mjazari7@yahoo.com
4 اکتبر ۲۰۰۹
" بار دیگر توده های وسیعی از مردم ایران به امید یک گشایش سیاسی وفرهنگی وبه امید یک زندگی کمتر مشقتبار تر اقتصادی، حول انتخابات جمهوری اسلامی بسیج شدند وبار دیگرشکست خوردند. بار دیگر مردم ایران به این یا آن جناح جمهوری اسلامی امید بستند وبار دیگر شکست خوردند."….." مردم انقلابی، برعکس اعتراضات تیر ماه ۱۳۷۸ ، که علیه هر دو جناح بود به یکی از جناحها امید بستند. از تجربه تیر ۷۸ عقب نشستند، اما باز شکست خوردند"…….."
" کمونیست در این دوره بیش از هر جا در حزب حکمتیست خود را نشان داد……………هرکس که درسهای بالا را درست واز آن خود میداند باید از خود ببرسد که چرا در حزب حکمتیست نیست. اگر حزب حکمتیست قویتر از این بود این تجربه تکرار نمیشد وهنوز هم دیر نشده است. کمیته مرکزی حزب حکمتیست همه کمونیست ها ورهبران وفعالین وکارگران را به بیوستن به این حزب دعوت میکند."
(به نقل از پلنوم ۱۵ کمیته مرکزی حزب حکمتیست )
جملات بالا نشان دهنده بی ربطی این حزب به انقلاب وجامعه وشکست طلبی علنی این حزب محسوب میشود.
اول :
اینکه گیریم این دعوا دعوای بین دو جناح جمهوری اسلامی است آنطور که حکمتیستها مدعی هستند . چرا دعوا تمام شده. هنوز هیچیک از طرفین دعوا مدعی نیست که دعوا به بایان رسیده. نه موسوی وشرکاه ونه احمدی نزاد وجناح غالب ونه مردمی که در خیابان ودانشگاه و ورزشگاه شعار مرگ بردیکتاتور را همین هفته سر دادند. من فکر میکنم دو جریان آرزو دارند که این جنبش به شکست کشیده شود یکی دولت احمدی نزاد که جدا بایه های رزیمش به لرزه در آمده ویکی حکمتیستها. هیچیک از سخنگویان جناح غالب واز جمله احمدی نزاد نتوانسته اند مدعی شوند که جنبش شکست خورده وبرای همین است که دارند برایش علنا از بشت رادیو وتلویزیون ومدیا خط ونشان میکشند. اما رهبران حکمتیستها دیگر خسته شده اند وعجله دارند که این جنبش انقلابی هر چه زودتر شکست بخورد وبه هواداران خود که در خانه هایشان نشسته اند وحوصله اشان سر رفته بگویند . حالا میتوانید از خانه بیرون بیایید دعوای دو جناح تمام شده. اما از بدختی اینها این دعوا هنوز تمام نشده
آخر صبر وحوصله هواداران دیگر سر آمده چقدر باید در خانه بنشینند ونظاره گر باشند .برای همین رهبری حکمتیستها اعلام علنی شکست را در این بلنوم اعلام میکند. این خواست قلبی احمدی نزاد هم هست اما احمدی نزاد آنقدر احمق نیست که در این برهه از انقلاب مانند حکمتیستها اعلام شکستش را بدهد .همه به او میخندند چون مردم در دانشگاه وخیابان وورزشگاه همین امروز شعار مرگ بر دیکتاتور سر میدهند.
دوم :
حکمتیستها مدعی هستند که بر خلاف اعتراضات تیر ۷۸ که جنبش بر علیه دو جناح بود. .کی وکجا ؟ جنبش اعتراضی از بستن یک روزنامه دوم خردادی شروع شد وبا صلح خاتمی وخامنه ای به بایان رسید ومنصور حکمت همه جا از این جنبش انقلابی حمایت کرد .وهیچوقت شعار خانه نشینی را تبلیغ نکرد..نه در این جنبش ونه در هیچ جنبش دیگری .در انقلاب ۵۷ که ظاهرا از نظر حکمتیستها دعوا بر سر دو جناح از بورزوازی
شاه وخمینی بود منصور حکمت خود در این انقلاب شرکت کرد وآنرا انقلاب عظیم توده ها نام نهاد
حکمتیستها از زمان جدایی اشان در چند سال اخیر چندین بار مردم را به خانه نشستن دعوت کردند .در اعتراضات آذربایجان ، در خوزستان در تهران ودر کارخانجات .من نمیدانم این خانه نشینی از کدامیک از آموزگاران برولتاریا اقتباس شده از مارکس از لنین از منصور حکمت. خوب است این دوستان برای ما نقل قول خانه نشینی را بیاورند تا ما هم قدری در خانه استراحت کنیم و به انقلاب مثل حکمتیستها نزدیکتر شویم خذا بشما عمر نوح بدهد.
سوم :
کدام انقلاب را سراغ دارید که کارگران از روز اول شعارهای خالص کارگری میدادند. در انقلاب ۵۷ که مردم با شعارمرگ برشاه وخمینی رهبر شروع وتمام کردند نکند منصور حکمت اشتباه میکرد که به مردم فراخوان به خانه هایتان برگردید نمیداد ویا نمیگفت این جنبش وشعار ما نیست.بروید خانه بخوابید.
چهارم:
در همین جملات نقل شده بالا از حکمتیستها آمده که چون حزب حکمتیست قوی نیست این بلا بسر مردم آمده وچاره کار را این میبینند که مردم تا دیر نشده به حزب حکمتیستها ببیوندند واگر این حزب قوی بود این بلا بسر مردم نمیامد. فرض میکنیم این حزب قوی بود مثلا ۵ میلیون در تهران عضو وکادر داشت. ودعوا هم مثل الان بین احمدی نزاد وموسوی بود. آیا فراخوان شما همین نبود که این دعوا بما مربوط نیست بروید خانه هایتان تا ما شما را خبر کنیم وقتی که نوبت ما میرسد.
ولی خدا این حکمتیستها را از ما نگیرد. در ست است که در این سه چهار ماه اخیر در خانه هایشان بودند وهیچ کار نکردند ولی در غیاب یک روزنامه فکاهی ، هر از چند گاهی با مواضعشان آدم را از خنده روده بر میکنند
بالاخره جنبش به طنز هم نیاز دارد .همیشه که نمیشود جدی بود
من شخصا منتظر جوک ها و لطیفه های بعدی حکمتیستها میمانم .دستتان درد نکند. باز هم مارا بخندانید
با احترام مجید آذری