رفقایی که مرا می‌شناسند می‌دانند که مدتی است در سطح جهانی از گروهی به نام «گرایش بین‌المللی مارکسیستی» (IMT) حمایت می‌کنم و به نیروهای آن پیوسته‌ام. این گروه که هواداران آن در بیش از چهل کشور دنیا٬ از اروپای غربی و آمریکای شمالی و لاتین تا پاکستان و مراکش و نیجریه٬ حاضر هستند به عقیده من بهترین سازمان کمونیست جهانی موجود است و هر جا امکانی داشته‌ام از دوستان و رفقایم دعوت کرده‌ام به صفوف آن بپیوندند. ادامه‌ی خواندن
بایگانی دسته: بابک کسرایی
کارگران نیروی تغییر تاریخند ٬ در نقد شعار تخیلی “جمهوری انسانی”
خردادماه امسال شاهد آغاز انقلابی جدید در ایران بودیم. تودههای میلیونی مردم که حداقل قریب یک دهه بود در جنبشی عمومی علیه جمهوری اسلامی، گاه افتان و گاه خیزان، شرکت داشتند، این بار با تمام نیرو به صحنه سیاسی آمدند و انقلابی را آغاز کردند که تا امروز به پیش میرود و چندین سال ادامه خواهد داشت. ادامه‌ی خواندن
دیکتاتور‌سوزانِ چهارشنبه سوری ۸۸ و چشم‌اندازهای سال جدید
چندین سالی هست که نویسنده‌ی این مطلب از چهارشنبه سوری به عنوان روز «تمرین انقلاب» یاد می‌کند. هر کسی که در مراسم چهارشنبه‌سوری شهرهای بزرگ ایران شرکت کند٬ متوجه چرایی چنین احساسی می‌شود. ادامه‌ی خواندن
این حزب باید حزب مارکسیست‌ها و بلشویک‌ها باشد! پاسخ به اظهارات رفیق سعید صالحی‌نیا
دو مقاله اخیر من که در سایت‌ها منتشر شده‌اند به پاسخ‌هایی از سوی رفیق سعید صالحی‌نیا منجر شده‌اند. ضمن تشکر از ایشان برای توجه به مطالب و پیشنهادات‌شان، در این‌جا به بعضی نکاتی که مطرح کرده‌اند پاسخ می‌گویم.
این حزب باید حزب مارکسیست‌ها و بلشویک‌ها باشد! پاسخ به اظهارات رفیق سعید صالحی‌نیا
دو مقاله اخیر من که در سایت‌ها منتشر شده‌اند به پاسخ‌هایی از سوی رفیق سعید صالحی‌نیا منجر شده‌اند. ضمن تشکر از ایشان برای توجه به مطالب و پیشنهادات‌شان، در این‌جا به بعضی نکاتی که مطرح کرده‌اند پاسخ می‌گویم. ادامه‌ی خواندن
تهران: قدرت در خیابان
نویسنده‌ی این مقاله به همراه گروهی از فعالین مختلف دیگر یکی دو روز است که نخوابیده و بیدار مانده‌ایم تا همبستگی خود با جنبش انقلابی در ایران را نشان دهیم و همزمان اخبار اعتراضات را به انگلیسی ترجمه و به جهان مخابره کنیم.
جمهوری اسلامی در آستانه‌ی سقوط , چشم‌اندازهای پیش روی انقلاب ایران و وظایف مارکسیست‌ها
جمهوری اسلامی این روزها مثل میوه‌ای است که روی شاخه‌های درخت تاب می‌خورد و انگار هر آن ممکن است بیافتد. خواست سرنگونی این رژیم امروز در جای جای جامعه ریشه دوانده است. جالب است که بعضی مذبوحانه می‌گویند: "در ۲۲ خرداد هم فقط ۵ میلیون از ۸۰ میلیون به خیابان‌ها آمدند و این‌ها هنوز اقلیتند! و تازه همین تعداد هم هر روز دارد کمتر می‌شود" این حضرات از خود سوال نمی‌کنند که آخر در کجای تاریخ اکثریتِ جبری مردم به خیابان آمده‌اند؟ و واقعا در تاریخ چند دهه‌ی اخیر جهان چند بار سراغ دارید که ۵ میلیون نفر در شهرهای مختلف به خیابان آمده باشند و چندین ماه مبارزه‌ی تن به تن با رژیمی سرکوبگر را اینگونه قهرمانانه ادامه داده باشند؟ (در بزرگ‌ترین تظاهرات‌هایی که در سال‌های آخر دهه ۸۰ به سقوط رژیم‌های بلوک شرق انجامید میزان شرکت کنندگان به چند صد هزار نفر بیشتر نمی‌رسید).
