های متبوع این رسانه ها مراجعه کرد که اکثرا چون غربی میباشند یعنی رادیو آمریکا ، بی بی سی ، فرانسه وآلمان میبینیم مثلا نوع برخوردشان با رادیو چین ویا رادیو روسیه به زبان فارسی با مسائل ایران متفاوت است ویا برخورد این کشورها با کشور هایی که در خاورمیانه «دوست » مینامند مانند عربستان سعودی ، اسرائیل و مصر بسیار متفاوت با نوع برخورد با رژیم ایران است . این است که این تفاوت سیاست خود را در برخورد با مساله ایران نیز متفاوت میکند. از یک طرف این کشورها در یک نزاع دائم از زمان تاسیس جمهور ی اسلامی با آن بسر میبرند. واین است که دیگر کسی شکی ندارد که سیاستهای رادیوی خارجی آنها بزبان فارسی هم در همین رابطه گنجانده میشود.
سیاست رادیو ها ی فوق در رابطه با مساله «اعتراضات سبز» هم چیزی جز خط کلی حمایت از این خط نبود . زیرا که در جهت تغییر وتحول « سبز ویا انقلاب نارنجی » در ایران بوده اند روزی این سیاست را در خط حمایت از خاتمی به عنوان «رفرمیست» به پیش میبردند یک روز رفسنجانی به عنوان «مدره» و امروز نیز در جهت بهره برداری خود در رابطه با اعتراضات مردم بوده اند وسعی در ایجاد «سبز»هدایت شده از طرف آنها نیز میباشند وبی جهت نیست که تنها با افراد ویزه ای نیز اکثرا این رادیوهای خارجی به عنوان کارشناس مصاحبه میکنند ویا با آنها گزارش تهیه میکنند. این ترفند بی طرفی و حقوق بشری که دیگر بیشتر شبیه یک جوک است . این رادیو ها دقیقا سیاستهای خارجی دولتهای خود را دنبال میکنند که البته مساله «حقوق بشر» و «دمکراسی» یک حربه در دست این دولتهای جنگ طلب نئولیبرال میباشد که به عنوان آن به کشورها حمله میکنند وآنرا اشغال میکنند و ابوقریب ها را ایجاد میکنند ویا مانند آلمان قضیه کوندوس در افغانستان را بوجود میآورند و صدها انسان را میکشند واسم انرا مانند وزیر دفاع جدید آلمان تنها یک «واقعه ناخوشایند» میگذارند واین درحالی است که خود گزارش ناتو این را یک قتل عمد میداند. این جنایتکاران جنگی اکنون دم از حقوق بشر ودمکراسی میزنند و میخواهند ما را مجاب کنند که«خبرنگار آزاد » میباشند که تنها مسله اشان «حقوق بشر و دمکراسی است » . بی شرمی این افرا د تا به انجاست که فکر میکنند ما مردم احمقی میباشیم که چهره کثیف امپریالیسم خبری و اهدافشان را نمیشناسیم .
بهرروی در جنگ تبلیغاتی بین دو ارتجاع امپریالیسم خبری و جمهوری اسلامی است که سعی میشود «سبز» بزرگ شود واین جریان ارتجاعی را جا بیاندازند واز رادیکال شدن آ ن به سوی « انقلاب » ورها شدن از دستهای جناحهای ارتجاعی سبز وسلطنت طلب و مجاهد بیرون رود. وتمامی سعی دو طرف این است که خود هدایت این اعتراضات را بدست گیرند و آنرا در کانالهایی که میخواهند هدایت کنند یکی برای سرکوب مستقیم آن مانند جمهوری اسلامی ودیگری برای هدایت وکانالیزه کردن این اعتراضات در جهت منافع امپریالیستها و کار این تبلیغاتچی های امپریالیستی که امروز میخواهند خود را «ژورنالیست آزاد » جا بزند جز ااین نیست که از تمامی ترفندهای خبرنگاری مدرن استفاه کند تا بتوانند خط امپریالیسم خبری را در رابطه با ایران به پیش ببرند. ولی باید به آنها گفت شما فکر نکنید که مردم خواننده ویا شنونده خبرهای شما احمق هایی هستند که نمیدانند دم شماها به کجا وصل است . در عصر امروز وتکنولژی اینترنت یک امید کوچکی هست که بتوان از چنگال تبلیغات امپریالیستی و ارتجاعی به یک جمع بندی خبری برای خود رسید و به تجربه یاد گرفته ایم که هر خبری را بلافاصله قبول نکنیم و هر گزارشی را ذره ذره تجزیه وتحلیلش کنیم و انگیزه ها را در پشت این خبرها بخوانیم ومکانیسم خبرخوانی خود را ایجاد نماییم که آنقدر درک داشته باشیم که شما حضرات « ژورنالیست آزاد» و «مستقل » نیستید بلکه دقیقا خط قرمزهای خود را دارید وبر اساس آن حرکت میکنید و اگر ظاهرا ایرانی هم میباشید ولی نان خور دستگاه خبری هستید که ژورنالیست آن میباشید . اگر هم «حقوق بشر» و«دمکراسی » را بسیار زیبا یافته اید که براساس آن مدعی خبردهی «آزاد » میباشید چون این ترفند را همانطور که گفته شددقیقا در میدان عمل با اشغال کشورهای دیگر کسانی انجام میدهند که شما صدای آنها میباشید که البته آنها هم مانند شما با صدای «دمکراسی خواهی » ومبارزه با «ترور» و«بمب اتمی رژیم ایران» وغیر به میدان جنگ و تجاوز آمده اند این است که شما هم با همان صدای خش خش خود درگوشهای ما میخواهید صدای خود را به عنوان صدای بلبل آزادی بفروشید. صدای شما مانند صدای جمهوری اسلامی نحس است و زشت و نوید دهنده جنگ و فقر و ترس که از حلقوم شما بیرون میزند و میخواهید کالای خودرا به ما بفروش برسانید ودر این مکاره بازار خبری خود را به
عنوان «ژورنالیست بی طرف وطرفدار آزادی وحقوق بشر» معرفی کنید. اگر ادعاهای سیاستمداران کشورهایی که شما صدای آن هستید به عنوان «دمکراسی خواهی و بی طرفی » درست است وصدای نحس جنگ وفقر وغارت نیست ، صدای شما هم صدای دمکراسی و حقوق بشر است .
این است که حنای شما در نزد مردم ایران رنگ ندارد وچهره فریب استعماری قدیم و امپریالیستی از هرگوشه اش میبادر وشما هم نمیتوانید با پیش کشیدن دیو جنایت جمهوری اسلامی خود را فرشته خبری معرفی کنید . برای این آرزوها رهبران «کشورهای دمکراتیک »ی که شما از آن صدایتان به گوش میرسد جنایات بی شماری کرده اند که آنها وشما را رسوا کرده است وناباور میسازد.