طبق معمول داشتم سایت های سیاسی اینترنتی را بالا و پائین می کردم که چشم ام به متن نامه مشترک عده ای از فعالین کارگری درون مرز افتاد که خطابشان به یکی دیگر از فعالین کارگری (رضا شهابی) بود که از او خواسته بودند به اعتصاب غذای خود پایان دهد. ادامه‌ی خواندن→

این همه مشکلات کوچک و بـزرگ بویژه مسائل اساسی سیاسی دور ِ ورمون ریخته ولی تنی چند از مخالفین تـریبـونـال هنوز ول کُن ِ معامله نیستند و مبارزه شان در پُشت میز سرورهای اینتـرنتی امپریالیستی شده فقط مُـلا غلط گیـری کـردن! آنها از بس، انـدر فـوائـد خودشان و مضـرات تـریبـونـال نوشتنـد و می نویسنـد که خود را بـرحق و بـرنـده می داننـد که آدم فکـر می کند گویا مسابقه ای در کار بوده است!!! ادامه‌ی خواندن→

هر که بر این باور است در این جهـان هستـی، هیـچ چیـزی سر  ِ جـای خـودش نیست حقیقتـأ درست و صحیح ارزیابی کرده است چراکه در این بـازار مسگـران آخـونـدی هم، همه چیـز قـاتـی پـاتـی شده است تـا جائیکـه مثـلأ برای قـاتـل خـودِ مـارکسیست ها، یعنـی خـامنـه ای جـلاد، توسط سایـر اوبـاش و اراذل جمهوری اسلامی، از آستین ِ ایشان فاکت و سنـد می آورند که، وی مخـالـف اعـدام ِ کمونیست ها بوده است!!! ادامه‌ی خواندن→

در این آشفته بازار سیاسی، که هرکس نـِی خودش را می زند (از جمله خودم ) آزادی بیـان هم دراین اوضاع شیر تو شیر سیاسی، جایگاه ویـژه ای را به خود اختصاص داده است. البته واژه “آزادی بیـان” جای خودش محکـم و استـوار ایستـاده است ولی، از آدم عادی گرفته تا انسان فرهیخته و با علم و دانش، بااین کلمه چه کارها که نمی کنـد ببخشیـد منظور، تحت این نـام، چه ها که نمی گویـد و یا نمی نویسـد! هیـچ کـارش هم نمی شود کـرد! تـا بـه خواهـی اعتـراضـی هـم بکُنـی، باز از این واژه بیچـاره بـر خلاف میل اش سوء استفاده می شود! ادامه‌ی خواندن→

کدام سـرزمیـن؟
کدام بـاغ؟
کدام گُـل؟
سرزمین ویرانی؟ ادامه‌ی خواندن→

خشم درون سالها تحقیـر و بردگی
به لب رسیده است
پچ پچ بُلند شدن همگانی
همه جا بگوش می رسد ادامه‌ی خواندن→

در شرایط مرگبار نظام جنایتکار حاکم بر سرزمین مان که زنـدگـی را برای مـردم ستمدیده ی آن به جهنمـی تبدیـل کرده است و با بی تفـاوتی خیـل عظیم میلیونی ایرانیان بـرون مـرزی که مُتفـاوت با نوع زندگی مردم ستمدیده آن سرزمین نفـریـن شده از زمین و اسمان، در آسایش نسبی، روزگار می گذارانند که تنها بیش از۸۰هزار نفر آن درسوئد هستند، مواجه هستیم و ازآن طرف هم با دسته ی دیگری ازبه اصطلاح تبعیدیانی رو به رو هستیم که هریک برای فـرار ازآن جهنـم آخـونـدی، سختی ها کشیدند و داستان ها تعـریـف کردند و اینـک به انسان هایی آرام و بقـول معـروف “آسته برو آسته بیا که گربه شاخت نـزنـه” سرگرم “زنـگـی” هستند . ادامه‌ی خواندن→

نمی دانم پُشتِ یاجلویِ کامپیوتر نشسته بودم و در رویاهایی که به کابوس شبیه بود داشتم غرق می شدم که ناگهان صدای نخراشیده سردبیر روزنامهِ  “جنجالی و خیالی” را شنیدم که: ادامه‌ی خواندن→

همانطور که برهمه بـویـژه نسل ِ سوخته و کباب شده یا بـر عکس، واضـح و روشن است!!! بعد از سال ۵۷ که قـداره بنـدان جنایتکـار جمهوری اسلامی به همت سربازان گمنام ِ “آقـا” یا کنفرانس داگالوب یا مـردم و خلاصـه اینکه بقول مش قاسم، دروغ چـرا آ.آ.آ …یک جورایـی به قـدرت رسیدنـد که هنـوز هم بعـداز سی و انـدی سال نفهمیدیم (البته سربازان گمنام ِ “آقـا” و کنفرانس داگالوب خوب فهمیدند!) کجا به کجا نقل کجا …! ادامه‌ی خواندن→

جدل من ِ خبرنگار با رفیق ِ سردبیر ازآنجا آغاز شدکه جلوی کامپیوتر نشسته بودم و سروپـا گیج و منگ ِ تکنیک و تکنولوژی استکبارجهانی بودم که ناگهان صدای نخراشیده جناب مدیر مسئول روزنامه معروف و جنجالی”تـک نفره” با پوزش “دو نفـره”، (خودم را یادم رفت حساب کنم!) بلند شد که: ادامه‌ی خواندن→