بخش زیادی از مخالفان مواضع، تحلیلها و استراتژی سوسیالیسم کارگری نه توان یک مبارزه نظری سالم را دارند و نه می توانند ناظر خاموش افول خویش باشند و لذا به روشی که با اخلاق و پرنسیپ هایشان خوانایی دارد روی می آورند و به اتهام زنی و پرونده سازی می پردازند. ما تاکنون نسبت به این اتهام زنی ها و پرونده سازی ها کم اعتنا بودیم اما کمپین کثیفی که بهرام رحمانی به بهانه مصاحبه تلویزیون کومه له با بهروز خباز، مخالفت کمیته هماهنگی با محتوای آن مصاحبه و سپس برداشتن شدن آن مصاحبه از روی سایت تلویزیون کومه له علیه اتحاد سوسیالیستی کارگری و فعالینش آغاز کرده مدافعان و مشوقانی دارد که با گذشته متفاوت است و ما مصمم هستیم تا جواب اتهامات وی را بدهیم تا به مدافعانش برسیم. ادامه‌ی خواندن→

اتهام زده بودید که “گروه رضا و ایرج” علیه شما “توطئه مخفیانه پلیسی” انجام داده اند. منظورتان نامه اتحاد سوسیالیستی کارگری به کمیته مرکزی حزب کمونیست ایران بود. من هم اصل این ماجرا را بعنوان پاسخی به شما نوشتم و نامه اصلی را هم ضمیمه کردم. شما در جواب دوباره حرف های خود را تکرار کرده اید، ولی بجای “توطئه پلیسی” این بار می گوئید، از من به کمیته مرکزی حزب کمونیست ایران شکایت کردند. طفره رفتن کمکی نمی کند. آیا عملا اتهاماتتان را پس گرفته اید؟ بقیه اتهامات شما هم در نوبت هستند.

بهرام رحمانی و ماجرای استعفایش از حزب کمونیست ایران
رضا مقدم – ۲۴ سپتامبر ۲۰۱۱
اتحاد سوسیالیستی کارگری مطابق معیارهایش هرگز بهرام رحمانی را طرف مباحثات خود ندانسته و نخواهد دانست. چرا که وی به هیچ جنبش اجتماعی تعلق ندارد و هیچ جریان سیاسی را نمایندگی نمی کند. وی طرف هیچ بحث نظری در جنبش چپ ایران هم نیست. با آنکه ایشان پر نویس است اما هیچ کس را نمی توان یافت که تحت تاثیر هیچ یک از نوشته های ایشان قرار گرفته باشد. ادامه‌ی خواندن→

اعتصاب غذای ۱۲ تن از زندانیان سیاسی در اوین در اعتراض به قتل هدی صابر پایان یافت. ابهامات درباره درستی اتخاذ این شیوه از اعتراض و معنای پیروزی در آن که در میان فعالین اصلاح طلب و لیبرال وسیعا جریان یافت نشان آشکاری بود از ناکارآمدی استراتژی آنها. هیچ کدام از اعتصاب غذا کنندگان و حامیانشان، حتی نظیر خاتمی، بدون هیچ توهمی می دانستند که مرگ اعتصاب غذا کنندگان نزد رژیم اسلامی بی اهمیت است و به خواست آنها توجه نخواهد شد. هدف اعتصاب غذا نمی توانست افشای رژیم اسلامی باشد، چرا که ماندگاری رژیم اسلامی از رضایت مردم ایران از این رژیم و یا ناآگاهی مردم از ماهیت آن نیست، بلکه نتیجه فقدان یک استراتژی کارا است که نزد توده های مردم بسادگی معقول و شدنی باشد. ادامه‌ی خواندن→

رژیم اسلامی نه در ایران و نه در منطقه موجبی برای ادامه حیات ندارد. دو متحدش در منطقه، دولت سوریه و حزب اله لبنان، که دهها میلیارد دلار برای رژیم اسلامی هزینه داشته اند زیر ضرب هستند و از دست دادن آنها ضربات اساسی سیاسی و ایدئولوژیک به رژیم اسلامی وارد می سازد. رژیم سوریه زیر فشار یک جنبش عظیم اعتراضی است و دستگیریها، شکنجه ها و کشتارها نتوانسته آنرا متوقف کند. آتش زدن عکسهای خامنه ای در تظاهراتهای مردم در شهرهای سوریه و همکاری رژیم اسلامی در سرکوب آنها سرنوشت هر دو رژیم تهران و دمشق را بهم گره زده است. مطابق همه تحلیلها با تضعیف دولت بشار اسد سفارتخانه رژیم اسلامی و دیگر اماکن منتسب به آن اعم از مذهبی و غیر مذهبی از اولین اماکنی است که مورد حمله مردم خشمگین سوریه قرار خواهد گرفت. ادامه‌ی خواندن→

