وقتی اهداف ناسیونالیسم قومی به زبان “کمونیستی” بیان میشود
بایگانی دسته: محمد فتاحی
آهنگ اتحاد!
موضوع این یادداشت نگاهی است به علنی شدن بحث و تلاش برای اتحاد میان دو حزب کمونیست کارگری (به رهبری حمید تقوایی و رحمان حسین زاده) که در آن به زمینه های اتحاد، خطوط و سنن سیاسی تشکیلاتی مشترک، موانع و مزایای این امر برای ما کمونیستها پرداخته میشود. ادامه‌ی خواندن
بازی با “زنان چهار پارچه کردستان”
اوایل ماه جولای میلادی جلسه ای برگزار شده با شرکت “زنان چهار پارچه کردستان” با هدف برگزاری سومین کنفرانس ملی زنان کورد. اطلاعیه منتشر شده توسط شرکت کنندگان این جلسه امضای ” زنان ۲۲ حزب و سازمان” را بر خود دارد. طبق اطلاعیه مذکور، شرکت کنندگان این جلسه هیاتی متشکل از همه اینها برای برگزاری “سومین کنفرانس ملی زن کورد” انتخاب کرده اند. به گفته نمایندگان زن احزاب ناسیونالیست کرد ایرانی که خود را زنان روژهلات معرفی کرده اند، این اولین باری است که به کنفرانس مزبور راه پیدا میکنند. کنفرانس اول و دوم ملی زنان کرد قبلا به ترتیب در شهرهای دیاربکر در کردستان ترکیه و اربیل در کردستان عراق برگزار شده است. ادامه‌ی خواندن
سوالاتی که کومه له پاسخ نمیدهد!
سوالاتی که کومه له پاسخ نمیدهد!
محمد فتاحی
در پاسخ به انتقادات چپ ها به کومه له به خاطر در پیش گرفتن استراتژی جدیدش، جوابی منتشر شده است به امضای حسن رحمان پناه که اساسا پاسخ رهبری این سازمان است. پاسخ مذکور به عنوان جوابی به اتهامات “چپ حاشیه ای” در نوع خود یک شاهکار است. شاهکار است به این معنی که در حالیکه مهمترین تغییراتی هویتی در این سازمان میرود برای همیشه کومه له را پدیده دیگرتری کند، پاسخ نامه مذکور مدعی است که هیج اتفاقی نیفتاده و انتقادات وارده تماما اتهامات است و بس! ادامه‌ی خواندن
در حاشیه انتخابات ریاست جمهوری در کردستان
در حاشیه انتخابات ریاست جمهوری در کردستان
سیاست تحریم انتخابات از جانب نیروهای “کرد”
انتقادات نیروهای چپ به کومه له در رابطه با امضای فراخوان مشترک جریانات سیاسی در کردستان
پاسخ های کومه له به نیروهای چپ ادامه‌ی خواندن
چپ ناسیونالیست و پ ک ک
این یادداشت به علل پیوستن چپ های ناسیونالیست به سازمان پ ک ک در ایران می پردازد. برای این کار سیاست و پراتیک این سازمان را مروری میکند. ادامه‌ی خواندن
آرزوهای برباد رفته
آرزوهای برباد رفته
امریکا یا روسیه؟ قبله “کورد” کدام است؟
ناسیونالیسم کرد به دلایل متعددی هیچگاه جنبشی ایستاده بر پاهای خود برای پیروزی بر رقیب خود و کسب قدرت نبوده است.[۱] علل این مسئله میتواند متنوع باشد که هدف تحقیقاتی این مقاله سیاسی نیست. یک علت پایه ای غیبت استراتژی پیروزی بر “دشمن” ناشی از احساس تعلق بورژوازی کرد به همان سیستم سیاسی اقتصادی حاکم بوده است. بر همین اساس ناسیونالیسم کرد تمام کوشش خود را بر اعمال فشار بر دولت مرکزی متمرکز نموده است تا آنرا ناچار به شریک کردن خود در قدرت سیاسی حاکم کند. چنین هدفی در بالاترین سطح خود تنها قادر به راه اندازی فشار به رقیب خود برای کسب “پیروزی” است. به زبان دیگر، برای رسیدن به چنین هدفی کاری بیش از فشار لازم نیست. این فشار هم، بسته به شرایط میتواند با اتکا به اهرم های متعدد جهانی و منطقه ای و یا داخلی اعمال شود، همانطوریکه سهم مد نظر هم میتواند بسته به شرایط متفاوت و کم و یا زیاد باشد. ادامه‌ی خواندن
دوستی های خاله خرسه با سنندج , خدمات “کمونیستی” به ناسیونالیسم کرد
دوستی های خاله خرسه با سنندج
خدمات “کمونیستی” به ناسیونالیسم کرد ادامه‌ی خواندن
اخبار عوارض بمبارانهای موصل چرا منتشر نمی شود؟
اخبار عوارض بمبارانهای موصل چرا منتشر نمی شود؟