اول مهر؛ زنگها براى که بصدا در مى آیند؟

مدارس و دانشگاه ها دوباره آغاز بکار کرده اند. شروع فعالیت بخش وسیعی از جامعه، دانشجویان، دانش آموزان و معلمان به جریان افتاده است. در دل شرایط سیاسی موجود، در جامعه ای که حاکمیت ارتجاع شرط بقاء استبداد است؛ در جامعه ای که بیکاری، فقر، پدیده کودکان کار، اعتیاد و فحشاء از سر و کول آن بالا می رود؛ جامعه ای که بیش از سه دهه است که با انواع کمبودها، و بحران ها دست و پنجه نرم می کند؛ صحبت کردن از معیارها و استانداردها مضحک بنظر میرسند. اما: ادامه‌ی خواندن

کشتار در بارسلون!

کشتار بی رحمانه دهها نفر و مجروح شدن صدها گردشگر و شهروند اسپانیایی در شهر بارسلون توسط تروریسم اسلامی ”داعش“، بار دیگر نفس در سینه میلیونها انسان در سراسر جهان را حبس کرد. قتل عام مردم بیگناهی که کمترین نقشی در جنگ و خشونت عنان گسیخته تروریست های اسلامی و دولتی ندارند، إیجاد وحشت و هراس در سوخت و ساز زندگی عادی مردم، بار دیگر جهانی را شوکه و مرعوب کرد. عملیاتی که عادی ترین مردم عادی را قربانی سبعیت خود کرد، بار دیگر چهره کثیف، جنایی و ضدبشری تروریسم اسلامی را در مقابل چشم همگان گذاشت. ادامه‌ی خواندن

روى این روزها زیادى حساب باز نکنید!

روی این روزها زیادی حساب باز نکنید!

مجمع سازمان ملل در نیویورک حول مسله صلح در خاورمیانه برگزار شد؛ ایران هم شرکت داشت و جواد ظریف در یک برنامه پرسش و پاسخ که توسط شورای روابط عمومی اتحادیه اروپا تنظیم شده بود در پاسخ به این نکته که “دولت ترامپ سیاست تغییر نظام ایران را در دستور کار قرار داده است”، گفت: “ما مشروعیت و قدرت خود را از مردم و انتخابات میگیریم؛ خودتان را فریب ندهید”… ادامه‌ی خواندن

سیاست ارعاب رژیم را درهم بکوبیم!

به دنبال تحرکات تروریستی دو هفته پیش در تهران، مردم ایران و بویژه مردم کردستان شاهد دور جدیدی از ارعاب و تحمیل فضای امنیتی از جانب جمهوری اسلامی بوده اند. کاملا معلوم بود که این نوع تحرکات سیاه مذهبی – قومی به امنیتی کردن فضای جامعه و بگیر ببند از جانب رژیم ”مشروعیت“ می دهد و گلوی توده های وسیع مردم را بیشتر می فشارد. رژیم اینبار قرار است به بهانه ”امنیت و مبارزه با داعش و تروریسم“ از زیر بار مطالبات تلنبار شده مردم قسر در رود. مطالباتی که چهار دهه است کوبیده شده و به یغما رفته است. ادامه‌ی خواندن

داستان دو “کنزینگتون” !

چهارشنبه ۱۴ ژوئن برج گرنفل، در محله “کنزینگتون و چلسی” همراه با بخش زیادی از ساکنین اش در شعله های آتش، خاکستر شد. یک فاجعه انسانی در تاریخ صد ساله اخیر انگلیس! از ۶۰۰ نفر از ساکنین برج تا بحال حدودا ۱۰۰ نفر جان سالم بدر برده اند و سرنوشت نزدیک به ۵۰۰ نفر نامعلوم است. ادامه‌ی خواندن

از کابل تا لندن، رقابت در آدمکشی!

دهها و صدها نفر از مردم کابل، قاهره، منچستر و لندن در هفته ها و روزهای اخیر قربانی عملیات های انتحاری و تروریستی شدند و در خون غلتیدند. مردمی که تنها در تراژدی مرگ شریک هم شدند و متاسفانه آرمان مشترک شان در مبارزه علیه حاکمان برای یک زندگی بهتر، فرصت ابراز وجود پیدا نکرد. انگار این روزهای تلخ پایانی ندارند و دست آدم از توصیف این همه جنایت در دنیا می لرزد. ادامه‌ی خواندن

یک خبر خوش!

هنوز سه روز از ”انتخاب“ مجدد روحانی به پست ریاست جمهوری نمیگذرد که دیروز مردم آزادیخواه سنندج با تجمع در مقابل زندان، مانع اجرای حکم قصاص ”هیمن مصطفیی“ شدند؛ درست در زمانی که طیف وسیعی از شیفتگان جمهوری اسلامی در شمایل ”اپوزیسیون“ و در رکاب نظامشان، بخشی از جامعه را در مضحکه انتخابات با ترس از لولوخورخوره ریسی، مرعوب کردند و اکنون لقمه چرب تحمیل دوباره این نظام و قوانین ارتجاعی آن به جامعه را در دهانشان فشار میدهند، اما مردم سنندج بار دیگر دست رد به سینه قانون ضد انسانی قصاص زدند. بار دیگر معلوم شد که پایان اعدام و ترس و تضمین امنیت واقعی در جامعه ایران با عبور از جمهوری اسلامی امکان پذیر است؛ توقع تامین ”امنیت“ و احترام به کرامت انسان از این نظام و مهره های آن پوچ است، آنهم در زمانه ای که جنایت و توحش را به سیمای عمومی جهان ما تبدیل کرده اند. خیل مداحان اسلام خوش خیم و دولت ”اعتدال“، از روزنامه نگار و روشنفکر دگراندیش تا تکنوکراتهای طرفدار دولت و همه آنهایی که اینبار جامعه را با کارت ”امنیت“ و مهلت خریدن دوباره برای جمهوری اسلامی دعوت کردند، خود بخشی از همین سیستم و همین فرهنگ و از نوع همین حاکمیت اند. ادامه‌ی خواندن