جهت اطلاع لازم است یادآور شوم که این گفتگو قبل از جریانات اخیر در ایران انجام گرفته است. من نظرم را در مورد موقعیت کنونی جنبش کارگری با توجه به انفجار خشم مردم پس از مراحل انتصاب رئیس جمهور در مطلبی تحت عنوان "کارگران و موقعیت حساس کنونی" بیان داشته ام که قبلآ در بعضی از سایت ها درج شد. اما جهت اطلاع بیشتر این مطلب در ضمیمه همین گفتگو آورده شده است.
یداله خسروشاهی
بیست و ششم شهریورهشتاد و هشت
بایگانی دسته: یداله خسروشاهی
کارگران و موقعیت حساس کنونی
یداله خسرو شاهى : نمایش انتصابی ریاست جمهوری اسلامی با کودتای رهبری اسلامی در جهت تصفیه حساب نهایی رقبای حکومتی اش و مطلق شدن حاکمیت جناحی بر جناحی دیگر نظام، به وضعیتی رسیده که پرده ها دریده شده و رویارویی علنی جناح ها فرصتی به مردم داده
این مصیبت همچنان باقی است. در پاسخ به اظهارات علی جوادی
پاسخ نامه آقای جورجتی، رئیس کنگره کار کانادا
یداله خسروشاهی
توضیح:
در رابطه با نامه اى که چندى قبل مهدی کوهستانی نژاد در برخى محافل پخش کرده بود و در آن ضمن اشاراتى به من در ارتباط با کنگره کار کانادا مسائلى کاملا کذب را بیان نموده بود، من در ظرفیت شخصی و بطور غیر علنى و بدور از هر گونه هیاهو و جنجال نامه ای به مسئولین کنگره کار کانادا نوشتم و به آنها در رابطه با تلاشهاى غیرمسئولانه کارمندشان که بنام کنگره کار کانادا انجام میدهد اعتراض کردم. ضمنآ در آن نامه غیر علنى جویا شدم که آیا از تلاش های ناموفق کارمند خود آقای کوهستانی نژاد برای ایجاد رابطه بین بعضی از فعالین کارگری خارج از کشور و نهاد های وابسته به دولت های سرمایه داری از جمله سولیداریتی سنتر مطلع بوده اند یا خیر؟
آقای جورجتی در جواب من، نامه ای بشدت غیر اصولى و بوروکرات معابانه نوشتند و بدون آنکه آنرا برای من بفرستد ظاهرا از طریق کارمند خود همراه با ترجمه فارسی، آنرا برای سایت های اینترنتی و بعضی از فعالین کارگری ارسال کرد.
لذا ضمن اینکه مایل نیستم راجع به این فرد و نیز رئیس وى آقاى جورجتى وقت کسى را بگیرم، اما با توجه به توضیحات فوق ناچارم جواب خود را به آقای جورجتی جهت اطلاع عموم انتشار بیرونی دهم که در زیر ملاحظه می شود.
یداله خسروشاهی
۲۳-۱۲-۲۰۰۸
……………………………..
شادی یک خبر
یداله خسروشاهی
اعتراضات و اعتصابات کارگران نیشکر هفت تپه طی سال گذشته علی رغم سرکوب ممتد نیروهای رژیم با قدرت و استقامت بسیار و با شکوه هرچه بیشتر به پیش رفت.
سکوت چرا ؟ به مناسبت برگزاری مجمع عمومی دوم سندیکای کارگران شرکت واحد
یداله خسروشاهی
در آگوست ۲۰۰۶ به مناسبت آزادی منصور اسانلو از زندان درمطلبی تحت عنوان "یک گام به پیش د ر راهی دشوار" (1)، یادآورم شدم که "این تازه گام اول مبارزه بود. مبارزه بس طولانی و پُر فراز و نشیبی را در پیش داریم، مبارزه برای تثبیت تشکلات مستقل کارگری همچون فدراسیون کارگران اتوبوس رانی کشور، گسترش امر سازمانیابی در میان سایر بخشهای کارگری… و در یک کلام، مبارزه برای تبدیل شدن به طبقه ای متحد و متشکل که نه تنها قادر به بهبود وضع خود، بلکه همچنین قادر به دفاع از شان انسانی همه زحمتکشان در جامعه باشد." در آن مطالب بر این موضوع تاکید داشتم که: "هنوزدر ابتدای راهیم. مبارزه برای دستیابی به یک زندگی انسانی عاری از هرگونه استثمارو بی عدالتی اجتماعی، سیاسی و اقتصادی ادامه دارد."