در مورد بازجوئی وفشاربه خانواده ام درایران
طی ماه های گذشته ی برای چندمین بار وزارت اطلاعات رژیم پدر و مادر سالخورده ام را تحت فشار گذاشته و در مورد فعالیت سیاسی ام از آنها پرس و جو کرده اند. با فشار به آنها میخواهند که از فعالیت علیه رژیم دست بردارم. به خیال خود تصور کرده اند که با فشار روحی به آنها میتوانند مرا ساکت کنند و از مبارزه علیه جمهوری کثیف اسلامی باز دارند. زهی خیال باطل !
این جانیان چنان وقیح اند که حتی به تلفن همراه من هم زنگ زدند. از هر دری وارد شدند. به هر خس و خاشاکی متوسل میشوند. مزدوران رژیم با این روش شناخته شده و رنگ باخته میخواهند مرا از مبارزه علیه حکومت ننگین نشان باز دارند. از هر دری وارد میشوند. التماس و چاپلوسی میکنند. عشوه های شتری میایند. رشوه پیشنهاد میکنند. بیچاره ها مستاصل اند!
پاسخ من به مزدوران وزارت اطلاعات روشن و قاطع است. شماره معکوس سقوط تان شروع شده است. تقلاهای شما برای دور کردن عده ای از فعالین خارج کشور از میدان مبارزه، خود نشان استیصال شما است. از سر قدرت نیست. از سر بدبختی شما است.
این مزدوران بهتر است بجای این تقلاها به فکر خود در فردای سرنگونی جمهوری اسلامی باشند. هر چه زودتر از جنایات خود اظهار ندامت کنند. از جمهوری اسلامی فاصله بگیرند. شاید تخفیفی در احکام محکومیت شان در فردای پس از سرنگونی رژیم نکبت اسلامی باشد.
یک پیشنهاد و توصیه به همه کسانی که مزدوران وزارت اطلاعات تاکتیک مشابهی را برای خاموش کردن آنها بکار میبرند. موضوع را علنی کنید. اطلاعیه بدهید. رژیم را از کرده خود پیشمان کنید. این رژیم در استیصال کامل است. نباید بتواند حتی یک نفر را از این طریق از مبارزه برای سرنگونی اش باز دارد.
مرگ بر جمهوری اسلامی