سئوال: یکی از سئوالات مطرح در رابطه با حزب پیشتاز انقلابی مسأله قدرت گیری طبقه کارگر است. زمانی که طبقه کارگر قدرت را بدست می گیرد، نقش حزب که پیش از انقلاب کارگری نقش بسیار اساسی دارا بوده، چه خواهد بود؟ آیا این حزب است که حکومت می کند یا شوراهای کارگری که اکثریت کارگران را در خود متشکل کرده؟ ادامه‌ی خواندن→

گفتگو زیر توسط مجید خوشدل با مازیار رازی صورت گرفت که در سایت گفتگو انتشار یافت. ادامه‌ی خواندن→

مقالۀ پیش رو بر مبنای دخالت گری رفیق مازیار رازی در بحث های پیرامون حزب پیشتازانقلابی که در تاریخ ۳ ژوئن ۲۰۱۰، پس از انشعاب از سازمان «گرایش بین المللی مارکسیستی» (IMT) و همراه با اعضای سابق این گرایش در تجمع «به سوی یک گرایش بین المللی» انجام گرفت، به زبان انگلیسی نوشته شده است و اکنون ترجمۀ فارسی آن برای نخستین بار در نشریۀ میلیتانت منتشر می شود. ادامه‌ی خواندن→

از میلیتانت شماره ۵۹

پرسش: رفیق مازیار اخیراً مباحثاتی در مورد تشکل های مستقل کارگری و نقش سندیکاها در جنبش کارگری میان برخی از فعّالان کارگری باز شده است. شما در این مورد مقالات متعدّدی در طی سالیان گذشته نگاشته اید. در ابتدا توضیحاتی در مورد مفهوم رایج تشکل مستقل از دیدگاه سازمان های سنتی بدهید. ادامه‌ی خواندن→

کارل مارکس ۱۳۰ سال پیش، در ۱۴ مارس ۱۸۸۳، درگذشت. اما، امروزه هنوز میراث او در سراسر جهان پابرجا و راه گشای حل مسایل اجتماعی است.  ادامه‌ی خواندن→

علیرضا بیانی – مازیار رازی
مقدمه
خطاب به همه کارگرانی که منصور اسالو را می شناسند، و به خصوص کارگران شرکت واحد اتوبوسرانی تهران و حومه ادامه‌ی خواندن→

میلیتانت: متن زیر، بخش دوم از سخنرانی رفیق مازیار رازی در اتاق احیای مارکسیزم است. قسمت اول این سخنرانی در میلیتانت شماره ۵۴ انتشار یافته است. ادامه‌ی خواندن→

از میان مباحثات مارکسیستی در فیسبوک

سال هاست که در رسانه های بورژوایی و دانشگاه ها از این صحبت می شود که سوسیالیزم و کمونیزم، همان چیزی است که در شوروی سابق تجربه شده است و دوران گذار از سرمایه داری به سوسیالیزم الزاماً همان راهی را خواهد رفت که شوروی و اقمار آن پیموده اند. به همین خاطر تئوریسین های نئولیبرال توصیه می‌کنند که مردم به همین نظام سرمایه داری با تمامی کاستی هایش تن دهند، زیرا دستکم «دمکراسی» در جوامع سرمایه داری باقی‌مانده است، در صورتی که در جوامع «سوسیالیستی» همه شاهد «دیکتاتوری» و سرکوب آزادی‌های ابتدایی بوده اند. ادامه‌ی خواندن→

مازیار رازى : این درس ها نه از جنبۀ تاریخ نگاری و یا تلاش برای صرفاً ارائۀ تفسیرهای مختلف، بلکه به این مفهوم و از این نقطه نظر حائز اهمیت هستند که از آن ها برای انقلاب آتی ایران استفاده کنیم، ادامه‌ی خواندن→

انقلاب بهمن ۱۳۵۷ در ایران، در یک کلام به علت نبود یک رهبری انقلابی، از سوی نیروهای ضدّ انقلابی روحانیت به سرقت برده شد و قدرت سیاسی به دست یک رژیم تماماً ارتجاعی افتاد. از روز نخست به قدرت رسیدن این رژیم ارتجاعی، توهّماتی نسبت به آن از سوی نیروهای «مارکسیست» و چپگرا، چه در ایران و چه در سطح بین المللی، ایجاد شد. بحث در مورد نقش «چپ» در ایران از حوصلۀ این مقاله خارج است. ادامه‌ی خواندن→