یادمان هست در سوم خرداد٬ “روز آزادى خرمشهر”٬ کارگران بیکار و گرسنه برسر احمدى نژاد فریاد قدرتمند “بیکارى٬ بیکارى” کشیدند. آنروز در همین ستون گفتیم که این فریاد اعلام موجودیت علنى جنبش توده اى علیه فقر است که بزودى در هر گوشه ایران صدایش را بلند خواهد کرد. جنبشى که بنا به ظرفیتهایش آینده و چهارچوب سیاست را بشدت تحت تاثیر خود قرار خواهد داد. ادامه‌ی خواندن→

راه توده در میان طیف ملى اسلامى طرفدار جمهورى اسلامى پدیده جالبى است. جالب از اینرو که رکورد دار انحطاط سیاسى و چکیده انحطاط سوسیالیسم اسلامى است که تا دیروز مرید استالین و خروشچف و برژنف و موئتلف جریان اسلامى خمینى بود٬ و امروز بیشتر از دیروز٬ سینه چاک “اسلام رحمانى” و “ضدیت امام خمینى با انجمن حجتیه” است.  ادامه‌ی خواندن→

زمانى که تیغ حکومت در پس رویدادهاى نمایش انتخابات مشمول “یک بال نظام” یعنى اصلاح طلبان حکومتى شد٬ و همزمان بحث “وحدت ملى” توسط “راست اعتدال گرا” طرح شد٬ خامنه اى فرمول “جذب حداکثرى و حذف حداقلى” را بعنوان سیاست نظام اسلامى مطرح کرد. دراین طرح خامنه اى هر نوع وحدت و سازش میان جناح ها را به پذیرش رهبرى خود منوط کرده بود. یادمان نرفته که خاتمى اولین کسى بود که گفت ولایت فقیه یک رکن قانون اساسى است و ما همه قانون اساسى را قبول داریم. یادمان نرفته که دولت احمدى نژاد بعد از مدت کوتاهى توسط موسوى و کروبى و شرکا٬ تحت این عنوان که “دولت در مقابل مردم مسئول است”٬ برسمیت شناخته شد. همه اینها کرنش در مقابل خامنه اى و تلاشى براى مقابله با تعرض جامعه و شعار “مرگ بر خامنه اى” بود. اما استراتژى “جذب حداکثرى و حذف حداقلى” بعد از چند هفته لابلاى اخبار گم و گور شد و حتى خود خامنه اى هم دنبالش را نگرفت. در واقع در آن موقعیت خامنه اى به سر کار ماندن خود اطمینان نداشت.  ادامه‌ی خواندن→

بحث پیرامون تشکل کارگرى در میان تعدادى از فعالین کارگرى به یک نوع مخالفت با مجمع عمومى تبدیل شده است. یک رگه این مخالفت غیر منطقى در واقع یک تمایل سندیکالیستى راست در تقابل با خط مشى و سنت مجمع عمومى – شورائى است. اما رگه دیگر که آشکارا با مجمع عمومى مخالفت نمیکند٬ استدلالش اینست که مجمع عمومى در وقت اعتصاب حتما پیش مى آید و خوب است٬ اما “مجمع عمومى تشکل نیست” و نباید بجاى تشکل کارگرى در نظر گرفته شود. ادامه‌ی خواندن→

مبانى پایه اى و مفروضات تحلیلى ما در باره موقعیت جمهورى اسلامى و بحران همه جانبه حکومت٬ مضمون جنگ جناح ها و سیر آن٬ محدودیتهاى خط مشى هر جناح براى برون رفت از بحران و بقاى نظام٬ تناقضات حکومت و اسلامیت آن براى تبدیل شدن به حکومت بازسازى سرمایه دارى ایران٬ وجود یک نخواستن عمیق و سرنگونى طلبانه در جامعه٬ امکان فروپاشى و سرنگونى جمهورى اسلامى زیر فشار اعتراضات اجتماعى و تاثیرى که در آرایش حکومتى بطور اخص و تجدید آرایش بورژوازى ایران بطور اعم میگذارد٬ ادامه‌ی خواندن→

