کورش- گیت عالیجنابان!

هنوز موضع “درخشان” رهبری حزب کمونیست کارگری در دفاع از عملیات “آزادسازی” موصل به قیمت قتل عام مردم این شهر زیر بمبارانهای فرشی آمریکا و موئتلفین اش خشک نشده بود که دفاع سینه چاک این جریان از تحرکات ناسیونالیسم عظمت طلب ایرانی در پاسارگاد هم بدان دوخته شد. اینها که با پرچم “سرنگونی طلبی” و “ضدیت با رژیم” روزی به فراخوان هخا به خیابانها سرازیر شدند، روزی مدافع الاحواز بودند و روزی بعنوان جناح چپ جنبش سبز وارد میدان کارزار شدند و فورا هم از دور خارج شدند، کماکان با سو استفاده از نام کمونیسم و کارگر و با پرچم “سرنگونی و سوسیالیسم” وارد مسابقه بر سر تطهیر آرمان های ناسیونالیسم عظمت طلب ایرانی شده اند. ادامه‌ی خواندن

حلب در آتش و خون!

حیرت آور است که چگونه رقابت قدرت های امپریالیستی و زیر مجموعه های مرتجع محلی آنها برای تکه پاره کردن خاورمیانه و به این اعتبار قصابی شهروندان این خطه خود را در حلب به نمایش گذاشته است. ادامه‌ی خواندن

اگر متحد شویم!

”دولت نمیتواند بیکاری را مهار کند“ …

این آخرین درافشانی های جناب روحانی است. کسی که ماشین دولتی، وزارت خانه ها، بانک ها، کنترل کارخانه ها، دخل و خرج حوزه های مذهبی، مجلس، زندانها و ارتش، و … را دربست در اختیار دارد. کسی که تمام ابزارهای سیادت طبقه سرمایه دار ایرانی را در اختیار دارد. ادامه‌ی خواندن

عروج و افول داعش!

شهر موصل در عراق می رود که توسط نیروهای ائتلاف به رهبری آمریکا به بهانه “آزادسازی”، بار دیگر به صحنه جنگ و قتل عام مردم در منطقه تبدیل شود. میگویند که میخواهند داعش را متواری کنند؛ برخلاف تمامی تبلیغات تاکنونی و تمامی عوام فریبی ها و تحریکات رسانه ها و سیاستمداران و سخنگویان بورژوازی، داعش رعد در آسمان بی ابر نبود؛ محصول دموکراسی غربی در خاورمیانه بود و قرار بود ابزار مقابله کمپ عربستان – ترکیه – اسراییل در منطقه با سهم خواهی محور روسیه – ایران – سوریه باشد و اساسا بر متن پادرازی و برای تنبیه این محور ساخته پرداخته شد. این پروژه سیاه اما شکست خورد و نگرفت. جنگ امروز در موصل نتیجه عقب نشینی و شکست کمپ اول در تقابل با محور روسیه – ایران – سوریه از کانال طرح داعش است. بنابراین، ”جنگ“ امروزشان با داعش بهانه ای بر سر شیوه تقسیم بندی اراضی با محور رقیب در خاورمیانه است و نه پز ”آزادسازی“ عراق! ادامه‌ی خواندن

کابوس در “جزیره آرامش و سکوت” به بهانه ایست خامنه ای به شرکت احمدی نژاد در انتخابات

خامنه ای علنا احمدی نژاد را از کاندیداتوری در انتخابات دور آتی ریاست جمهوری منع کرد و بدین ترتیب با مهار مهمترین عنصر اصولگرایان تندرو در جبهه پایداری، این طیف را آشکارا عقیم کرد تا با نشان دادن ظاهر اتحاد در بالا، مانع شکاف در هیئت حاکمه و فرصت دادن به اعتراض توده عظیم ناراصی در پائین شود. شرکت احمدی نژاد در انتخابات آتی و “افشاگری اقتصادی” اش علیه دولت اعتدال می توانست بهانه ای شود تا نفس حاکمیت جمهوری اسلامی را به اماج اصلی حملات مردم محروم تبدیل کند. اینکه ولی فقیه فورا در راس ائتلاف معتدلین در دولت، خطر “قطبی شدن” اوضاع را بو کشیده است، نشان باور عمیق وی به سستى ادعای گشایش سیاسى – اقتصادی حکومت و لاعلاجى روند تعرض محرومین از پایین در دوران پسابرجام است. علنا از این سخن میگوید که اگر بالا متحد و یکدست نباشد، همگى طعمه تعرض پایین خواهند شد. ادامه‌ی خواندن

از سفر نیویورک هم آبى گرم نشد!

هفتاد و دومین مجمع عمومی سازمان ملل هم برگزار، و تمام شد. و رئیس جمهور “اعتدال و امید” آش نخورده دهانش سوخت و دست از پا درازتر بازگشت.

در این مدت صف وسیعی از ژورنالیستها و میدیای دستگاهی و نوکر، با استفاده از پول و امکانات وسیع ارتباط جمعی، بار دیگر فضای جهان را حول این اجلاس بخود مشغول کردند. دنیایی ساخته اند تا در آن چشم و گوش و فکر صدها میلیون انسان در انتظار بحث های ”کشاف“ و کسالت آور نتایج اجلاس سازمان ملل باشد. گویا قرار است مسائل متنوعی از تلاش برای برقراری امنیت در خاورمیانه تا راه حل بحران اقتصادی و سرنوشت برجام و … در این مجامع حل و فصل شود؛ سران کشورها هر کدام اهداف خود را در بسته بندی های شیک و عامه پسند، زیر نام دفاع از “صلح و امنیت” به بازار آوردند تا توجه جهانیان را به آن جلب کنند و همزمان راهی برای توافق با هم در سهم بری بیشتر از قدرت و ثروت جهان، پیش پا بگذارند. جناب روحانی هم در این میدان پز صاحب نظر و قهرمان پایان دادن به جنگ و خونریزی و فقر و فلاکت حاکم بر جهان را بخود گرفت. ادامه‌ی خواندن

اجلاس شکست خوردگان!

در روزهای اخیر سیرکی دیدنی در خارج کشور (هامبورگ) بپا شد. بخشی از لیبرال های راست و چپِ اپوزیسیون بورژوازی ایران در بیرون از قلعه حاکمیت و قدرت، اینبار به جای آرم “سبز”، با قپه “سکولار دموکرات” به سینه در یک کنگره دور هم حضور بهم رساندند. ادامه‌ی خواندن

در تکاپوى منجمد کردن یک تاریخ! چند کلمه به بهانه انتشار افشاگری های منتظری

دهه ۶۰ نقطه عطفی در تاریخ ایران و یکی از خونین ترین مقاطع پایان قرن بیستم است؛ کمتر دوره ای را در تاریخ جهان میتوان سراغ گرفت که یک ضد انقلاب با چنین شتابی زندگی مشترک یک ملت، امید و آرزوهای یک جامعه انقلابی و آوانگارد را در خود بلعیده باشد. ادامه‌ی خواندن