کورش مدرسی بد جوری گیر افتادہ است. مواضع ارتجاعی – تودہ ایستی در قبال خیزش مردم علیھ رژیم اسلامی کار دستشان دادہ است. "حزب کمونیست کارگری- حکمتیست" (ح ک ک-ح) بخاطر نظرات تودہ ایستی کورش مدرسی٬ لیدر حزب٬ بشدت بھ تقلا افتادہ است تا آبروی رفتھ را بھ نوعی بازگرداند. پشتک وارو زدن تئوریک و اپورتونیسم نظری یکی از خصائص چشمگیر کورش مدرسی و حزب متبوع اش است. باید گفت کھ تاریخ این ھفت سال جای سرافکندگی نظری – سیاسی عمیقی برای ایشان و حزب متبوع شان دارد. زیگزاگ زدن ھای سیاسی- نظری مشخصھ تاریخ این ھفت سال ایشان است. اما آنچھ ھمچون یک طناب محکم این زیگزاگ ھا را بھم متصل میکند٬ مبنای تودہ ایستی نظری ایشان و اپورتونیسم ناشی از این دیدگاہ است.
یک روز بھ دفتر سیاسی حزب کمونیست کارگری برای پر کردن "خلاء استراتژیک" پلاتفرم تشکیل دولت موقت با حجاریان و دو خردادی ھای حکومتی پیشنھاد میدھد٬ (پائیز ۲۰۰۲) چند ماہ بعد اعلام میکند کھ با چند هزار نفر میشود خانه سه نفر از سران رژیم را تسخیر کرد و "دولت حزب کمونیست کارگری" اعلام کرد. (پائیز ۲۰۰۳) یک روز منشور سرنگونی تنظیم میکند و ھمان تزھای دولت حجاریان را در این بستھ بندی جدید بھ حزب جدید التاسیس ارائھ میدھد؛ یک سال بعد اعلام میکند جنبش سرنگونی شکست خوردہ و جمھوری اسلامی بھ رژیم متعارف بدل شدہ است. اما از بخت بد ایشان٬ مدت کوتاھی بعد از اعلام شکست جنبش سرنگونی٬ خیزش عظیم مردم علیھ رژیم اسلامی٬ جمعیت میلیونی مردم را بھ خیابان ھا میاورد و سھ ماہ جنگ و گریز علنی و رو در رو مردم و رژیم آغاز میشود.
کورش مدرسی با این خیزش عظیم چگونھ برخورد میکند؟ این خیزش را با سخاوتمندی خاصی تقدیم جناح اصلاح طلب دولتی میکند. مبارزات مردم را دربست تحت رھبری و در دفاع از جریان موسوی – کروبی – خاتمی و شرکاء توصیف میکند. این بذل و بخشش تودہ ایستی بھ ھمینجا ختم نمیشود٬ اکثریت کارگران را ھم پشت احمدی نژاد قرار میدھد و آنگاہ بھ کارگران و مردم میگوید بروید خانھ بنشینید٬ این جنگ شما نیست٬ این نبرد دو جناح رژیم است. لابد ھر وقت وقتش بشود حزب حکمتیست بھ رھبری کورش مدرسی شما را بھ مبارزہ فرا میخواند! فعلا آنھا آمادہ نیستند و "طبقھ کارگرھم آگاہ و متشکل نیست." انسان یاد این طنز میافتد "تقریبا تمام مردان بزرگ جھان ما مردہ اند٬ موتزارت٬ بتھوون٬ پوشکین٬ الیوت … حال خودم ھم زیاد تعریفی ندارد." (مجلھ پانچ)
