آیا پیامد تأیید انتخاب حسن روحانی توسط کشورهای امریکایی و اروپایی بار دیگر ایجاد فشار به نیروهای رادیکال اپوزیسیون ایران در خارج است؟

هنگام ورود به کانادا در تاریخ ۱۴ ژوئیه ۲۰۱۳، پس از دو هفته مسافرت به فرانسه، ماموران مرزی در فرودگاه مونترال پاسپورت مرا ضبط و برای دو روز پس از آن قرار ملاقات با اداره مهاجرت را به من اعلام کردند.  ادامه‌ی خواندن

در حاشیه “انتخابات” در جمهوری اسلامی

در یک نظام دیکتاتوریِ فاشیستی، توده های مردم تنها یک انتخاب در پیش رو دارند : سرنگونی رژیم حاکم
تکرار صحنه های مشمئز کننده ای تحت عنوان “انتخابات” در جمهوری اسلامی دیگر تبدیل به خیمه شب بازی بی مزه ای شده است. جمهوری اسلامی هرچند سال یکبار برای ادامه حاکمیت استبدادی خود، برنامه های از پیش تنظیم شده ای را تحت عنوان “انتخابات” که درواقع مفتضح ترین نوع انتصابات است، به مردم تحمیل می کند. رژیمی که در همه زمینه ها، از همان آغاز به قدرت خزیدن، چیزی جز اعدام، شکنجه، قتل عام، ترورهای فردی، فحشاء بی کاری، فقر و مذلت نصیب مردم زحمت کش ایران نکرده است، هیچ حقانیتی نه از نظر حقوقی و نه از نظر سیاسی و اجتماعی ندارد.اکثریت قریب باتفاق مردم ایران به دلایل بی شماری که محصول سلطه سیاه بیش از ۳۰ سال دیکتاتوری خشن، فساد، ریا و تزویر، سرکوب و اعدام است هیچ گونه تمایلی نسبت به رژیم اسلامی ندارد که سهل است، حتا از آن متنفرند. ما این را در کوچه و بازار، کارخانه و دانشگاه و …، در یک کلام همه جای ایران مشاهده می کنیم. ادامه‌ی خواندن

“ایران تریبونال” و اپوزیسیون خارج از کشور

“ایران تریبونال”(از این پس تریبونال) در تاریخ ۱۸ تا ۲۲ ژوئن ۲۰۱۲ در شهر لندن کار خود را آغاز کرد و در تاریخ ۲۵ تا ۲۷ اکتبر جلسه های بعدی خود را در شهر لاهه هلند برگزار نمود که نتیجه آن صدرو یک “توصیه” “موقت” بود که در زیر به آن خواهیم. این دادگاه توسط برخی زندانیان سیاسی سابق، خانواده هایی از قتل عام شدگان دهه ۶۰ و تعدادی فعال سیاسی “فرا خوانده” شده است و زیر نظر یک هیئت حقوقی ایرانی و خارجی(۱)اداره می شود. ادامه‌ی خواندن

بزرگداشت پنجاهمین سالگرد تشکیل کنفدراسیون دانشجویان ایرانی است نباید بهانه ای برای تطهیر جریانات ارتجاعی و خائنین به توده های مردم گردد!

اخیراً برگزار کنندگان جلسه بزرگداشت پنجاهمین سالگرد تشکیل کنفدراسیون دانشجویان ایرانی در فرانکفورت اقدام به پخش پیام های جریاناتی از قبیل سازمان فداییان خلق ایران (اکثریت)، جبهه ملی، حزب رنجبران ایران و …، در چندین نوبت کرده اند.  ادامه‌ی خواندن

سرنگونی کامل رژیم جمهوری اسلامی گام اول برای رسیدن به دموکراسی و آزادی است!

پیش از هرچیز جا دارد که اول ماه مه روز نبرد کارگران علیه سرمایه داران را به همه کارگران مبارز ایران و جهان، چه در زندان های رژیم جمهوری اسلامی و چه در صحنه های نبرد طبقاتی، شادباش بگوییم و برای آن ها آرزوی موفقیت در مبارزه برای رهایی جامعه از زیر استبداد رژیم سرمایه داری جمهوری اسلامی  بکنیم. در تحلیلهایی که در پی خواهد آمد، نظر نگارنده بر این است که جنبش کارگری ایران نقش اساسی و تعیین کننده ای در تحولات اجتماعی دارد و بدون شرکت فعال طبقه کارگر در نبردهای اجتماعی، هیچ جریان دیگری نمی تواند این نظام ضد مردمی و جنایت کار را به زباله دان تاریخ بیاندازد. ادامه‌ی خواندن

نظرخواهی گزارشگران از جابر کلیبی

نظرخواهی گزارشگران از فعالین سیاسی درباره اوضاع کنونی
 
لطفا و برای آشنائی خوانندگان سایت خود را معرفی نمائید
پاسخ: جابر کلیبی پژوهش گر و فعال کمونیست انترناسیونالیست ادامه‌ی خواندن

به مناسبت شصتمین سالگرد انقلاب چین

djaber_ka@yahoo.ca

۶۰ سال از انقلاب توده ای در چین می گذرد. این انقلاب پس از انقلاب اکتبر بزرگترین رویداد تاریخی در قرن بیستم است و طبعاً به دلیل گستردگی و مبارزه طولانی و پیگیری  که کمونیستهای چین برای تحقق آن نمودند و نیز دست آوردهای ارزنده ی آن برای دوران ما، از اهمیت ویژه ای برخوردار است. گرچه از نظر تاریخی انقلاب چین نیز مانند هر انقلاب اجتماعی دیگر، باید در روند "انقلاب در انقلاب" در نظر گرفته شود و بدین سان به آن به عنوان پدیده ای در حال گذار نگریست، با این همه به عنوان یک تجربه مهم سیاسی و اجتماعی، مسایل اساسی آن به گنجینۀ تاریخ مبارزه طبقاتی اضافه شده است. مطالعه دو انقلاب اکتبر و چین برای انقلابیون و کمونیست های ایران و جهان و دریافت نکات مثبت، بویژه پدیده های منفی این دو رخداد تاریخی که هر دو انقلاب را به شکست کشاند، ضرورتی اجتناب ناپذیر است.

ادامه‌ی خواندن

پاسخ به نظرخواهی گزارشگران

۱ـ هم اینک مطرح می شود که "عبور از موسوی اجتناب ناپذیر است"، با توجه به رویدادهای اخیر، نظر شما در این مورد چیست؟
ج- بباور من، موسوی، کروبی و اساساً بحث هایی که برای تدارک انتخابات توسط کاندیداها با آن شدت و حدت بی سابقه جریان یافت و نیز تناقضات و دعواهای پس از انتخابات، آخرین کوشش های یک رژیم وامانده و منزوی شده برای نجات خویش است. همه می دانند که با این افراد که تازه خود از صافی رژیم رد شده و منتخب آن هستند و از همه این ها روشن تر، عوامل مهم اجرایی و سیاسی نظام در سیاه ترین دوران های آن می باشند، هیچ تغییری امکان پذیر نیست. زیرا خود آنها، به عنوان بخشی از این رژیم، نیزهدف این تغییر هستند.

ادامه‌ی خواندن