در فرهنگ سیاسی مسلط٬ که بخشا میراث سنتهای قدیمی و اجتماعا منسوخ است، روشهای مبارزه سیاسی و تاکتیک ها بخشا ثابت مانده اند. یکی از این روشها اعتصاب غذا است. فرض عمومی و اعلام نشده فرهنگ سیاسی رایج اینست که اعتصاب غذا هم روش و تاکتیکی است مانند تظاهرات و اعتصاب و کم کاری. اما این فرض عمیقا نادرست است.   ادامه‌ی خواندن→

در هفته اخیر بیش از گذشته موسوى و کروبى و خاتمى و رفسنجانى از مخاطراتى که نظام اسلامى را تهدید میکند سخن گفتند. عبارت خطر “سقوط نظام” براى توصیف سیاستهاى خامنه اى و دولت احمدى نژاد با صراحت و نگرانى بسیار بیشترى مطرح میشود. موسوى در اظهارات اخیرش بر “از دست رفتن زمان و فرصت ها” در قیاس با دوره سابق و بر “دو راهى کاملا متضاد که پیش روى کشور و نظام” قرار گرفته تاکید دارد اما پاسخ این تناقض مهلک را نمیدهد که چگونه در “چهارچوب نظام و اسلام و قانون اساسى” دو راه حل “کاملا متضاد” میتوانند وجود داشته باشند! ادامه‌ی خواندن→

تشدید تحریم اقتصادى جمهورى اسلامى توسط اتحادیه اروپا که از جمله ممنوعیت سرمایه گذارى و انتقال تکنولوژى در پروژه هاى نفت و گاز و محدودیت بیشتر در معاملات تجارى و بانکى را شامل میشود٬ براى مردم ایران پیامدهاى جدى دارد. این اقدام اتحادیه اروپا که قدمى فراتر از تلاشهاى تاکنونى و اقدامات دولت آمریکاست٬ اولا نشان داد که اعمال سیاست تحریم اقتصادى تنها در اشکال ضد اجتماعى آن موثر است. معلوم شد که “تحریم هدفمند” که گویا به مردم آسیبى نمیرساند٬ مانند “موشکهاى باهوشى که به مردم اصابت نمیکردند” مسخره است. تحریم با هدف اعمال فشار محسوس اقتصادى و سیاسى صورت میگیرد و اگر این نباشد از پیش شکست خورده است. همانطور که جنگ را نمیتوان به پروپاگاند جنگى تقلیل داد. ادامه‌ی خواندن→

سیر فروکش و پایان موقتى اعتراضات گسترده خیابانى علیه جمهورى اسلامى٬ برخلاف تحلیلهاى ژورنالیستى که خود را به افت و خیزهاى سیاست روز محدود میکنند٬ به معنى تغییر مولفه هاى پایه اى اوضاع سیاسى و مشخصا موقعیت وخیم حکومت اسلامى نیست. آنچه که قادر شده است فعلا اعتراضات در جامعه فروکش کند ماشین گسترده سرکوبى است که بیست و چهار ساعته کار میکند. ماشین سرکوبى که صرفا بعنوان حجابى برسر موجود گندیده و منفور حکومت اسلامى کشیده شده است. در دنیاى واقعى اما نه اپوزیسیون دربارى تسلیم خامنه اى شده است٬ نه مردم به حکومت اسلامى رضایت داده اند٬ نه شکست را در سیماى جامعه و توقعات مردم میتوان دید.  ادامه‌ی خواندن→

خبر درگذشت شمس الدین مولانائى باور نکردنى و تکان دهنده بود. از آخرین دیدارمان سالها گذشته بود. دوستى قدیمى زنگ زد و پرسید؛ “شنیده اى؟ کاک شمى درگذشته است”! و ناگهان همه چیز دگرگون میشود. انسان در میان شوک و ناباورى و واقعیت به گذشته سفر میکند و خاطرات تلخ و شیرین یکجا در مقابلت رژه میروند. همرزمى دیگر رفت٬ به همین سادگى! و ما ناچاریم با این واقعیت تلخ کنار بیائیم. ادامه‌ی خواندن→