البتھ باید اذعان کرد کھ اتخاذ این موضع از بدشانسی کورش مدرسی است. اگر مردم یک سال زودتر بھ این اعتراض عظیم دست زدہ بودند٬ یعنی قبل از "اعلام شکست جنبش سرنگونی" آنگاہ ایشان و حزب شان موضع دیگری اتخاذ میکردند. میتوانستند منشور سرنگونی را کھ بخاطرش آنقدر نقد شنیدند و از آن دفاع کردند٬ در مقابل جناح اصلاح طلب دولتی قرار دھند. بالاخرہ موضع راست داریم تا موضع راست. بطور نمونھ ھمتای سیاسی ایشان٬ روی دیگر سکھ خط مشی تودہ ایستی٬ یعنی حمید تقوایی و حزب متبوع اش نیز٬ با در پیش گرفتن سیاست برخورد دوگانھ بھ جناح موسوی – کروبی – خاتمی و خودداری از "برخورد ایدئولوژیک" بھ جناح اصلاح طلب دولتی٬ یک موضع راست تودہ ایستی اتخاذ کردہ٬ اما ظاھر "رادیکال" حمایت از مبارزات مردم را حفظ کردہ است. بنظر میرسد کھ منشور سرنگونی را زود بایگانی کردند! یکی نیست بگوید حالا چکار داشتید جنبش سرنگونی را "شکست دھید؟"
ح ک ک -ح کھ بویژہ در یک سال اخیر با اتخاذ مواضع راست و ارتجاعی بشدت در میان جنبش چپ و کمونیستی بی اعتبار شدہ بود٬ با اتخاذ موضع ارتجاعی در قبال مھمترین واقعھ سیاسی دو دھھ اخیر جامعھ یعنی خیزش آزادیخواھانھ مردم٬ بشدت بھ تقلا افتادہ است تا ظاھر یک حزب کمونیستی را حفظ کند. "فراخوان اعتصاب عمومی در ۲۸ مرداد در کردستان" کھ قرار بود با بستن دکان ھا٬ "صف مستقل طبقھ کارگر" کردستان را در مقابل رژیم تشکیل دھد و بھ این ترتیب مبارزہ مستقل طبقاتی را بھ طبقھ کارگر ایران آموزش دھد یک پردہ در این نمایش "پز کمونیستی – کارگری" بود. (برای نقد این سیاست ناسیونالیستی ر. ک. بھ آذر ماجدی٬ "فراخوان اعتصاب عمومی بھ کردستان و دم خروس ناسیونالیسم"٬ یک دنیای بھتر ۱۱۱)
از ھمھ مضحک تر پناہ گرفتن در سنگر انقلاب پرولتری برای مقابلھ با خیزش مردم است. ھیچ چیز از جانب حزبی کھ خود را کمونیست می نامد٬ شرم آور تر از این نیست کھ ھمسو شدن خود با ارتجاع حاکم را با دفاع از انقلاب پرولتری توجیھ کند. اعلام کند کھ علت فراخوان خانھ نشینی بھ مردم و طبقھ کارگر از شدت کارگری بودن و کمونیست بودن شان است. شنیدہ بودیم کھ با سیلی صورت را سرخ نگاہ میدارند٬ اما این خط مشی بجای سیلی بخود٬ دارد بھ طبقھ کارگر٬ مارکس و منصور حکمت سیلی میزند. راستش از این حزب و رھبری اش بیش از این نمیتوان انتظار داشت. دست پیش گرفتن و طلبکار بودن از دنیا را در کروموزوم ھای اینھا حکاکی کردہ اند.
پردہ جدید اپورتونیسم تودہ ایستی
سمینار کورش مدرسی تحت عنوان "کمونیسم و انقلاب پرولتری در ایران- از استراتژی تا مبانی تاکتیکی" در تاریخ ۲۹ اوت ۲۰۰۹ تقلایی جدید برای توجیھ موضع ارتجاعی اخیر است. بخش قابل ملاحظھ ای از این سمینار صرف این میشود کھ اثبات شود جامعھ ایران سرمایھ داری است. معلوم نیست پرداختن بھ این بحث در سال ۱۳۸۸ چھ ضرورتی دارد. این بحث قرار نیست پاسخ احدی را چھ در چپ جامعھ و چھ در راست بدھد. تبیین شیوہ تولید در جامعھ٬ اکنون٬ سوال حتی یک رگھ دو نفرہ در گوشھ جامعھ ھم نیست.
سوال اینست کھ پس چرا ایشان وقت خود و مخاطبین اش را با این بحث ھدر میدھد؟ ھدف این بحث ۱- گرفتن پز مارکسیستی است. قرار است ایشان با پرداختن شکستھ ب