در شهر "بودن" در شمال کشور سوئد تجاوز به یک زن جوان توسط یک مرد پناهجو جنجال بیسابقه اى را در افکار عمومى بدنبال داشت. در دادگاه مربوطه، مجرم به دو سال زندان محکوم گردید. جزییات رویداد و خشونت و وحشى گرى مجرم جاى هیچ تردیدى را براى مجازات تعیین شده بجا نمیگذاشت. اشد مجازات برحق بود. همپاى پروسه قضایى رویداد، مباحثات حول چگونگى تامین امنیت زندگى زنان در جامعه و سهمى که مراجع گوناگون در اینمورد میبایست بعهده بگیرند، بگرمى جریان پیدا کرد.
اینرا میبایست به فال نیک گرفت. اما در عین حال دادگاه مربوطه در ادامه حکم مجازات خود، مجرم را به اخراج از خاک کشور نیز محکوم نمود. این قسمت از حکم دادگاه آبشخور مجموعه اى از جریانات و افکار مسموم نژادپرستانه و راست و خارجى ستیز را فراهم کرد. ما در سازمان بیمرز، چه بعنوان یک سازمان مدافع حقوق زنان و چه بعنوان یک سازمان معطوف به مساله پناهندگان با موضع گیرى فعال و حرکت نقشه مند در مرکز کشمکشها قرار گرفتیم. ابتکار برگزارى یک اکسیون در مرکز شهر با پشتیبانى همه احزاب سیاسى پارلمانى و مجموعه دیگرى از نهادهاى حمایت از زنان روبرو گردید. تعداد بیشترى از کنفرانسها و تبادل نظرها و اقدامات دیگر در راه هستند.
مستقل از هویت مجرم در واقعه اخیر، کلا مساله خشونت علیه زنان یکى از معضلات این جامعه و از جمله شهر کوچک ماست. حیرت آور است در دل یک جامعه مدرن و پیشرفته و با معیارهاى بالایى از برابرى حقوقى زن و مرد، کماکان خشونت علیه زنان بدینگونه میتواند جریان پیدا کند. زنان در خانه خود از امنیت کافى برخوردار نیستند. حتى بستگان نزدیک میتوانند در پشت دربهاى بسته آنها را در معرض خشونت قرار دهند. دختران خردسال در مدارس از دست فرهنگ لمپنانه فیلمهاى بیمارگونه مردسالارانه در هیبت رفتار و کلمات همبازیهاى پسر مورد تحقیر قرار میگیرند. کماکان کوچه پس کوچه هاى خلوت و در ساعات شبانگاهى میتواند به کمینگاه تجاوز وحشیانه به زنان تبدیل گردد. و از همه بدتر اینکه هنوز جامعه و ادارات و همشهریها براى پایان این وضعیت از خود بى تابى لازم را بخرج نمیدهند.
دستگاه قضایى طبعا نقش مهمى را در مقابله با مجرمین در این زمینه بعهده دارند. تشدید مجازاتها بعنوان یک راه حل، بعنوان یک اعلام موضع و براى تاکید در حساسیت جامعه، حتما میتواند مفید واقع شود. اما هرگز براى مقابله قطعى و موثر کفایت نخواهد کرد. اینرا همه میدانند. مقابله با افکار مردسالارانه، مسلح نمودن زنان به آگاهى و توقع و حق خواهى باید از اولویت برخواردار گردد. باید ابزارهاى اجتماعى لازم را نیز در اختیار زنان قرار داد که بتوانند فورا و براحتى از حمایت پلیس و قانون و ادارات و امکانات دولتى در دفاع از جان و حرمت خود بهره بگیرند. در این زمینه ها کار بسیار زیادى هنوز میتوان و باید انجام داد.
در میان شهروندان زن این جامعه، زنان مهاجر و پناهنده بطور گسترده آسیب پذیرتر هستند و در صف اول قربانیان خشونت قرار دارند. جمعیت عظیم زنان در خانواده هاى پناهنده بدلایل گوناگون و از جمله محرومیتهاى تحصیلى و اشتغال در حاشیه جامعه بسر میبرند. نه این زنان خود از آگاهى و اعتماد بنفس و امکان دفاع از حقوق خود برخوردارند و نه جامعه به وضعیت دشوار این زنان حساسیت بخرج میدهد. ابعاد خشونت و بدرفتارى و تحقیرى که به این زنان در چهارچوب سنتها و مذهب و فرهنگ صورت میگیرد، بیداد میکند. پلیس و دادگاه و اداره حمایت اجتماعى و معلم و همسایه ها بیکسان و بى تفاوت از کنار وضعیت دشوار این زنان میگذرند.
