مصاحبه نشریه مبارزات کمونیست با مجید حسینی

جمهوری اسلامی در اعتراضات سال ۱۳۸۸ جان بدر برد،

سرنگونی آن هنوز در دستور است.  ادامه‌ی خواندن→

مصاحبه نشریه مبارزات کمونیست با مجید حسینی

مبارزان کمونیست: اعتراضات میلیونی مردم در تهران و در شهرهای بزرگی چون اصفهان و شیراز و مشهد و ….. در خرداد ۱۳۸۸ چه نتیجه ای بر موقعیت جمهوری اسلامی و رابطه آن با مردم گذاشت و دستاورد های آن اعتراضات چه بود؟ ادامه‌ی خواندن→

چندی پیش حزب دمکرات کردستان ایران (شاخه مصطفی هجری) بیانیه ای منتشر کرد و در آن به تکرار ادبیات قلدرمنشانه گذشته خود در رابطه با جنگی که در سال ۱۳۶۳ علیه حزب کمونیست ایران و کومه له قدیم براه انداخت، پرداخته است. بهانه بازگشت دو باره این حزب به این شیوه قدیمی تبلیغی و سیاسی علیه کمونیست ها ظاهرا عصبانیت از این گفته عبدالله مهتدی است که در خاطرات خود حزب دمکرات را “آغاز گر جنگ با کومه له”  نامیده است. ادامه‌ی خواندن→

اعتصاب سراسری و موفقیت آمیز شهرهای کردستان در اعتراض به اعدام ۵ نفر از فعالین سیاسی، جایگاه ویژه ای در مبارزات مردم در ایران برای بزیر کشیدن جمهوری اسلامی و دفاع از زندانیان سیاسی و لغو قتل عمد و  سازمانیافته دولتی تحت نام اعدام دارد. این اعتصاب از تمام اعتصابات گذشته در تاریخ کردستان و از جمله از اعتصاب عمومی ۶ مرداد سال ۱۳۸۴ گسترده تر و همه گیر تر بود و شهر و شهرک هائی در کردستان به آن پیوستند که قبلا در هیچ اعتصابی شرکت نکرده بودند. میزان توجه افکار عمومی جهانی به این اعتصاب و حمایت های داخلی در ایران و در سطح بین المللی از آن بیسابقه بود. ادامه‌ی خواندن→

برای هیچکسی جای سوال نیست که چرا دولت اسلامی اعدام میکند و چرا این دولت در ردیف رکورد داران طراز اول آدمکش کشورهای دنیا قرار گرفته است؟ این دولت با به خون کشیدن انقلاب ۵۷ ، با خفه کردن صدای آزادی خواهی و عدالت طلبانه مردم در ایران، با سرکوب کارگران کمونیست و فعال و تشکلهای کارگری، با حمله  به کردستان، با جنگ ۲۴ روزه در سنندج، با خمینی دستور دهنده به جلادانی چون لاجوردی و خلخالی و کشتار دسته جمعی هزاران زندانی در سالهای ۶۰ جمهوری اسلامی شد. اعدام فرزادکمانگر، علی حیدریان، فرهاد وکیلی، شیرین علم هولی و مهدی اسلامیان از فعالین سیاسی تمام این درد و رنجهای عمیق و این تاریخ خونین را در دل مردم ایران زنده کرد.  ادامه‌ی خواندن→

 بدنبال ٢٢ بهمن بحث حول رویدادهای این روز، جمهوری اسلامی بعد از آن، اپوزیسیون خانوادگی اش، جنبش اعتراضی مردم، سیاست کشورهای غربی در قبال تحولات ایران درمیان نیروهای سیاسی چپ و راست بالا گرفته است. همه بر این تاکید دارند که در پرتو رویدادهای این روز اوضاع تغییر کرده و تعاریف جدیدی از اوضاع بدست داده اند و این نوشته به همین موضوع می پردازد. ادامه‌ی خواندن→

