کمونیست: تحولات انقلابی در لیبی قبل از اینکه شهرهای مختلف را در بر بگیرد وارد فاز نظامی شد٬ و سرانجام لیبی را به میدان جنگ و دخالت دولتهای غربی نیز کشاند. سوال این است که چرا این تحولات در همان اول راه به چنین فازی کشیده شد؟ چرا مسیری که انقلاب در مصر و تونس طی کرد در لیبی طی نشد؟ تفاوت در چیست؟ ادامه‌ی خواندن→

کمونیست هفتگی: اخیرا با استعفای صائب عریقات مذاکره کننده ارشد فلسطینی‌ها و استعفای سلام فیاض رئیس حکومت و تشکیل مجدد کابینه توسط او٬ بحث از این است که این تحولات زیر تاثیر انقلاب در تونس و مصر است. صائب عریقات دلیل استعفای خود را افشای اسناد محرمانه در مورد گفتگوهای صلح خاورمیانه اعلام میکند٬ که از طریق همکارانش در اختیار تلویزیون الجزیره قرار گرفته است. ماجرا از چه قرار است و دلیل این وضع چه است؟ ادامه‌ی خواندن→

امروز با سقوط حسنی مبارک، انقلاب مصر به پیروزی بزرگی دست یافت و در پی آن شادی کم نظیری سراسر مصر را فرا گرفت. سقوط مبارک خواست مشترک همه جنبشهای اجتماعی مخالف دولت مصر بود که سریعا به خواست و آرزوی دهها میلیون انسان تشنه رهایی و زندگی بهتر بدل شد و چنان نیروی انقلابی بنیانکنی به میدان آورد که هیچ مانعی نمیتوانست جلودارش باشد. هرچند انفجار انقلابات در جوامع سرمایه داری معاصر، حاصل تناقضات بنیادی مشابهی است، اما اینکه در هر جامعه ای بر محور چه خواست مشخصی انقلاب در میگیرد، چه وقت در میگیرد و با چه سرعتی به پیروزی میرسد، غالبا قابل پیش بینی نیست. اتفاق میافتد، بعد قابل شناخت میشود. در انقلاب جاری مصر خواست بزیرکشیدن مبارک از همان روزهای اول چنان توده گیر شد که دولت مصر با همه قدرت سرکوبگرش نتوانست آن را مهار کند.  ادامه‌ی خواندن→

هفت هفته پس از نخستین جرقه “شورش نان” در تونس (١٧ دسامبر) و ده روز پس از نخستین موج “روز خشم” در مصر (٢۵ ژانویه)، خیزش توده های بپاخاسته در این دو کشور گامهای بلندی برداشته است. این گامهای بلند در این زمان کوتاه، نشانه ظرفیت عظیم این خیزشها و قدرتمندی نیروهای اجتماعی و سیاسی پشت سر آن است که برای ایجاد تغییرات اساسی در جامعه به میدان آمده اند. ادامه‌ی خواندن→

بعد از ظهر امروز جمعه ٢۴ دی (١۴ ژانویه) پس از چهار هفته اعتراضات گسترده علیه گرانی و بیکاری، رئیس جمهور تونس زین العابدین بن علی ، ناچار به فرار شد. آخرین ضربه را امروز کارگران پایتخت و مناطق اطراف، با یک اعتصاب دوساعته یکپارچه به دولت بن علی وارد آوردند. اعتصاب سمبلیک کارگران پایتخت تونس به فراخوان “اتحادیه سراسری کار” تنها اتحادیه کارگری مجاز آن کشور برگزار شد و هدف از آن به زانو در آوردن دولت و استعفای بن علی بود. ادامه‌ی خواندن→

