قصه نسان نودینیان و “مصطفی جان”– برای کسانی که وقت زیادی دارند!

قصه نسان نودینیان و “مصطفی جان”

– برای کسانی که وقت زیادی دارند!

متوجه شدم نسان نودینیان نقدی بر نوشته “حقانیت کارگری در اعتراضات خیابانی بیهوده!” مندرج در فیسبوک با لینک، نوشته اند. نوشته ایشان با عنوان “مصطقی رشیدی را چه شده است!” در فیسبوک با این لینک در دسترس است. اگر انتظار دارید سر راست نقد یک نوشته را بخوانید سخت در اشتباهید. باید وقت زیادی داشته باشید، از چند دالان رد شوید تا بدانید منظور از مصطفی رشیدی همان مصطفی اسدپور است. مقاله را معلوم نیست کجا میشود پیدا کرد،   در یکی دو دالان بعدی خواننده باید شیر فهم شود این ماجرای “علیه بیکاری” کشک است، این فرد یکی از اعضای حزب حکمتیست (خط رسمی) است و بعد نوبت به  نماز وحشت “کمیته های کمونیستی” و “متعارف شدن” رژِیم میرسد. چرا نباید نسان نودینیان سر سوزنی اعتماد بنفس به خرج دهد، احترام مخاطب خود را رعایت کند و حرف حساب خود را بزند؟ اینهمه پیچ و تاب و رد گم کردن اینکه مبادا کسی از نوشته او اثری از مصطفی اسدپور پیدا کند و مبادا علیه بیکاری “بزرگ” شود، باعث آزردگی خود او نیست؟ ادامه‌ی خواندن

فصل تعیین حداقل دستمزدها در ایران

فصل تعیین حداقل دستمزدها در ایران
باید یک درد بی درمانی دامنگیر دولت و سیاست رسمی و سیاستمداران ایران شده باشد که هر سال با تشریفات تعیین دستمزد سالانه حداقل سه ماه را صرف میکنند تا علیه نیازها و توقعات طبقه کارگر داد سخن سر بدهند. در یک فستیوال برنامه ریزی شده یکی پس از دیگری از ارگانها و مقامات جلوی صحنه میایند و به ریش کارگر میخندند. باورش سخت است که در حول دو جمله “تامین حداقل معاش خانواده چهار نفره” و “افزایش دستمزد به تناسب تورم” چگونه خوش طبعی در وجود محترم مسئولان حکومتی شکفته میشود. روبروی دوربین تلوزیونی پا روی پا انداخته و در حالیکه غش و ریسه میروند از روش محاسبه نرخ تورم اسباب انبساط خاطر میسازند. روز چهاردهم اذر ماه فصل تعیین حداقل دستمزد کارگران برای سال ۱۳۹۶ رسما اغاز شد: هر چند سبد نیازهای پایه ای یک خانواده چهار نفره ۳ میلیون تومان است، و رقم تورم توسط بانک مرکزی برای اولین بار به زیر ده درصد رسیده است، افزایش دستمزدها برای سال ۱۳۹۶ حوالی ده درصد خواهد بود! ادامه‌ی خواندن

مطالبات بر حق و شعارهای عوضی!

مطالبات بر حق و شعارهای عوضی!
کسی هست بداند چرا هر چهارنفری که برای یک اعتراض گرد هم میایند اولین و بدیهی ترین شعار “مرگ بر …” حاضر و آماده است؟ هر چقدر هم که دل مردم مالامال از تحقیر و نفرت باشد، هر چقدر هم طرف حساب مردم یک دولت و دم و دستگاه کثیف و سرکوبگر باشد، این شعارها درست نیست، اتفاقی و از سر احساسات نیست، برای خود اعتراض هم کارساز نیست و چه بسا برای اعتراض بالفعل و روحیه اعتراضی میتواند عواقب منفی بهمراه داشته باشد. ادامه‌ی خواندن

چرا در سالهای اخیر از رونق اول ماه مداوما کاسته شده است؟

چرا در سالهای اخیر از رونق اول ماه مداوما کاسته شده است؟
روز اول مه روز انقلاب و یا روز سرنگونی، مناسبت اکسیونهای ضد رژیمی نیست، روز جشن و اتحاد طبقه کارگر است. روز اول مه روز اعتصاب نیست، روز تعطیل کردن کار است. خیابانها و محلات را باید قرق کرد. ادامه‌ی خواندن

سندیکا، بیمه بیکاری و کارگران کردستان در استانه قدرت

 سندیکا، بیمه بیکاری و کارگران کردستان در استانه قدرت

مقدمه

باز هم در مورد مبارزه اقتصادی و تز اصلی نوشته

چرا کردستان، چرا سندیکا و چرا بیمه بیکاری؟

کردستان، توقعات و افق طبقه کارگر در آینه واقعیت ادامه‌ی خواندن