یکی از ترفندهای رهبری مجاهدین دقیقا پیش برد سیاست هایش با ترفندهای متفاوت است در این رهگذر هم از بکار گرفتن انواع واقسام ترفندها ابایی ندارد وهمه چیز برایش مشرو ع است که اگر در خدمت قدرت طلبی رهبران مجاهدین باشد بطوری که یک گزارشگر تلویزون دو آلمان در یک گزارش قبل از اشغال عراق در مورد مجاهدین گفته بود «آنها برای سرنگونی ملاها حاضر به ا ئتلاف با شیطان هم میباشند.» .
یکی از ترفندهای رهبری مجاهدین استفاده از مقوله حقوق بشر و حقوق انسانی است . مثلا با اینکه خود دستور «مقاومت تا اخرین قطره خون » برای حفظ اشرف در دست رهبری مجاهدین را میدهد و ماهها قبل از حضور نیروهای عراقی سخن از «فاجعه انسانی » میکند ، ودر واقع برای درگیری با نیروهای عراقی برنامه ریزی قبلی دارد در عین حال با علم کردن مساله «در خطر بودن جان ساکنین اشرف» به تبلیغات میپردازد با اینکه خود دستور «مقاومت خونین » را صادر کرده است . این را ما در مورد حق طبیعی دولت عراق برای ورود به اشرف که بخشی از خاک عراق است والبته رجوی آنرا در یک فیلم ویدو.یی با گفتن اینکه ما در عراق «حق آب وگل » داریم حکمش رابرای افرادش صادر کرده است و از فیلم های نشست های تلفنی اخیر مسعود رجوی با ساکنین اشرف و بعد نیز اطلاعیه های مجاهدین مبنی بر «کشتار » در صورت «تغییر مکان ساکنین اشرف» در واقع یک خط مستقیم باید از تعهد گرفتن اخیر مسعود رجوی از افرادش برای «مقاومت تا اخرین نقس وقطره خون » با هشدار مجاهدین برای «کشتار»دید همانطور که در تجربه قبلی ماهها قبل از ورود نیروهای عراقی به اشرف آرهبران مجاهدین هشدار در مورد «فاجعه انسانی » میزدند وبعد دست به مقاومت خونین زدند وامروز طرح رهبری مجاهدین شاید با توجه به تجربه قبلی کشته شدن تعداد زیادی در صورت تغییر مکان آنها باشد.
آیا مساله رهبری مجاهدین جان ساکنین اشرف است ومساله حقوق بشر ویا اهداف سیاسی اش ؟
بهرروی دولت عراق ظاهرا اکنون میخواهد ساکنین اشرف را به یک نقطه دیگری در عراق انتقال دهد. در ابتدا باید ببینیم که این خواسته مشروع است ویا غیر مشروع ؟این خواسته را هیچ حقوق بین المللی نمیتواند نامشروع بداند زیرا که در هرکشوری اگر بر فرض مجاهدین پناهنده باشند که از نظر دولت عراق نیستند ، این حق را دولتها برای خود مفروض میدارند که اولا تقاضای پناهندگی را رد نمایند ودوما حد اقل این حق را دارند که درمورد مکان آنها تصمیم گیری کنند و اگر حتی طبق قرار دادهای کنوانسیون ژنو نیز با این مساله برخورد کنیم که مجاهدین بر این امر اصرار دارند که البته دولت عراق قبول ندارد ، باز هم حق تغیر مکان جز حقوق مشروع این دولت است .
اما آیا رهبری مجاهدین مسااله اش جان ساکنین اشرف است ؟
از نظر انسانی وحقوق بشری کسی هدف سیاسی را در مساله حقوق بشری دنبال نمیکند بلکه مساله را صرفا انسانی میبینند. در این کادر است که رهبری مجاهدین علی رغم اینکه میدانند که در عراق در بن بست کامل هستند ولی با این وجود بجای اینکه از «جامعه جهانی »مورد نظرشان بخواهند طی این سالیان که یک تدبیر برای انتقال این افراد به کشور امن سومی قرار دهند دقیقا برعکس تمامی لابی گری خود در سطح بین ا لمللی وتبلیغات خود را روی ماندن در عراق کوک کرده است . یعنی نشان میدهد که جان ساکنین اشرف مساله یک حد اقل ، اگر مساله انها باشد، رهبری مجاهدین نیست واین فعالیتها وتبلیغات مجاهدین صرفا در ماندن در عراق متمرکز شده است.
اهداف سیاسی رهبری مجاهدین
پس رهبری مجاهدین در واقع با اصرار وتمامی تلاش که برای ماندن در عراق انجاام میدهد ونه نجات این انسانها ، نشان میدهد که یک هدف سیاسی را دنبال میکند .رهبری مجاهدین از مادن در عراق به خود چه چیزی را وعده میدهد :
یک – حفظ تشکیلات سیاسی اش به هر قیمت ، حتی به قیمت جان انسانها
دو-امید به تحولات در عراق و در سیاستهای دولت آمریکا و اسرائیل در منطقه دارد .همانطور که آقای حاج حمزه باصطلاح «رئیس کمیسیون اقتصاد شورای ملی مقاومت » مجاهدین در نوشته ای از کشورهای عربی واسرائیل خواسته است که متحدا علیه رژیم اقدام کنند.
سه- این را یک امر ایدئولژیک جلوه میدهد که باید «حسین وار » جان در راهش داد که البته با ز در خدمت همان بند یک است
چهار – مجاهدین این امرجابجایی واخراج ساکنین اشرف را یک امر رژیم ایران میدانند وبرای همین مقاومت در مقابل آنرا مشروع . ولی در این نکته این وجود دارد که این مقاومت در یک کشور خا رجی است و کشور میزبان حق دارد واین را مشروع میداند که منافع ملی خود را که یکی از آنها را در حال حاضر حفظ رابطه خوب با همسایگان است بداند واین است که اگر حق مقاومت مشروعی هم هست در کشور خودی است ونه در کشور بیگانه ودر ید قدرت مثلا در گذشته صدام وامروز آمریکاییان. پس خود این مقاومت درواقع چون در خاک خارجی است و چون در ید قدرت ودعوت به حفاظت جنگ طلبان آمریکایی است مشروعیت خود را از دست میدهد هر چند که رژیم هم یک طرف بازی باشد و از دولت عراق خواسته هایی را داشته باشد ولی این ا ز نظر بین المللی برای دولت عراق مشروع است که حق جابجایی وحق ا خراج «عناصر نامطلوب »برای منافع کشورش را اخراج کند. بویژه اگر این گروه قبلا با رژیم صدام همکاری داشته باشند وهنوز هم با جریانهای بعثی و تروریست در عراق که علیه دولت عراق اقدام میکنند رابطه نزدیکی داشته باشد ا زجمله نیز با جناحهای نئوکان و لابی صهیون