یادداشت های جنبش کارگری:
رفسنجانی، دولتمرد سرمایه داران و کارگزار ارتجاع
اگر چه خبر مرگ رفسنجانی در مقابل قتل و جانباختن روزانه هزاران و دهها هزار انسان بیگناه توسط دستگاههای سرکوب و جنگ ها و مصائب نظام سرمایه داری جهانی که خود او یکی از دولتمردان و کارگزاران این نظام بود مطلقا بی اهمیت و فاقد ارزش توجه است، اما مرگ وی به تحرک وسیعی در درون طبقه حاکمه ایران انجامیده و به انواع تجلیل و تحلیل از نقش و جایگاه او و جنبه های «مثبت» و منفی آن میدان داده است. ادامه‌ی خواندن
در طبقه سرمایه دار ایران با همه اقشارش و در دولت طبقاتی آن یعنی نظام جمهوری اسلامی مانند دیگر طبقات سرمایه دار و دولت هایشان در سراسر دنیا سود خواهی و ثروت اندوزی از استثمار طبقه کارگر و انباشت سرمایه بر روی تباهی خانواده های کارگری حد و مرزی ندارد. این حقیقت اما تحت سلطه حکومت های استبدادی سرمایه داری، که هر نشانه ای از رفرمیسم و لیبرالیسم بورژوایی را به طاق نسیان می کوبند تا عرضه دایمی نیروی کار ارزان و بی حقوق و بی حرمت شده را برای سرمایه تامین کنند بمراتب برجسته تر و شدیدتر و تکان دهنده تر است. در اینجا استبداد سیاسی و سرکوب سیستماتیک هر بارقه ای از آزادیهای سیاسی، قانون اساسی رابطه کار و سرمایه و ابزار اعمال اراده سیاسی حکومت بر شهروندان زیر دست و مهم ترین وسیله تامین منافع طبقه سرمایه دار است. لذا استبداد سیاسی هم شکل وهم محتوی و تمامیت حاکمیت است و حیات و ممات آن به حفظ و تحکیم استبداد وابسته است. جمهوری اسلامی ایران یکی از این حکومت های استبدادی سرمایه داری معاصر و از جمله متعارف ترین آنهاست. ادامه‌ی خواندن
یادداشت های جنبش کارگری:
در باره اعتصاب غذا
یکی از اشکال اعتراضی که طی دهه اخیر در جنبش کارگری ایران تقریبا مرسوم گشته اعتصاب غذای فعالین مستقل کارگری اسیر در زندانهای جمهوری اسلامی است. شکل اعتراضی که توسط اغلب فعالین کارگری زندانی در مقاطع مختلف و با اهداف و مدت زمانهای متفاوت بکار گرفته شده است. این اعتصابات در هر مورد و مستقل از هدف و مدت زمان و نتایج شان عموما مورد حمایت و بعضا نیز مورد مخالفت فعالین خارج زندانها قرار گرفتند. به اینترتیب سوالاتی نظیر اینکه آیا اعتصاب غذا می تواند یک روش اعتراض کارگری باشد؟ آیا این شکل اعتراضی با سنت های مبارزاتی جنبش کارگری خوانایی دارد؟ آیا در صورت فراگیر شدن کاربرد آن به رشد جنبش کارگری و تغییر توازن قوای طبقاتی به نفع آن کمک می شود؟ و بالاخره این سوال که برخورد فعالین کارگری و بویژه فعالین سوسیالیست به آن چگونه باید باشد را در مقابل ما قرار داده که لازم است بدانها پرداخته شود. ادامه‌ی خواندن
