کدام مردم ، مردم توست؟

درگیری ها و تحولات اخیر ایران وهمزمان با آن کشتار در پایگاه اشرف بحث های متفاوتی را دامن زده است. تا آنجا که بحث ها و واکنش ها  مربوط به ایران میشود، صرفنظر از اعتقادات اید یولوژیک ، همه از مردم ایران حمایت میکنند. بنظر میرسد اما این مردم برای بسیاری  یک جمع ناهمگون و گوناگون نیست، بلکه مردمی هستند که از نظرات  حامیانشان دفاع میکنند. 

ادامه‌ی خواندن

مسخ شدگان شهر کافکا

در شهر پراگ هیچ اثر و نشانهای از غرور و شکوه  دولت سابق نبود. مجسمههای رهبران کمونیست جایشان را به صلیبهای زشتی داده بودند که با رنگ مجسمههای سیاهشده از شرم تاریخ، همگونی نداشتند. مجسمههای خمیدهی به صلیب کشیده شده در زیر آفتاب گرم و تراکم جمعیت، خمیازه می‌کشیدند و توریستهای شاد و خسته دکمههای دوربینهای کهنه و تازه خود را فرسوده میکردند.  بومی‌های شهر برای گرفتن سکه‌های رنگ و وارنگ از توریست‌های عجول  وبی‌خبر و یا باخبر از تاریخ ، با شگردهای کهن و لبخند‌های تصنعی با یکدیگر کلنجار می‌رفتند و چشمهای آنها کیف‌ها و جیب‌ها را می‌دریدند. آنها از توریستها بیزارند، زیرا که تغییر نمی‌کنند اما آنها چرا، یکروز به رهبران کمونیستشان می‌نازیدند و روزی دیگر به مسیح و مادر باکره‌اش و امروز خسته از هر دو. آنها می‌دانند که برای توریست فرقی ندارد که در کنار کدام مجسمه عکس بگیرد و کدام تاریخ معرفی شده از رهبران شهرش را بپذیرد.

ادامه‌ی خواندن

چرا جنگ نسلها؟

تحولات اخیر ایران وموج مقاومت مردم (غیر منتظره در شکل گسترده آن) جان تازه ای به مخالفین رژیم غیر انسانی و قانونی ایران داد. باز هم اپوزیسیون خسته از جنگهای داخلی خود، اسیر شتابزدگی های مکرر در بازتاب تحولات داخل ایران بود. نیروهای داخلی با بوجود آوردن اپوزیسیون خارج و داخل از ایران، نیروهای به اصطلاح کار کشته سیاسی اپوزیسیون را غافل گیر کردند ومیدانهای شهرهای دیار غربت  در تصرف نیروهای نا آشنا و بغضا آشنا در آمد.

ادامه‌ی خواندن