احمدی مقدم فرمانده منفور و شناخته شده نیروی انتظامی جمهوری اسلامی، دو روز پیش مسئولیت جنایات کهریزک را به گردن سعید مرتضوی چهره منفورتر جمهوری اسلامی انداخت و تلاش کرد خودرا بیگناه جلوه دهد. او گفت که این سعید مرتضوی بود که اصرار داشت که دستیگر شدگان تظاهراتهای سال ٨٨ به کهریزک که “مکان خطرناکی است” و جای “اراذل و اوباش بود” گسیل شوند. و من مخالفت کردم. سعید مرتضوی نیز در پاسخ او گفته است که مقصر اصلی نیروی انتظامی است و “من گزارش نیروی انتظامی در مورد کهریزک را آن زمان خواندم اما در صحنه نبودم که ببینم آنها عملا چه میکنند”. خانواده های برخی جانباختگان کهریزک و برخی بازماندگان آن جنایت هولناک انزجار خودرا نسبت به سخنان هردوی اینها ابراز کرده اند و هردو را بعنوان دست اندرکاران جنایت کهریزک معرفی کرده اند. ادامه‌ی خواندن→

مجلس اسلامی این هفته توقف پرداخت یارانه نقدی به سه دهک جامعه را رد کرد. یعنی جمهوری اسلامی اعلام کرد که کماکان به همه مردم مستقل از درآمد و ثروت و فقرشان بلااستثنا یارانه نقدی پرداخت میکند. سوال اینست که چرا این موضوع یعنی حذف سه دهک روی میز مجلس اسلامی آمد؟ و چرا کنار رفت؟ شاید خیلی ها از کنار این مساله بگذرند و اهمیتی ندهند. شاید خیلی ها بیاد نیاورند. اما اگر کسی به اخبار و بحثهای مربوط به یارانه ها نگاه کند متوجه میشود که موضوع حذف سه دهک از شمول یارانه نقدی طی ۵ سال گذشته تاکنون یعنی از سال ٨٩ بارها روی میز دولت و مجلس اسلامی آمده و کنار گذاشته شده و دوباره برگشته است!  ادامه‌ی خواندن→

در حاشیه جاسوسی گسترده سازمانهای اطلاعاتی آمریکا

این روزها هرروز مقامات یک دولت اروپایی از مقر خود عصبانی و بهت زده بیرون می پرند و در میان خبرنگاران علیه استراق سمع از دولتشان توسط آمریکا که ادوارد اسنودن افشا کرده، اعتراض میکنند. نمیدانم خبرنگاری از آنها پرسیده است که اگر شخص اسنودن اکنون به چنگشان بیفتد با او چه میکنند؟ اگر من خبرنگار بودم اولین سوالم مثلا از آنگلا مرکل که از جاسوسی آمریکائی ها بسیار عصبانی است همین بود. و فکر میکنم جواب او و این مقامات بیش از اسناد اسنودن افشاگر ماهیت دولتهای امروزی خواهد بود. مطمئن باشید که همین دولتها و مقامات اگر شخص اسنودن به چنگشان بیفتد فورا او را تحویل مقامات آمریکا میدهند تا زیر فشار و شکنجه محاکمه و به سالها حبس و حتی شاید اعدام محکوم گردد. آیا این بسیار جالب و قابل توجه نیست؟ بگذارید قبل از پرداختن به این نکته که دلیل اصلی این نوشته است، به برخی خبرها در این زمینه بپردازیم: ادامه‌ی خواندن→

تمام امید و وعده و چشم انداز دولت روحانی و جمهوری اسلامی در این دوره این بود که قرار است صلح و سازش با دولت آمریکا برقرار شود و تحریمهای اقتصادی که فشار کمرشکنی را بر مردم اعمال میکند و خشم گسترده مردم را علیه سیاستهای جمهوری اسلامی باعث شده، پایان یابد. اما همانگونه که پیش بینی میشد و برخلاف تبلیغات رسانه های نوکر، مساله به این سادگیها نیست. هم دولتهای آمریکا و غرب با موانع بسیاری برای سازش با حکومتی مثل جمهوری اسلامی مواجه هستند، و هم جمهوری اسلامی معضلات جدی ای در این زمینه دارد. آنچه امروز شاهدیم یک بلبشوی کامل است. سران آمریکا و اروپا تلاش میکنند خوش بینی ایجاد کنند اما راست و ریس کردن آنچه روی زمین خاکی روی میدهد کار ساده ای نیست. در این زمینه بگذارید یکی دو مورد را مرور کنیم: ادامه‌ی خواندن→