قسمت دوم

به میدان آمدن طبقه کارگر و بدست آوردن هژمونی بر جنبش آزادیخواهانه مردم علیه رژیم اسلامی یگانه راه تضمین تحقق خواستهای انسانی، اجتماعی، اقتصادی و سیاسی دهها میلیون مردم ایران است. ادامه‌ی خواندن→

دولت احمدی نژاد روی دست کودتاچیان و خامنه ای مانده است و همه مخالفان انقلاب، از رفسنجانی و اصلاح طلبان گرفته تا لیبرالهای مدافعشان، هر یک به نوعی می کوشند تا از عواقب مرگبار آن برای کل رژیم اسلامی بکاهند. این واقعه تاثیرات عینی مخربی بر موقعیت و توانایی جریاناتی می گذارد که در تلاشند تا برای برون رفت از بحران رژیم اسلامی راه حلی ارائه دهند و مانع از تقویت نیروهای خواستار سرنگونی رژیم اسلامی شوند. ادامه‌ی خواندن→

رفسنجانی از ریاست مجلس خبرگان حذف شد زیرا راه حل وی برای حل بحران سیاسی و حکومتی رژیم اسلامی موضوعیت خود را کاملا از دست داد. از نظر رفسنجانی و به درست هر نوع ضربه به سدعلی و تضعیف وی مستقیما ضربه به کل رژیم اسلامی است و جلوگیری از آن در صورتی ممکن است که سدعلی رهبر کل نظام و همه جناحهایش باشد و نه رهبر و حامی یک جناح بر علیه جناح دیگر. ادامه‌ی خواندن→

به نقل از ستون یادداشتها و نکته ها در سایت کارگر امروز 
  
خالد حاج محمدی یکی از لیدرهای حکمتیست در مطلبی با نام “۲۵ بهمن و مدافعان ریاکار انقلاب مصر”، مجددا دینامیزم مبارزات مردم ایران علیه دیکتاتوری و از جمله تظاهرات ۲۵ بهمن که شعار و خواست عمده آن کنار رفتن سدعلی بود را اختلافات جناحها دانسته است و به همین دلیل خوانندگان مطالبش را از شرکت در مبارزات مردم علیه دیکتاتوری برحذر داشته است. این حزب از همان ابتدای پا گرفتن جنبش اعتراضی توده ای علیه دیکتاتوری از خرداد ۸۸ چنین تحلیلی از جنبش مردم را تکرار کرده و می پندارد که تکرارش در قبال اعتراضات ۲۵ بهمن ۸۹ نیز نشانۀ انسجام تئوریک است! مواضع حکمتیستها در کتاب “در این بن بست، سه حزب کمونیست کارگری در انتهای راه” (رضا مقدم، انتشارات کارگر امروز، مرداد ۱۳۸۶) مفصلا مورد بحث قرار گرفته است و لازم به تکرار آن نیست و علاقه مندان می توانند به نسخه “پی دی اف” آن در سایت اتحاد سوسیالیستی کارگری رجوع کنند. ادامه‌ی خواندن→

به نقل از ستون یادداشتها و نکته ها در سایت کارگر امروز   

بدنبال وقاع خونین کارخانه ایران خودرو که دهها کارگر را کشت و زخمی کرد، کمیته هماهنگی لغو کار مزدی (محسن حکیمی و شرکاء) مدافع ایجاد شوراهای اسلامی شدند. اطلاعیه اینها در دفاع از تشکیل شورای اسلامی در ایران خودرو فاقد کلمات قلمه سلمبه معمول مطالب لغو کار مزدی ها بود و خیلی سر راست و کوتاه گفته بود که مسئله بر سر اسم تشکل نیست و تشکیل شورای اسلامی در ایران خودرو قدمی به پیش است. ادامه‌ی خواندن→