جنجال ویکیلیکس هم عالمی دارد. گویا دیپلماسی مخفی بورژوازی، رسوائی “جدید” ببار آورده است. حقیقت چیست؟ حقیقت خود اولین قربانی این غوغاست. با انتشار مجموعه دیگری از اسناد دیپلماتیک توسط ویکیلیکس WikiLeaks بار دیگر گوشه کوچکی از پرده بالا رفته و سر خونین میلیونها مدوسا جلو دید همه قرار گرفته است. و دیکتاتوری طبقه سرمایه دار تحمل همین قدر بالا رفتن پرده دیپلماسی مخفی اش را ندارد. همه جا دارند با همه وسائل دم دست خفه اش میکنند، حالا که راه دست تکذیب و تعقیب قانونی ندارند، از محدودیتهای فراقانونی تا هشدار امنیتی تا مار مرده نصایح اخلاقی و ضوابط ادیتوری ژورنالیستی و غیره و غیره پیش پایش پرت میکنند. ادامه‌ی خواندن→

پیروزی جنجالی جمهوریخواهان در انتخابات دوم نوامبر آمریکا و بازپسگیری اکثریت مجلس نمایندگان و کسب کرسیهای بیشتر در سنا دو سال پس از پیروزی پرهیاهوی اوباما و دمکراتها در انتخابات چهار نوامبر ٢٠٠٨، حاصل دو فاکتور است: ١- شعار “تغییر” اوباما و دمکراتها در برخورد به واقعیات بحران اقتصادی پوچ و نومیدکننده از آب در آمده است. ٢- کل بورژوازی آمریکا در انتقال قدرت میان دو جناح هیات حاکمه، دچار سردرگمی و حرکت زیگزاگی است. به گفته سناتور جمهوریخواه جان بینر که بجای نانسی پلوسی رئیس مجلس نمایندگان میشود: اکنون “جهت تغییر” است که باید تغییر کند! ادامه‌ی خواندن→

کمونیست هفتگی: دولت اسرائیل طرحی را تصویب کرده است که طبق آن شرط کسب شهروندی در اسرائیل سوگند وفاداری به دولت “دمکراتیک” یهودی در آن کشور است. در مورد این طرح و دلایل آن بحثهای مختلفی، از تهدید و فشار به مردم غیر یهودی در اسرائیل تا امتیاز دادن به راست افراطی در اسرائیل به میان آمده است. کلا ماجرا چیست؟ چه اهداف مشخصی پشت این طرح است؟ این طرح به کجا خواهد رسید؟ و عواقب و بازتاب آن بر جامعه اسرائیل و فلسطین و تخاصمات موجود چه خواهد بود؟ ادامه‌ی خواندن→

کمونیست هفتگی: فضای سیاسی ایران ملتهب است٬ جدال بخشهای مختلف بورژوازی و پیوستن بخش اعظم نیروهای سیاسی به جناحی از بوژوازی در این جدالها٬ تنها ماندن حزب حکمتسیت در میان کل احزاب اپوزیسیون جمهوری اسلامی در دوره اخیر٬ ماجرای اتمی و تحریم ایران٬ فضای جنگی و اختناق٬ حمله وسیع به معیشت طبقه کارگر و اقشار محروم٬ نارضایتی و اعتراض طبقه کارگر ایران زیر منگنه فشار اقتصادی و بیکاری و.. اینها و دهها مسئله دیگر و جدال روزانه طبقه کارگر برای بهبودی در زندگی خود٬ به فضای سیاسی ایران سیمائی زنده و پر تحول داده  است. کنگره ۴ حزب حکمتیست در چنین شرایطی چه نقشی میتواند داشته باشد؟ اصولاچه شانسی برای کمونیستها عموما و حزب حکمتیست خصوصا برای دخالتی جدی در این فضا به نفع انقلاب کارگری وجود دارد؟ ادامه‌ی خواندن→

کمونیست هفتگی: بعد از تحریمهای مکرر شورای امنیت، آمریکا و اتحادیه اروپا، بحث احتمال حمله نظامی به ایران فضای سیاسی و میدیائی جهان را فراگرفته است. سوال این است که بعد از شکستهای آمریکا در عراق و افغانستان٬ چقدر حمله به ایران محتمل است؟ و خارج از این، اصلا چرا این جنگ؟ ادامه‌ی خواندن→