سه شعر تازه / خرداد و تیرماه ۱۳۹۱
ادامه‌ی خواندن→

سرقت آمریکائی – اسلامی در مصر (۳)

شباهت های ناگزیر و تجربه های « برادران » ! ادامه‌ی خواندن→

اسلامیست های ایرانی و اخوان المسلمین
روز یکشنبه بیست و چهارم ژوئن ۲۰۱۲ ، رئیس کمیسیون نظارت بر انتخابات مصر، با مقدمه چینی ، ترس و لرز و حالتی که ریا و اضطراب درونی او را در چهره و حرکاتش منعکس می کرد، به اطلاع مردم رساند که اخوان المسلمین ریاست رسمی مردم مصر را به کف آورده است. اخوان المسلمین و حزب نور، پیش از آن نیز در صف های طویل ایستادند تا مجلس خود را زیر چتر حمایتی ارتش آمریکائی مصر تشکیل بدهند. و البته زمانی که شورای نظامی مجلس را برای پیش بردن هدف های پان اسلامیسم انگلیسی – آمریکائی و بخصوص انجام انتخابات مطلوب خود یکدست تشخیص نداد، دستور انحلالش را صادر کرد ، کما این که اگر محمد مورسی و حرکت کنونی را هم منطبق با مصالح پان اسلامیسم اخوان المسلمین به مثابه متحد امپریالیسم مسلط تشخیص ندهد ، ممکن است به مرحله ای دیگر برود.  ادامه‌ی خواندن→

سرانجام پس از هجده ماه کشمکش ؛ که در جریانش باید خون مردم به زمین ریخته می شد و عمله ی ظلم با چوب و چماق و گلوله و تانک و زره پوش و اسب و شتر به مطالبات آنان پاسخ می دادند ، راس هرم راهزنان پان اسلامیستِ انگلیسی – آمریکائی ، در جائی که باید بر اساس طراحی معماران سیاسی واشینگتن و لندن قرار می گرفت ، قرار گرفت: ادامه‌ی خواندن→

این آخرین کارم را تقدیم می کنم به رفیق از دست رفته ام آذر درخشان که من چون او مبارز آگاهی را همیشه آموزگار خود دانسته ام . ادامه‌ی خواندن→

من همیشه مراقب بودم که آب گل آلود نشود
و خاطره ی دلپذیر همسایه ام
مثل لبخندی کهنه به رودخانه نریزد
چون شب از این گونه بگذرد
و روزگار از این گونه باشد که طلوع در چشم های من یخ بزند ادامه‌ی خواندن→

گشتم که ببینم خنده بر کدام لبی می نشیند
و شبی از آن گونه زخم خورده
در کدام خاطره ای می شکند
نه شب از دیدن من می خندید ادامه‌ی خواندن→

شهر خیس
بالکن های خالی
سردردهای مزمن ادامه‌ی خواندن→

هرچه می رفتم
هیچ فانوسی در دو جانب آن باریکه نبود
و از هیچ هواپیمائی
برای آن همه گرسنه نانی به زمین نمی ریخت
تنها پرنده ای که می خواست بر شانه ی من بنشیند ادامه‌ی خواندن→

دیروز که پرده ی خانه ام را کشیدم
آخرین شاخه ی گلدانم شکست
امروز که پرده را دوباره گشودم ادامه‌ی خواندن→