تاریخ جنبش کارگری ایران

متولد بی راهه، زندانی گمراهه، در جستجوی راه ادامه‌ی خواندن→

نوشته اخیر محسن حکیمی با عنوان « کمونیسم لغو کار مزدی در اسارت ایدئولوژی مارکسیسم» مظهر پریشان فکری، آشفته گوئی و ضد و نقیض بافی انسانی است که در گشت و گذارهای بی قواره سیاسی و نظری خویش، از پاره ای جاها بریده، اما به هیچ کجا نرسیده است، در باره اینکه به کجا خواهد رسید، ادامه‌ی خواندن→

مقدمه

حدود ۲۷۰ صفحه از ۳۷۰ صفحه متن اصلی کتاب حاضر به شرح تحلیلی پروسه تحولات ایدئولوژیک و سیاسی درون «سازمان مجاهدین خلق ایران» در فاصله میان سال تأسیس (۱۳۴۴) تا روزهای تجزیه « مجاهدین م. ل» در (۱۳۵۷) اختصاص یافته است. چرا به این کار پرداخته ام؟ موضوعی است که مناسبت های خاص آن را در پایان همین مقدمه و پیش از شروع محتوای واقعی کتاب، به صورت تیتروار خواهم آورد. اما پیش از آن باید نکات بسیار تعیین کننده تری را در میان گذارم. ادامه‌ی خواندن→

هویت واقعی مهرنامه را خوب می دانیم. نشریه ای که متعلق به اصلاح طلبان حکومتی است. جمهوری اسلامی یکی ار درنده ترین و حمام خون سالارترین رژیم های تاریخ سرمایه داری است و دار و دسته موسوم به اصلاح طلبان، عمله و اکره اصلی حفاری و هموارسازی راه استقرار این رژیم بوده اند. ادامه‌ی خواندن→

بانک مرکزی ایران در میان آنچه که اطلاعات آماری می نامد، گزارشی پیرامون هزینه خانوارهای ایرانی، در سال ۱۳۹۲ منشر کرده است. در این گزارش مطابق معمول کل جمعیت حدوداً ۸۰ میلیونی کشور، بر اساس میزان درآمد، به ده گروه « دهک» متمایز، تقسیم گردیده است!! تهیه کنندگان سند می گویند که در این سال هر خانوار متعلق به بالاترین دهک، چیزی حدود ۸۸ میلیون تومان صرف خورد و خوراک و پوشاک و تفریح یا دارو و درمان و آموزش و نوع اینها نموده است. این رقم در مورد فقیرترین دهک حدود ۶ میلیون تومان بوده است. هزینه سالانه خانوار در سایر دهک ها نیز از نهم تا دوم، به ترتیب حدود، ۴۶، ۳۴، ۲۸، ۲۲، ۲۰، ۱۶، ۱۲ و ۱۰ میلیون تومان گزارش شده است. قبل از هر چیز یک نکته را باید تصریح نمود. اینکه نفوس جمعیتی این دهک ها به گونه ای فاحش با هم متفاوت هستند. شمار خانوارهای یک دهک، می تواند چندین برابر دهک دیگر باشد. گزارش بانک مرکزی در این مورد ساکت است و این سکوت مثل هر نفس کشیدن دیگر نظام سرمایه داری، بسان هر داده آماری، هر تحلیل، نظریه یا هر سخن این نظام به اندازه کافی فریبکارانه و گمراهساز است. ادامه‌ی خواندن→

ترجیع بند سخن « اوباما» در رابطه با اوضاع عراق، حتی در پاسخ این سؤال که امریکا در مقابل خطر داعش چه خواهد کرد؟ این بوده است که دولتش وارد جنگ تازه ای نخواهد شد!! نظرسازان بورژوازی و ژورنالیسم رسمی سرمایه داری این پاسخ را همواره چنین تعبیر کرده اند که « کشتیبان را سیاستی دگر آمده است»!! اگر بوش پدر و پسر و دولت های دیگر امریکا بر طبل جنگ می کوبیدند و بی دریغ نسخه حمله نظامی می پیچیدند، اوباما از روز شروع کارزار انتخاباتی گفته است که « دیپلوماسی» نوشداروی بیماریهاست. محافل فکری و تریبون های شهره بورژوازی چنین می گویند، ببینیم اصل ماجرا چیست؟ سناریوی جایگزینی لشکرکشی ها، با مذاکرات دیپلوماتیک، چه صیغه ای است؟ استراتژی روز امریکا در خاور میانه علی العموم و کشور عراق به طور خاص، حول کدام محور می چرخد، در دل این راهبرد، تکلیف « داعش» چه می شود؟ آیا اوباما و شرکا برای چالش « دولت اسلامی» اراده ای جدی دارند!! در این گذر با کدامین تناقضات درگیرند و بالاخره و از همه مهم تر، با توجه به نقش نیروهای متنوع دخیل در اوضاع روز عراق و شدت مناقشات میان بلوک بندی های بورژوازی در اینجا، سرنوشت میلیون ها کارگر نفرین شده عراقی چه می گردد؟ از پرسش اول شروع کنیم. جار و جنجال جایگزینی جنگ با دیپلوماسی چیست؟ ادامه‌ی خواندن→

کودتای سیاه ۲۸ مرداد، راه عروج بورژوازی هار اسلامی ادامه‌ی خواندن→

کردستان «مستقل»، زمزمه مشترک ناسیونالیسم کرد،

دولت امریکا، متحدانش و « کمونیست» نمایان متکدی قدرت ادامه‌ی خواندن→

احزاب چپ قرن بیستمی حتی رادیکال ترین آنها، در هیچ یک از وجوه هستی خویش، میراث دار ماتریالیسم انقلابی و آموزش های مارکسی مبارزه طبقاتی نبوده اند و نیستند، اما این بیگانگی زمانی که به روایت آگاهی یا اندیشه ضد سرمایه داری پرولتاریا می رسد، بعد ضخیم تری به خود می گیرد. ترجیع بند رایج تحلیل ها و نظرات چپ در این گذر آنست که آگاهی طبقاتی پرولتاریا همان علم مبارزه طبقاتی است. این تعریف، ظاهری موجه دارد و اگر از داربست نظریه کائوتسکیستی آگاهی جدا شود می تواند درست هم باشد، اما در چهارچوب متعارف تا کنونی خود، عملاً چوب حراجی است که بر پیکر هر بارقه آگاهی ضد سرمایه داری طبقه کارگر فرود می آید. ادامه‌ی خواندن→

جهان موجود یکسره میدان تاخت و تاز فاشیسم است. بورژوازی از همه مساماتش فاشیسم می زاید، القاعده، بوکوحرام، جبهه نصرت، حکومت شام و عراق، گروه نئونازی رایت سکتور اوکرائین و سلسله طویل همانندان صف پیشمرگان را می سازند. ادامه‌ی خواندن→