نزاع و اختلاف دو جناح جمهوری اسلامی به جائی رسیده است که هیچکدام از دو جناح حکومتی نمی توانند در مقابل هم کوتاه بیایند. کوتاه آمدن جناح اپوزیسیون سرشان را به باد میدهد و عقب نشینی خامنه ای و احمدی نژاد از اعدام و جنایت و شکنجه هجوم گسترده مردم به نهاد های دولتی را بدنبال خواهد داشت. مشکل نظام این است که نه سیاست سرکوب اش کارساز است و قابل تحمل برای مردم و نه جناح اسلام “اصلاح طلب” می تواند مردم را راضی کند. مردم با اصل نظام مشکل دارند و دولت اسلامی نوع خامنه ای و میرحسین موسوی و کروبی را نمی خواهند و این نخواستن را در اعتراضات خیابانی خود بدنیا نشان داده اند. همگان اذعان دارند که مردم از اینها عبور کرده اند. در طی اینمدت اختلافات و چند دستگی و تشتت در نهادهای مختلف دولتی شدت بیشتر یافته و وسیع تر شده است. هم در جناح خامنه ای شکاف ایجاد شده و اختلافات هست و هم در درون جناح اپوزیسیون رسمی و خانوادگی آن. اکنون مسئله عمده جامعه، مسئله دوجناح، مسئله مردم، مسئله بقاء دولت اسلامی  و یا سرنگونی آن است. اعتراضات و نارضایتی مردم و حضور میلیونی آنها در صحنه مبارزه راه پس و پیش رفتن از دولت را گرفته و جناحها و باندهای مختلف درونی رژیم را به جان هم انداخته است. ادامه‌ی خواندن→

رویدادهای ششم دیماه ، سالگرد انقلاب ۵۷ را به کابوس هولناکی برای جمهوری اسلامی و اپوزیسیون خودی آن تبدیل کرده است. خامنه ای و احمدی نژاد همراه با سردمداران اپوزیسیون رسمی و خانوادگی رژیم، رفسنجانی و موسوی و کروبی و خاتمی از این روز وحشت دارند و جملگی آنها در سایه سرکوب و دستگیریهای وسیع جناح حاکم، جنگ تبلیغاتی گسترده ای را علیه مردم سازمان داده اند. دولت اسلامی بر روی مراسم های “عاشورا” و بهره برداری از جنبه های مذهبی آن و با استفاده از شعارهای ضد آمریکائی و اسرائیلی از موضع ارتجاع اسلامی برای مهار و سرکوب اعتراضات مردم  حساب باز کرده بود. اما این برنامه ها نگرفت و مردم این روز را به روز عزای رژیم تبدیل کردند و با تعرض انقلابی خود به نیروهای سرکوبگر و نهادهای دولتی خواب و خیال سران ریز و درشت نظام اسلامی را بر هم زدند. ادامه‌ی خواندن→

جنبش اعتراضی مردم برای رهائی از شر جمهوری اسلامی دوره های مختلفی را پشت سر گذاشته است. این جنبش در روزهای ۱۳ آبان و ۱۶ آذر ۱۳۸۸ دوره گسترش و سراسری بودن خود را با اعتراضات همزمان و هماهنگ در شهرهای بزرگ ایران اعلام کرد. اما در روز “عاشورا”، ششم دیماه پیش تر رفت و دوره دفاع و مقاومت را به تعرض انقلابی و توده ای به نهادها و نیروهای سرکوبگر جمهوری اسلامی تبدیل نمود. ادامه‌ی خواندن→

بخش آخر!

 توضیح: در بخش اول این نوشته همراه با توضیحاتی در مورد چگونگی جنبش مردم برای سرنگونی جمهوری اسلامی، بررسی مختصری از مواضع حزب کمونیست کارگری ایران- حکمتیست در رابطه با این جنبش و اعتراضات اخیر آمده بود. این بخش به بررسی مواضع حزب کمونیست کارگری ایران و آلترناتیوکمونیستی در جواب به اوضاع  سیاسی ایران اختصاص دارد.

ادامه‌ی خواندن→