فکر می کردم سنگرم کلمه ای بود
که در هیچ سطری نمی نشست
و زیر بار تنفس شروط نمی رفت ادامه‌ی خواندن→

اول آذر ماه ۱۳۵۸، صیادان انزلی ، و به صورت غیر رسمی نمایندگان سازمان های درگیر با حاکمیت، آشفته و عصبی ؛ اما سرسختانه ، در کار تدارک چهلم ۳۸ صیاد و دریافر و دانش آموزی بودند که درست ۳۹ روز پیش از آن ، به دست « پاسداران اسلام » در بندر انزلی قتل عام شده بودند. دررابطه با مراحل مقدماتی هار شدن اسلامیست های حاکم بر ایران، مهر ماه ۵۸ سر فصل خونینی است مثل سرفصل های خونین کردستان و گنبد و جنایت های موسوم به انقلاب فرهنگی در دانشگاه ها و مراکز عالی آموزشی ایران. ادامه‌ی خواندن→

اگر از آدم زنده کاری برای قوت گرفتن زندگی بر نیاید ، زنده بودنش فایده ای ندارد . من با هر آن چه در چند دهه ی گذشته در توان داشته ام ، خواسته ام به زندگی بیفزایم، نه آن که کنار سفره بنشینم به نواله کردن . حالا اگر این توان ناچیز در دریائی چنین هول انگیز کم آورده ، یا نه توانسته موج ها را حریف شود، شما می دانید و چشم انداز دست و پائی که من زده ام. ادامه‌ی خواندن→

می خواست در بلندترین نقطه ی چشم من بنشیند
و تا جهان به طعنه زبان بگشاید
از روزهائی که به زودی می بارند حرف بزند ادامه‌ی خواندن→

من عادت عجیبی دارم
هر وقت در خیابان تنها می مانم
بی اختیار سراغ گلی را می گیرم
که هیچ وقت به سینه ام ننشسته
و چشم هایم را به قاب پنجره ای می دوزم
که هیچ وقت برای دیدن من باز نشده ادامه‌ی خواندن→

از پله ها خواستم که به جای پای تو خاک نپاشند
و باردیگر آن گونه اسیرم نکنند که هیچ برجی صدایم را نشود
باید بر می گشتم
چیزی در ابتدای راه جا مانده بود
   چیزی که مثل خاطره بود ادامه‌ی خواندن→

دوستان و رفقای گرامی
در باره سه کتاب آخرم: « شبیخون تاتارها » ، « اصول مقدماتی فلسفه »‏ی ژرژپلیتسر و « ناخدائی از آهنگی دیگر» ادامه‌ی خواندن→

قراربود در این نقطه به گنجشک ها خبربدهم
– که ظهر نمی خواهد برهنه تا غروب راه برود
و هیچ صدائی  ادامه‌ی خواندن→

من یاد گرفته ام که به اندازه پنجره ام نفس بکشم
و چشم هایم را
در پرواز پرنده خلاصه نکنم ادامه‌ی خواندن→

به عزیزانی که مرا از مرزبان پس گرفتند

وقتی که در کشاکش چشم هایم با مرزبان
دیدم که دست تو از اعتبار غروب فرو می کاست ادامه‌ی خواندن→