در مرحله جدید حمله به سندیکای شرکت واحد و هیئت مدیره اش، مخالفین اطلاعیه به این امر واقف شده اند که با مخالفت و حمله مستقیم به سندیکا نمی توانند کاری را بپیش ببرند و در امر عقب نشاندن سندیکا و “تصحیح تصمیم گیری هیئت مدیره” شکست خورده اند. اکنون دست به حمله به متحدان، دوستان و فعالین کارگری زده اند که حامیان تشکل های کارگری از جمله سندیکای شرکت واحد، کمیته هماهنگی وسایر تشکل های کارگری هستند. آنها تصمیم دارند با ایزوله کردن و حذف این فعالین کارگری، سندیکای شرکت واحد را تضعیف کرده و از این طریق برای پیش بردن خواستهای فرصت طلبانه خود راه را باز بنمایند. این در واقع ضد کارگران که خود را نماینده جنبش کارگری می نامند با استفاده از ابزارهایی که با گرایش فکری و خواست هایشان مطابقت دارد، یعنی فحاشی، تحریف، دروغ و ریا سعی دارند با حمله به فعالین کارگری خود را به جنبش کارگری قالب کنند. ادامه‌ی خواندن→

حمله مخالفین سندیکای شرکت واحد با اعلام رسمی شکست شان بتوسط آقای محمود قزوینی وارد مرحله ی جدیدی شده است. منظور مقاله حاضر بررسی این حمله جدید و ریشه یابی آن است. ادامه‌ی خواندن→

از زمان صدور اطلاعیه^۱ هیئت مدیره سندیکای شرکت واحد که رو به سازمان اتحادیۀ جهانی حمل و نقل “ای ت اف” نوشته شده بودتا کنون ما شاهد برخوردهای متفاوتی بوده ایم. در بعضی مقالات و همچنین در مصاحبه ای که آقای بهرام رحمانی با محمود صالحی داشته اند، سعی در اثبات خاطی بودن سندیکا و هیئت مدیره آن شده است. قصد من در این نوشته با پرداختن به آنها، بررسیشان و اثبات قابل دفاع بودن کلیت اطلاعیه هیئت مدیره سندیکای شرکت واحد است. ادامه‌ی خواندن→

سندیکای کارگران شرکت واحد اتوبوسرانی تهران و حومه با انتشار اطلاعیه ای تصمیم خود را مبنی بر برکناری ریاست هیئت مدیره سندیکا و اینکه هیچ سخنگویی را در خارج از کشور به رسمیت نمیشناسد اعلام کرد.۱ این تشکل از سازمان اتحادیۀ جهانی حمل و نقل “ای ت اف” خواستار قطع همه ارتباطات ،همکاری ها و حمایتهایش از رئیس سابق سندیکا شد. در این رابطه سیل کامنت ها و مقالات متعددی از طرف سازمان ها و اشخاص در سایتها سرازیر گردید. مثل هر رویدادی در جنبش کارگری ایران، این رویداد هم فضای مجازی اینترنتی و همچنین جنبش کارگری و طرفدارانش را به شدت قطبی کرده ، آنچنان که حتی آنها که خواستارایفای نقش بینا بینی در این قضیه بودند را ناخواسته در درون یکی از این قطبها قرارمی دهد. تمام مقالات نوشته شده در این رابطه و مواضع اعلام شده، علی رغم خواست و قصد نویسندگان آنها می تواند یا مخالف و یا موافق تصمیمات سندیکای کارگران شرکت واحد باشد و شقه سومی هم در اینجا وجود ندارد.  ادامه‌ی خواندن→

پس از حمله به مجمع عمومی کمیته هماهنگی برای کمک به ایجاد تشکل های کارگری که به دستگیری با ضرب و شتم ۶۰ نفر از فعالین کارگری این کمیته انجامید، هر چند که در آن زمان اکثر اعضا تنها با کبودی های زیر چشم، کوفتگی، شکستگی اعضای بدن و حکم های نسبتا سبک آزاد شدند. از آن پس یک نوع نگرانی همراه با انتظار فضای ذهنی علاقمندان و فعالین جنبش کارگری را در بر گرفت. بعد از آن ضربه از طرف فعالین کارگری برخوردهای مختلفی به آن واقعه شد و آنها برای چگونگی طرح و برنامه فعالیت آینده خود عملا پاسخ های مختلفی داده اند. ادامه‌ی خواندن→

از زمانی که یکی از فعالین کارگری شمشیر را از رو بستند و بر علیه بخشی از فعالین کارگری و تشکل هایشان اعلام جنگ کردند، تقریبا دو ماهی می گذرد. در این مدت ایشان تلویحا مورد حمایت افراد و جریانهایی قرار گرفته اند. البته اغلب حمایت ها غیر مستقیم و با بیان اینکه “ما نمی خواهیم جانبدار باشیم” بوده است. از آن جمله بوده اند “بخاطر جنبش کارگری هم که شده نمی بایست به این فعال کارگری انتقادی علنی کرد” ، ” موضوعاتی هستند که بین دو طرف دعوا وجود دارد و ما بهتر است که هیچ دخالتی در این دعوا ها نداشته باشیم. ” این اظهار نظرها که اکثرا آگاهانه و برای جانب داری از یک طرف است، از بیان اشکالات سرباز زده و نتیجه ای جز سرپوش گذاشتن بر انحرافات و مشکلات ندارد.  ادامه‌ی خواندن→

همه ما راغب هستیم که مسائل، مشکلات و موانع محوری پیش روی جنبش کارگری را به بحث بگذاریم. امید هم این است که نتیجه همه این بحث ها در رفع موانع و مشکلات پیشروی جنبش کارگری یاری رسان باشند. ادامه‌ی خواندن→

امروز جا دارد که نگاهی هم به زنان سرپرست خانوار داشته باشیم. در جامعه ای که برای گذران معیشت، همه اعضای یک خانواده می بایست دست به دست هم به انواع و اقسام مشاغل بپردازند تا بتوانند زندگی خود را در سطح نرم جامعه امروزی نگه دارند، زنان تنها که سرپرستی خود و خانواده تحت تکفل شان را بعهده دارند، در شرایطی ناامید کننده بسر می برند. ادامه‌ی خواندن→

امروزچشمان نگران خانواده بزرگ کارگری در سراسر جهان به زندان های جمهوری اسلامی خیره مانده است، همگی میدانند که قصد رژیم جمهوری اسلامی از دستگیری فعالین کارگری و زیر فشار قرار دادن نمایندگان شریف کارگری این است که در این شرایط از اعتراضات متشکل کارگری پیشگیری کند. ادامه‌ی خواندن→

رژیم دیکتاتور جمهوری اسلامی ازهر ترفندی برای سرکوب مبارزات طبقه کارگر استفاده می کند و با توصل به تمام ابزار ودستگاه های سرکوبگر خود دست به حمله گسترده  علیه فعالین کارگری زده است. تشکلهای کارگری بدون هیچ تاملی سرکوب می شوند، رهبران کارگری که تنها بخاطر منافع بحق کارگران مبارزه می کنند به جرم های: “اخلال علیه امنیت و نظم عمومی کشور، تحریک به شورش  و اعتراض،…” زندانی می شوند، کارگران در صورت اعتراض  بخاطر حقوقشان با اینکه از داشتن نان شب خود هم محروم هستند از کار اخراج شده و برایشان جریمه های نقدی کمرشکن می بندند  تا با به روز سیاه کشاندن خانواده های این کارگران، کمر آنها را بشکنند. ادامه‌ی خواندن→