جمهوری اسلامی در آستانه‌ی سقوط , چشم‌اندازهای پیش روی انقلاب ایران و وظایف مارکسیست‌ها
جمهوری اسلامی این روزها مثل میوه‌ای است که روی شاخه‌های درخت تاب می‌خورد و انگار هر آن ممکن است بیافتد. خواست سرنگونی این رژیم امروز در جای جای جامعه ریشه دوانده است. جالب است که بعضی مذبوحانه می‌گویند: “در ۲۲ خرداد هم فقط ۵ میلیون از ۸۰ میلیون به خیابان‌ها آمدند و این‌ها هنوز اقلیتند! و تازه همین تعداد هم هر روز دارد کمتر می‌شود” این حضرات از خود سوال نمی‌کنند که آخر در کجای تاریخ اکثریتِ جبری مردم به خیابان آمده‌اند؟ و واقعا در تاریخ چند دهه‌ی اخیر جهان چند بار سراغ دارید که ۵ میلیون نفر در شهرهای مختلف به خیابان آمده باشند و چندین ماه مبارزه‌ی تن به تن با رژیمی سرکوبگر را اینگونه قهرمانانه ادامه داده باشند؟ (در بزرگ‌ترین تظاهرات‌هایی که در سال‌های آخر دهه ۸۰ به سقوط رژیم‌های بلوک شرق انجامید میزان شرکت کنندگان به چند صد هزار نفر بیشتر نمی‌رسید). ادامه‌ی خواندن
بهترین حامیان بین‌المللیِ انقلاب ایران!
"مرگ بر جمهوری اسلامی!"، "مرگ بر دیکتاتور!"
هفته‌ی اول ماه اوت، رویدادی با نام "مدرسه‌ی جهانی گرایش مارکسیست بین‌المللی" در حومه‌ی بارسلونای اسپانیا برگزار شد. شعارهای فوق‌الذکر در گوشه گوشه‌ی این هفته مرتب سالن سخنرانی را پر می‌کرد. نه فقط سالنِ سخنرانی که در تفریحات شبانه و حتی بازی‌های فوتبالِ حول مراسم، این شعارها بیش از هر چیز دیگری شنیده می‌شدند. البته باید حسابی گوش می‌کردی تا آن‌ها را واضح و کامل می‌شنیدی چرا که دست بر قضا تنها یک فرد ایرانی و فارسی‌زبان در این مراسم شرکت داشت و بقیه تمام خارجی‌های بودند که این شعار را به سختی فرا گرفته بودند و با شور و شوق فریاد می‌زدند. بله! چند صد خارجی بودند که قلبشان اینگونه برای انقلاب در آن سوی دنیا می‌زد. این نیز جلوه‌ای است از حمایت وسیع‌بین‌المللی از انقلابِ ایران.
باید حزب بسازیم! لزوم اقدامات جدید در راه ساختن تشکیلات حزب کمونیست کارگری ایران
بابک کسرایی
"بدون انقلاب سوسیالیستی، آن هم در همین دوره‌ی بعدی تاریخی، فاجعه‌ای تمامِ فرهنگ نوع بشر را تهدید می‌کند. حالا نوبت پرولتاریا است و در واقع بیشتر نوبت پیشتاز انقلابی‌اش. بحران تاریخی نوع بشر به بحران رهبری انقلابی تقلیل یافته است." (لئون تروتسکی، برنامه‌ی انتقالی (۱۹۳۸)، ترجمه از خودم).