جامعه اسپارتاکوس علیه دموکراسی!

شورش های مردم زنجیر وار در اقسی نقاط دنیا اتفاق می افتد. هر آنچه از تاریخ بحران می گذرد تخاصم ها علنی تر و عزم مردم برای تغییر جزم تر می شود. بسیاری از این شورش ها در خاورمیانه به بر افتادن سران نظام های دیکتاتوری انجامید و در حالیکه دولت های غربی تلاش می کردند ادامه این فرآیند را به دیکتاتور کشی، برسر کار آوردن تکنوکرات های غربگرا (مدل تونس) یا ارتجاع اسلامی (مدل لیبی و مصر) ختم به خیر کنند، اما موج شورش ها به ادامه روند تکاملی انقلاب ختم شد و هم اکنون شاهد رویارویی مردم مصر با ارتش این کشور هستیم . ادامه‌ی خواندن

برای رفقای از دست رفته؛ نه یک دقیقه سکوت بلکه یک عمر مبارزه!

“علیرضا صبوری میاندهی، یکی‌ از مجروهانه ۲۵ خرداد ۸۸ کشته شد!” این تیتر خبری بود که امروز مثل هزاران خبر دیگر در مورد جنایت جمهوری اسلامی مخابره شد. اخباری که برای بسیاری از ما کم و بیش تنها یک حس کوچک از ناراحتی‌ به ارمغان می‌آورد و در گیر و دار مشغله‌های زندگی‌ به فراموشی سپرده میشود یا بهانه ای برای افسوس‌های روشنفکرانه در محافل دوستانه و خانوادگی میگردد. اما این احساس وقتی‌ که یکی‌ از نزدیکان تو به قتل می‌رسد دیگر اینچنین نیست. کسی‌ که می‌شناسی، از نزدیک و با تمام وجود حس میکنی‌ که انسانی‌ از بین رفته و دیگر وجود مادی او قابل لمس نیست. این احساس دوم٬ احساس تمام فعالین سیاسی و خانواده‌های ایشان است که رفقا، دوستان و بستگانشان را در راه مبارزه برای آزادی و رهایی از دست داده اند. ادامه‌ی خواندن

اعدام کودکان ، جلوگیری یا بازتولید جنایت؟

پویا نودهی : چندی است که مساله اعدام کودکان به محور اصلی بحث های بسیاری از سازمان های بین المللی حقوق بشر و فعالان اجتماعی در ایران و سایر نقاط دنیا تبدیل شده است. اعدام چندین کودک در چند وقت اخیر نیز به این بحث دامن زده و موافقان و مخالفان چنین مجازاتی را به صحنه بحث و گفتگو کشانده است.

ادامه‌ی خواندن