علیه اخراج و بیکارسازی متحد شویم
بدواً و در آغاز گفتار حاضر، این پرسش مطرح میشود که، بیکارسازی چه نقشی روی ” وجه تولیدِ سرمایه داری ” میگذارد؟ پاسخ به این سئوال، از آن رو اهمیت دارد تا معلوم شود اخراج و بیکار کردن کارگران چه اندازه برای مناسبات و شیوه ی تولید سرمایه داری لازم و حیاتی است. اگر اخراج از طرفی بمثابه سلاحی کارآمد در دست سرمایه داران و دولت اشان علیه طبقه ی کارگر، و شیوه ای مؤثر جهت درهم شکستن مقاومت این طبقه است، از جانب دیگر اقدامی ضروری به منظور تأمین سود و انباشت هرچه بیشتر سرمایه میباشد. بعبارت بهتر، اخراج نه فقط به گسترانیدن فضای ترس در بین کارگرانِ معترض به پایمال شدن حقوق اشان منجر میگردد، بلکه بر شمار ارتش ذخیره ی کار میافزاید. ارتش بیکارانی که سرمایه برای ارزان نگاه داشتن نیروی کار شدیداً بدان نیازمند است. وجود این ارتش ذخیره ی کار، یعنی وجود میلیونها انسانی که تحت فشارهای مادی و معیشتی آمادگی پذیرش هر کاری آنهم با شرایط شاق و طاقت فرسا، و دستمزدهای پائین را دارند. خیل عظیم بیکاران به سرمایه داران و دولت هایشان امکان میدهند تا بدترین و غیرانسانی ترین شرایط استثمار را به کل طبقه ی کارگر تحمیل کنند. از اینرو تا وقتی وجه تولیدِ سرمایه داری به حیاتش ادامه دهد، اخراج و بیکار سازیها به قوت خود باقی خواهد ماند. ادامه‌ی خواندن