آیا ما در نظر داریم برای همیشه در سوسیالیسم روستایی و دهاتی باقی بمانیم؟ آیا ما برآنیم که همواره با پافشاری یکنواخت در جهت تکرار حرکت کنیم، چرا که همیشه یک نفر وجود دارد که قادر به درک این نیست؟    گرامشی پاره ای از نوشته های اولیه ادامه‌ی خواندن→

مدتی است که در محافل اجتماعی، سیاسی و خانوادگی ایرانیان در سراسر جهان، کلماتی مانند ” انرژی هسته ای”، ” انرژی اتمی ” و یا خود عبارت “بمب اتمی” که زمانی نقل مجالس بود، از تاب و تاب افتاده و کم کم به فراموشی سپرده می شود. غرب دهنه هسته ای زمامداران وطنی را بیشتر و محکم تر کشیده و لگام هدایت آنان را در دست گرفته است. پس از هزینه میلیاردها دلار برای ساخت بمب های خوشه ای و تهیه برق هسته ای، ایران را به دیوار تسلیم و به گوشه رینگ رانده اند تا دست از برنامه های جنگجویانه خود بردارد. گر چه حریفان ایران، خود جز جنگجویان و آشوب گران و فروشندگان سلاح های مرگبار، بیش نیستند و می خواهند حریف تازه به دوران رسیده خود را از پا در آورند، اما خوشبختانه این مخالفت آن ها برای اولین بار، با منافع ملی ما همسو است. زیرا به هر شکلی و به دست هر کسی، جلوی ساختن بمب اتمی در ایران گرفته شود، به سود ملت ایران است. ادامه‌ی خواندن→

نبش قبر مسائل شخصی بشیوه “سوسیالیستی”

بیار آنچه داری زمردی و زور که دشمن به پای خود آمد به گور ادامه‌ی خواندن→

آیا جنبش کارگری ایران نیازی به دریافت کمک مالی دارد ؟

در روزهای گذشته ما شاهد برخوردهای افراد و نهادهای متفاوت با مساله پذیرفتن دریافت کمک مالی از طرف منصور اسانلو در تلویزیون اندیشه هستیم(۱). خواست کمک مالی در شرایطی که رژیم بخاطر کمک مالی اعدام می کند و چندین فعال کارگری که حکم تعلیقی داشته اند را خواسته که خودشان را به زندان معرفی کنند کاری است که مسئولیت بسیار دارد. ادامه‌ی خواندن→

علی ربیعی از وزارت اطلاعات تا وزارت کار

همزمانی با یادمان تابستان ۶۷ جنایت بر علیه بشریت توسط جمهوری اسلامی ادامه‌ی خواندن→

هدف از نگارش این مقاله بررسی سیر تحولات اقتصادی نهادهای کارگری فرمایشی در محیط های کار ایران در ۵۰ سال اخیر می باشد. نهادهای مافیایی که امروزه با بوجود آوردن نهادهایی به اسم کارگر در محیط کار سعی در هر چه بیشتر کنترل کارگران دارند و همانند پدرخوانده برای ماندن در قدرت دست به هر کاری می زنند از جمله همکاری و به  قتل رساندن فعالین کارگری، که نمونه مشخص آن کشتار فعالین کارگری در دهه شصت تا حمایت آن‌ها در این دوره از سعید مرتضوی برای ریاست صندوق تأمین اجتماعی را می توان ذکرکرد. در راس هرم آنها می توان افرادی مانند محجوب، صادقی ، ربیعی و غیره را نام برد. پس،بنابراین  لازم است که به افشای این نهادهای ضد کارگری بپردازیم. مطمئنا فعالین کارگری هستند که از اهداف این نهادها مطلع هستند، اما گسترش این بحث باید به بدنه جنبش کارگری برده شود تا کلیت جنبش کارگری بخصوص جوانانی که در دهه شصت متولد شده اند نیزبه  تجزیه وتحلیل این روابط مافیایی حاکم بر جامعه کارگری بپردازند تا صریح تر به اهداف حکومت پی ببرده و راههای مبارزه با آن علنی تر شود. ادامه‌ی خواندن→

جواب چند ساعته قراگوزلو به نوشته ام دوباره بر روی سایت اخبار روز آمد. (۱) قراگوزلو واقعا تمام قضاوت و نوشته های شما چنین است وای بر کسانی که اساسا تا کنون زحمت کشیده و نوشته هایتان را خوانده اند. ادامه‌ی خواندن→

تا چندی قبل محمد قراگوزلو را کمتر کسی از فعالین فرهنگی و اجتماعی مستقل در ایران می شناخت ، اکنون نیز تنها فعالینی که دسترسی به اینترنت و فیلتر شکن دارند از طریق مطالبشان در سایت ها ایشان را می شناسند. البته به جز دانشجویان دانشگاه آزاد قزوین، هنگامی که ایشان در مقام معاونت دانشجویی این دانشگاه مشغول به کار بوده اند. ایشان بعد از بازنشستگی و در فضای بعد از پروسه انتخابات ۸۸ بطور خبره وار با یک تاخیر سی ساله خود را به جنبش کارگری نزدیک کرد.  ادامه‌ی خواندن→

با اجرای سیاست های نولیبرالی مشکلات کارگران در سطح جهان کمابیش یک سان شده است: تعدیل نیرو و اخراج، کاهش دستمزدها با ترفندهای گوناگون، قراردادهای موقت، تغییر قوانین کار به نفع سرمایه داران و… اما به نظر می رسد عدم پرداخت حقوق ودستمزد به کارگران برای مدت های طولانی خاص کارگران ایران باشد و این چیزی است که تنها می توان نام دزدی بر آن نهاد. ادامه‌ی خواندن→

چند روز دیگر،” انتخابات مجلس” برگزار می‌شود و قرار است در این روزها، افزایش دستمزدها اعلام گردد. عده‌ای می پندارند که میزان افزایش دستمزدها با نتایج ”انتخابات” گره خورده است. ادامه‌ی خواندن→