جنجال و بالماسکه ای که این روزها بر سر “تلاشها و گامهای مثبت” دولت روحانی و تیم مذاکره کننده اتمی اش در غرب براه افتاده براستی تماشایی است. آنچنان از اینکه وزیر خارجه حکومت اسلامی به زبان انگلیسی حرف میزند (عجب هنری!) و لبخند به لب دارد و طرحهایش را با لپ تاپ و پاور پوینت معرفی کرده است و امثال اینها سخن میگویند که گویی شاهد شعر گفتن یک خرس قطبی بوده اند. در کانالهای تلویزیونی شان که آخوند معمولا عقب مانده و کپک زده معرفی میشد، این روزها آخوند یک موجود دوست داشتنی است و حتی عمامه و عبای روحانی مد زیبای روز جلوه میکند! (اوایل روی کار آمدن خاتمی و سفرش به اروپا را بیاد می آورید؟) ادامه‌ی خواندن→

بعد از حدود ٧ ماه تظاهرات و راهپیمایی و اعتراضات دهها و صدها هزار نفره مردم علیه حزب حاکم النهضه در تونس که تشکلهای کارگری در آن نقش برجسته ای داشتند، این هفته رشید غنوشی رهبر حزب اسلامی النهضه اعلام کرد که دولت ائتلافی رسما کنار میرود. مجلس موسسان نیز که تحت نفوذ این حزب بود منحل اعلام شده است. قرار است یک دولت موقت سکولار بزودی زمام امور را بدست گیرد و انتخابات دیگری طی یک ماه دیگر برگزار شود.  ادامه‌ی خواندن→

چقدر دارند می بافند که بزودی سازش و صلح بین جمهوری اسلامی و آمریکا و غرب برقرار خواهد شد. چقدر وعده میدهند که سه ماهه به توافق میرسیم. و چقدر آینده برای جمهوری اسلامی و اپوزیسیون بی مقدار ملی – اسلامی و توده ای و اکثریتی اش روشن بنظر میرسد! یک آخوند کهنه کار جمهوری اسلامی جلوی صحنه آمده است و همه چیز درست شده است. جالب نیست؟ چرا قبلا این ها نفهمیده بودند که کسی مثل روحانی لازم است تا همه مشکلات و معضلات و کشاکشهای جمهوری اسلامی و غرب را حل کند؟ راستی چرا خود روحانی آن موقعی که در راس هیئت مذاکره کننده ایران بود نتوانست مشکلی را حل کند؟ شاید قدرت نداشته است.  ادامه‌ی خواندن→

ابعاد دزدیهای حکومتی به جایی رسیده است که خود سران حکومت نیز شرم میکنند آنها را “دزدی” یا “اختلاس” بنامند و از “غارت ملی” سخن میگویند. ادامه‌ی خواندن→

بالا گرفتن بحث در مورد حمله آمریکا و غرب به سوریه  یک بار دیگر شکاف عمیق میان کمونیسم کارگری و چپ سنتی و شرق زده را جلوی چشم گذاشت.  از جمله این بحران بهانه ای بدست شاخه های احزاب موسوم به “حکمتیست” داده است که یک بار دیگر علیه حزب کمونیست کارگری فعالانه دست به سمپاشی بزنند. ادامه‌ی خواندن→

جنب و جوشی در بالای حکومت برسر مساله اتمی به جریان افتاده است. حسن روحانی رئیس جمهور تازه به قدرت سریده اسلامی روز پنجشنبه پنجم سپتامبر اعلام کرد که او مسئولیت مذاکرات هسته ای را به وزارت امور خارجه محول میکند. اما این ظاهر مساله است. جناب رئیس جمهور اختیاری برای این نوع محول کردنها ندارد. در واقع این خامنه ای است که پذیرفته است که بجای “شورای عالی امنیت ملی جمهوری اسلامی” که تاکنون مسئول مذاکرات بر سر برنامه هسته ای بود دولت و مشخصا وزارت امور خارجه بطور رسمی مسئولیت این کار را بعهده بگیرد. این به معنای دادن چراغ سبزی به روحانی برای مذاکره و سازش است. چیزی که دولتهای غربی هم انتظار آنرا میکشند و مدام دارند برای آن روزشماری میکنند.  ادامه‌ی خواندن→