اگر در جوامع طبقاتی همه پدیده های سیاسی و اجتماعی و فرهنگی و اخلاقی مهر و نشان طبقاتی برخود دارند و متعلق به طبقه خاصی هستند، آنگاه پدیده «قهرمان» و «قهرمانی» نیز شامل این اصل ماتریالیستی است. لذا قهرمان بطور کلی و ماورا طبقات وجود نداشته بلکه قهرمانان خاص طبقات درگیر نبرد هستند که عینی و واقعی اند. ازاینرو در این جوامع مبارزه طبقاتی عموما با حضور قهرمانان خاص و ویژه طبقات متخاصم است که جریان دارد. اما قهرمان خود نه حاصل خصوصیات و توانایی های فردی، که حاصل مبارزه جمعی و تجمع توان ها و استعدادها و ابتکارات توده های طبقه ای است که قهرمان از آن برخاسته و بدان متکی است و از آن مایه می گیرد. توده های طبقات طی سالها مبارزات پیوسته و بی وقفه و انباشت تجربه، فعالین و رهبرانی را در خود می پرورانند و بیرون می دهند که به صدای رسای مطالبات و آرزوها و آرمانهای آنان بدل می شوند. این فعالین و رهبران همان قهرمانان طبقات هستند که از توده های متکی به آن درس آموخته و از مبارزات آن الهام گرفته و با تعهد به آرزوها و آمال طبقه شان و با فداکاری و ازخودگذشتگی در صف مقدم مبارزه قرار گرفته و متقلابلا به عاملی برای تقویت مبارزه طبقه بدل می شوند. ادامه‌ی خواندن
در روزهای اخیر در خبرها آمد که هفده کارگر اخراجی معترض معدن طلای «آق دره» در نزدیکی شهرستان تکاب بدنبال احکام صادره قوه قضائیه حکومت طبقه سرمایه دار ایران یعنی جمهوری اسلامی و توسط مامورین و عوامل اجرایی این طبقه به شلاق بسته شدند. این اولین بار نیست که توسط جمهوری سرمایه داری اسلامی حکم شلاق عیله کارگران معترض و مبارز صادر و اجرا می شود و قطعا آخرین بار نیز نخواهد بود. ادامه‌ی خواندن
یادداشت های جنبش کارگری:
«در این کشور یک آتش زیر خاکستر هست که هر آینه ممکن است شعله ور شود» ادامه‌ی خواندن
حال که یداله قهرمان بود شما حداقل درستکار باشید!
فعالین و رهبران صدیق و وفادار طبقه کارگر اگر چه مورد اعتماد و حمایت طبقه خود هستند اما همواره از طرف دشمنان و مخالفین زیر ضرب قرار دارند و بدوش کشیدن برخوردهای ستمگرانه و غیرانسانی و ناحق و ناروا بخشی از زندگی مبارزاتی آنان است. یداله خسرو شاهی نیز از این قاعده مستثنا نبود و هر از چند گاهی و بویژه در دوره تبعید هدف برخوردهای ناسالم مخالفین قرار می گرفت. اما شاید آنچه هیچگاه تصورش را نمی کرد این بود که از طرف کسانی که مدعی رفاقت دیرینه با وی بودند و خود را همرزم او می دانستند مورد بدترین نوع این برخوردها و آنهم درغیاب خود قرار گیرد. ادامه‌ی خواندن
آیا برجام یعنی همان «برنامه جامع اقدام مشترک» که نتیجه توافق بین المللی بر سر برنامه هسته ای ایران است منفعتی برای طبقه کارگر در بر دارد؟ آیا پس از این توافق آنطور که تصویر می شود شاهد گسترش سرمایه گذاریهای خارجی و ایجاد اشتغال و کاهش بیکای هستیم؟ آیا این توافق می رود که از طریق ایجاد تغییر و تحولات سیاسی و اقتصادی وضع کار و معاش و زندگی کارگران را بهبود بخشد؟ آیا اوضاع برای کارگران کلا بسمت بهتر شدن پیش می رود؟ اینها سوالاتی اند که بدنبال برجام در مقابل هر کارگری قرار می گیرد. ادامه‌ی خواندن
یادداشت های جنبش کارگری:
شاهرخ زمانی نماد استحکام سوسیالیسم کارگران در ایران
در مورد درگذشت شاهرخ زمانی فعال سوسیالیست جنبش کارگری در زندان جمهوری اسلامی این اجماع بدرستی در بین فعالین کارگری و سوسیالیست وجود دارد که این فرزند دلیر و فدارکار طبقه کارگر توسط نظام سیاسی حاکم به قتل رسیده است. ادامه‌ی خواندن
یادداشت های جنبش کارگری:
یونان در راه رشد مبارزه طبقاتی ادامه‌ی خواندن