دیروز صبح ، شنبه سوم آبان ۱۳۹۳ ، ریحانه جباری بعد از هفت سال تحمل شرایط بسیار سخت زندان های جمهوری اسلامی ، در زندان رجایی شهر توسط دژخیمان جمهوری اسلامی اعدام شد و با این عمل ، برگ ننگین دیگری بر کارنامه سیاه و مملو از شکنجه و اعدام دولت روحانی افزوده شد. اعدام ریحانه جباری به رغم تمامی مخالفت های افکار عمومی علیه این حکم ناعادلانه ، خشم و نفرت مردم را هر چه بیشتر علیه مقامات حاکم و سیستم کثیف قضایی آن ها ، برانگیخته است. ادامه‌ی خواندن→

طرح حذف زنان از شهرداری ، جلوه دیگری از سیاست زن ستیزانه جمهوری اسلامی

در هفته های اخیر شهرداری تهران در بخشنامه ای به مدیران ارشد زیر نظارت خود ابلاغ کرده است که “صرفا از نیروهای کارمند مرد جهت سمت‌هایی مانند مسئول دفتر، منشی، اپراتور تلفن، ماشین‌نویس و مسئول پیگیری” استفاده کنند. به دنبال این امر و اعتراضاتی که این اقدام زن ستیزانه برانگیخت ، محمدباقر قالیباف شهردار تهران ، این مهره سر سپرده نظام ، با حضور در نماز جمعه و در سخنرانی در آن جا از طرح جدا کردن زنان و مردان در شهرداری تهران دفاع کرده و بی شرمانه مدعی شد که طرح مذکور در جهت استحکام خانواده بوده و “رضایت کارکنان شهرداری را به ‌دنبال داشته” است !!! ادامه‌ی خواندن→

اخیرا “طرح جامع جمعیت و تعالی خانواده” از سوی تعدادی از نمایندگان مجلس با هدف افزایش جمعیت در ایران به این نهاد ضد مردمی ارائه شد. به دنبال این امر این روزها اهالی تهران شاهد نصب تابلوهای تبلیغاتی ای با عنوان “با یک گل بهار نمیشه”، “فرزند بیشتر ، زندگی شادتر” در گوشه و کنار شهر هستند. این تابلوها که از سوی “خانه طراحان انقلاب اسلامی” طراحی شده است با نگاهی آشکارا زن ستیزانه و مردسالار در تلاش است تا مردم را به داشتن فرزند بیشتر تشویق کند. بر اساس این تبلیغات قرار است که جامعه فلاکت زده ما از خطر پیامدهای “جامعه پیر” آگاه گشته و به وحشت انداخته شود تا انگیزه تولید فرزندان بیشتر در مردم افزایش یابد. ادامه‌ی خواندن→

به نقل از : پیام فدایی ، ارگان چریکهای فدایی خلق ایران

شماره  ۱۶۲ ، آذر ماه ادامه‌ی خواندن→

تاریخ نشان داده که هر خیزش توده ای در حالی که به برخی از سئوالاتی که برای فعالان سیاسی در گیر در آن خیزش مطرح است ، پاسخ می دهد خود باعث طرح پرسش های جدیدی می گردد. به همین دلیل نیز هست که به دنبال خیزش عظیم توده های ستمدیده ایران بر علیه رژیم جنایتکار جمهوری اسلامی در سال ۱۳۸۸ ، همان طور که شاهد تاثیر انکار ناپذیر حضور و نقش زنان در این خیزش بوده و هستیم و شاهدیم که چگونه این حضور قدرتمند ، جایگاه والای زنان را در انقلاب آتی روشنی بخشیده، با اظهار نظراتی هم روبرو می شویم که با این بهانه که زنان به طرح خواسته‌های مشخص خود در این جنبش نپرداختند، با دیده تحقیر به مبارزات عظیم زنان ایران در سال ۸۸ می نگرند و گاه نقش غیر قابل انکاری که زنان مبارز ایران در این مبارزات ایفاء نمودند را انکار می نمایند. برای نمونه اخیراً از میان برخی زنان فمنیست که خود را “چپ” هم می نامند نوا هائی شنیده می شود مبنی بر این که آن چه زنان در این جنبش انجام دادند آن قدر ها هم قابل ارج گذاری و ارزشمند نبوده است!!! برخی از این ‌افراد حتی صراحتاً فداکاری های قابل تحسین زنان مبارز و تحت ستم ایران در جنبش ۸۸ را بی ثمر ارزیابی کرده و با تفخر روشنفکرانه کسی که در واقع در بیرون گود نشسته ، رشادت ها و از جان گذشتگی های زنان مبارز را کم اهمیت جلوه می دهند، چرا که به ادعای آنان زنان مبارز ما در این خیزش به طرح مطالبات مشخص خود نپرداختند!  ادامه‌ی خواندن→

تاریخ نشان داده که هر خیزش توده ای در حالیکه به برخی از سئوالاتی که برای فعالان سیاسی در گیر در آن خیزش مطرح است پاسخ می دهد خود باعث طرح پرسش های جدیدی می گردد. ادامه‌ی خواندن→

در روز شنبه پنجم فوریه ۲۰۱۱، به مناسبت فرا رسیدن چهلمین سالگرد حماسه سیاهکل  مراسم با شکوهی از طرف چریکهای فدایی خلق ایران در تورنتو کانادا برگزار شد. در این مراسم حدود ۸۰۰ نفر در سالن و ۱۵۰ نفر از طریق شبکه پالتاک شرکت داشتند. ادامه‌ی خواندن→

۳۱ سال  پیش در ۱۳ آبان سال ۱۳۵۸ و در اوج مبارزات ضد امپریالیستی مردم ایران ، تعدادی از مهره های رژیم جمهوری  اسلامی که بعدا به نام “دانشجویان پیرو خط امام”  معروف شدند، وارد سفارت آمریکا در تهران شده تا به اصطلاح سفارت “شیطان بزرگ” را ” اشغال” نمایند. ادامه‌ی خواندن→

با فرا رسیدن سال تحصیلی جدید و باز شدن مجدد مدارس ، مسئله فرستادن کودکان به مدارس برای خانواده های کارگر و زحمتکش به معضلی تبدیل می شود که اکثر خانواده ها قادر به حل آن نیستند.  واقعیت این است که رشد روز افزون بحران اقتصادی ای که سراسر سیستم اقتصادی کشور را فرا گرفته است قسمت اعظمی از مردم جامعه ما را به زیر خط فقر کشانده است.  بیکاری، گرانی و تورم ناشی از شرایط بحران اقتصادی ، فشار بی حد و حسابی را بر بخش بزرگی از مردم ایران وارد نموده و هر روز شمار بیشتری از مردم زحمتکش را به فقر و فلاکت می کشاند.  ادامه‌ی خواندن→

گسترش مبارزات وسیع توده های ستمدیده در یک سال اخیر که علیرغم ترور و اختناق موجود یعنی علیرغم سلطه یک دیکتاتوری وحشتناک در ایران،  با همه توان به مبارزه برای نابودی رژیم جمهوری اسلامی بر پاخاستند گر چه با حمایت وسیع نیرو های چپ و مترقی در خارج از کشور  مواجه شد اما عدم تظاهرات های سازمان داده شده هم زمان ، سراسری و متحدانه این نیروها ، در همان حال ، بار دیگر پراکندگی موجود در صفوف نیرو های چپ و مترقی را بوضوح در مقابل چشم همگان قرار داد. ادامه‌ی خواندن→