خامنه ای کلمه “انتخابات آزاد” را برآوردن هدف دشمن و رمز شورش وفتنه اینده خوانده است. این یعنی انتخابات، میان جناحهای حکومت نیز مالیده شد. دیگر حتی جدال انتخاباتی جناحها  در جمهوری اسلامی، که همیشه  با  توطئه و زور و تقلب بر علیه یکدیگر همراه بوده است هم خطرناک تلقی میشود.  ادامه‌ی خواندن→

تحصن دیروز هماهنگ کنندکان جمع آوری طومار ۳۰ هزار نفره کارگران در مقابل مجلس شورای اسلامی و ملاقات آنها با کمیسیون اقتصادی مجلس و وزیر کار مانند دیگر حرکتهای مهم و یا اعتصابهای بزرگ در تاریخ جنبش کارگری ایران ثبت شد. ادامه‌ی خواندن→

با انتشار مباحث مربوط به فعالیت قانونی و علنی در تشکیلات داخل حزب حکمتیست و نشان دادن عمق سنت و سیاست چپ خرده بورژوا در این حزب، بهرام مدرسی و ثریا شهابی به نوشته من عکس العمل نشان دادند. نوشته اند من یک بحث رفیقانه دو نفره را منتشر کرده ام و آن را موضوع یک کمپین بر علیه ” شخصیتها” و حزبشان قرار داده ام. اینها خودشان میدانند که این یک بحث رفیقانه دو نفره نبوده است، بلکه بحث در یک ارگان حزبی و بر سر سنت و شیوه فعالیت اجتماعی و حزبی بوده است. خود بحث فعالیت قانونی مبحث بسیار پایه ای بوده است و با تکیه بر همین بحث میتوان وجود سنتهای طبقاتی و اجتماعی مختلف و متضاد را نشان داد. اینها که عادت دارند تا با تکیه بر یک جمله و یا یک پاراگراف و یا از هیچ برای خود و رهبرشان تاریخ و گرایش بسازند، حاضر نیستند یک جدال روشن و آشکاررا که در بسیاری از زمینه ها صورت گرفته است برسمیت بشناسند.  ادامه‌ی خواندن→

مطالب

یادداشتی برای انتشار  مجدد

رابطه مبارزه قانونی- علنی و مبارزه مخفی در سازماندهی توده ها ( قسمت اول)

رابطه مبارزه قانونی- علنی و مبارزه مخفی در سازماندهی توده ها ( قسمت دوم)

نقد بهرام مدرسی مسئول تشکیلات داخل حزب به فعالیت قانونی- علنی و مقاله من ادامه‌ی خواندن→

در  ابتدا باید بگویم کمتر مواقعی پیش  میاید که آدم در خارج از یک تشکل واحد با منتقد نوشته، مطلب و یا سیاست خود احساس رفاقت و همسنگری کند. با خواندن نوشته علیرضا بیانی در نقد فعالیت علنی- قانونی و در نقد نوشته من، در من یک احساس همسنگری نزدیک نسبت به او ایجاد شد، تا احساس فاصله و دوری. در بسیاری از دغدغه های او خود را شریک احساس کرده ام و بدون تعارف باید بگویم حداقل با این نوشته او را جزء آن دسته از نادر فعالین کارگری کمونیست یافته ام که مسائل کمونیسم و تشکل کمونیستی کارگری برای او در صدر وظائفش قرار دارد و همه چیز را با این متراژ اندازه میگیرد. ادامه‌ی خواندن→

کمیته هماهنگی برای کمک به ایجاد تشکل کارگری در ماه گذشته دو نامه به مسئولین رژیم جمهوری اسلامی نوشته است یکی به وزارت کار و دیگری به قوه قضائیه. در نامه به وزارت کار انها خواهان در اختیار گذاشتن مکانی برای برگزاری جلساتشان شده اند و در نامه به قوه قضائیه به دستگیری اعضای کمیته اعتراض کرده  و خواهان آزادی آنها شده اند. امری ساده و بدیهی برای نهادی که دارد در ایران فعالیت میکند. این دو نامه اما موجب بحثهایی در میان برخی محافل چپ ایرانی در خارج کشور شده است و نوشته هایی هم بر علیه این اقدام “کمیته هماهنگی برای کمک” بر روی برخی سایتها قرار گرفته است. ادامه‌ی خواندن→

جنبش کارگری ایران چگونه میتواند از مرحله فعلی فراتر رود. آیا شرائط سیاسی و یا وضعیت جنبش کارگری به این جا رسیده است که جنبش بتواند گامی فراتر از اعتصابات و اعتراضات کارگری، گامی فراتر از مجمع عمومی وگامی فراتر از انتخاب نماینده و هیات نمایندگی بردارد؟ آیا یک گام به پیش جنبش کارگری با رفتن به سمت ایجاد تشکلهای توده ای نظیر شورا و سندیکا پاسخ میگیرد؟ آیا ظرف ابراز وجود توده ای کارگران در شرائط امروز میتواند تشکلاتی نظیر سندیکا باشد؟ ایا میتوان در شرائط کنونی در هر تک کارخانه و محل کار به تشکل توده ای کارگری دست یافت؟ اینها سوالاتی است که هر فعال کارگری امروز با خود دارد. ادامه‌ی خواندن→

مقدمه

امروز شاید از هر ۱۰ نفر کارگری که خود را سوسیالیست میپندارند، حتی یک نفرهم  به سازماندهی سوسیالیستی کارگران فکر نمیکند، بلکه همه به چگونگی دستیابی به تشکل توده ای در شرائط امروز فکر میکنند. محور فکر و کار قریب به اتفاق کارگرانی که خود را سوسیالیست و کمونیست میپندارند دستیابی به تشکل توده ای پایدار است. امری که هیچ سوسیالیستی در شرائط امروز نمیتواند به آن تکیه کند. مسئله تشکل سوسیالیستی به صورت کمیته ها و محافل و در نهایت تشکل حزبی در فضای مباحث کارگران پیشرو جای بسیار کمی را به خود اختصاص میدهد. در حالی که برای یک کارگر سوسیالیست محور بحث تشکل یابی کارگران سوسیالیست و قرار گرفتن آنها در راس مبارزات کارگری و توده ای میباشد. ادامه‌ی خواندن→

این مقاله را پس از نگارش به دلیل دستگیری آقای اسانلو در همان زمان منتشر نکردم و کلا آن را به دست فراموشی سپرده بودم. جدیدا در بازدید از هاردیسک کامپیوترم آن را یافتم.  مقاله ام از نظر محتوی اصلا کهنه نشده است. بخصوص اینکه مشی نقد شده در جنبش کارگری ایران از قدرت نسبی برخوردار است و خطر اینکه جنبش بورژوازی در ایران بتواند آن را به قدرت بلامنازعه ای در جدال کارگران با سرمایه داران تبدیل کند، کم نیست. ٢۵ دسامبر ٢٠١ ادامه‌ی خواندن→

گزارش سی ساله از تولید دارو که بصورت مصاحبه با یک فعال کارگری در ایران خودرو منتشر شده است، اثر ارزشمندی است در باره مبارزه کارگری در یک مرکز بزرگ کارگری در ایران. این سند نیز مانند سند ایران خودرو دارای نواقص و اشکالات جدی است که در قسمت پایانی به آنها میپردازم. ادامه‌ی خواندن→