با توجه به شرایط ذکر شده، امر دفاع از حقوق و حرمت زنان در مقابله با خشونت به صدر اولویتهاى سازمان بیمرز در شهر تبدیل گشت. این فضا براى ما فرصتى بود که تاکید شود مهاجران و پناهندگان بیش از هر کس در امر مقابله با خشونت علیه زنان ذینفع هستند و خود در صف قربانیان آن قرار دارند. براى ما فرصتى بود که مهاجران و پناهندگان را متوجه سازیم که موثرترین راه دفاع از حقوق برابر براى زنان در مبارزه مشترکشان با باقى شهروندان جامعه است.
اما در عین حاشیه نژادپرستانه حکم دادگاه را نمیبایست از قلم انداخت. فضاى تهوع آور راسیستى و نژادپرستانه ناشى از حکم دادگاه خود سرمنشا سموم خطرناک از نوع دیگر بود که حرمت انسانها را زیر سوال میبرد. در دل همین حملات و علارغم فضاى دشوار موجود، میبایست به حکم "اخراج" مجرم اعتراض کرد. در بیانیه رسمى سازمان بیمرز سوالات مهمى پیش پاى مسئولان قضایى سوئد و افکار عمومى قرار داده شد: آیا حکم اخراج بخشى از مجازات فرد خاطى است؟ در اینصورت چگونه است که صرفا بخاطر نژادى این بخش از مجازات در مورد متهمان "سوئدى الاصل" مورد تخفیف قرار میگیرد؟! آیا حکم اخراج به معناى دور ساختن مجرم و براى دفاع از زنان جامعه صورت مگیرد؟ در اینصورت زنان کشور سابق فرد متهم چه گناهى کرده اند که باید مجرمین خطرناک دفع شده از جامعه سوئد را در میان خود پذیرا گردند؟!
حکم اخراج مجرمین جرایم گوناگون در زمینه هاى گوناگون توسط دادگاههاى سوئد مورد استفاده قرار گرفته است. این جزیى از همان سیستم اجتماعى است که پناهنده و مهاجر را نسل پس از نسل فقط و فقط بخاطر دلایل نژادى کماکان غیر خودى محسوب میکند و بخود حق میدهد هر زمان که لازم ببیند به "آشغالدانى" سابق خود بازگرداند. با این بروزات آشکارا نژادپرستانه باید بیرحمانه مقابله کرد.
روز چهارشنبه ١٧ ماه سپتامبر بزرگترین اجتماع در دفاع از امنیت و برابرى زنان و بر علیه خشونت در میدان مرکزى شهر Boden برگزار گردید. رسانه هاى متعدد، از جمله دو روزنامه و کانال تلوزیونى سراسرى سوئد با گزارشات مفصل سخنرانان و شعارها و نظرات شرکت کنندگان را مورد پوشش قرار دادند. سازمان بیمرز ابتکار اصلى این اکسیون را در دست داشت و بیشترین توجه را بخود معطوف داشت. عصر روز چهارشنبه از مردم شهر و
از جمله دهها نفر از پناهندگان، ادارات گوناگون، نمایندگان احزاب و سازمانهاى متعدد دفاع از حقوق کودک و زنان دوشادوش یکدیگر ایستاده و براى مقابله با یک پدیده دردناک و غیر قابل قبول خواستها و برنامه هاى خود را اعلام داشتند.
برگزارى موفقیت آمیز این اکسیون تازه آغاز یک تحرک میتواند باشد. پیشنهادهاى متعددى براى اقدامات دیگر نیز مورد بحث و بررسى قرار دارند. امید و خوش بینى قابل توجهى در میان جمع موج میزند، هر چه هست تا همینجا بزرگترین تحرک سازمان یافته در دفاع از حقوق زنان و علیه راسیستها در شهر بودن و در منطقه شمال کشور سوئد شکل گرفته است.
غفور عباس نژاد
سخنگوى سازمان بیمرز در منطقه شمال سوئد
١٨سپتامبر ٢٠٠٩
در لینکهاى زیر گزارش مفصل دو روزنامه بزرگ شمال سوئِد از اکسیون را مطالعه نمایید!
http://www.nsd.se//NYHETER/ARTIKEL.ASPX?ArticleID=4872951
http://www.kuriren.nu/lokala/boden_artikel.aspx?ArticleId=5060631&place=Boden