“انتخابات” ریاست جمهوری که بیش از شش ماه به موعد برگزاری اش نمانده است، به دغدغه و نگرانی واقعی برای همه بخشهای حکومت، خامنه ای، عسکر اولادی، خاتمی، رفسنجانی و سایر اصلاح طلبان حکومتی تبدیل شده است. ادامه‌ی خواندن→

قانون کار جمهوری اسلامی بیش از دو دهه است طبقه کارگر را کت بسته تحویل سرمایه داران داده و به نحوی تنظیم شده که کارگر را نسبت به سرنوشت خود بی اختیار نماید و اراده ای از خودش نداشته باشد. در این قانون تشکلات مستقل کارگری رسمیت ندارند و حق اعتصاب از کارگر سلب شده است. این قانون و اجحافات دیگر جمهوری اسلامی طی سالهای گذشته در عرصه مبارزه برای افزایش دستمزد، بیمه بیکاری مکفی، دستمزدهای چندین ماه پرداخت نشده، اخراج و بیکار سازی، ایجاد تشکل های صنفی، نظیر سندیکا و اتحادیه و … طبقه کارگر را به جنگ مرگ و زندگی با جمهوری اسلامی و صاحبان سرمایه کشانده و تلفات زیادی را از کارگران گرفته و رهبران و فعالین کارگری زیادی را با زندان و شکنجه و محرومیت از یک زندگی انسانی روبرو نموده است. ادامه‌ی خواندن→

اسرائیل در مدت اشغال نوار غزه، اقدام به ساخت پایگاه و تأسیسات نظامی و شهرک های جدید برای سکونت شهروندان اسرائیلی تبار، نمود و سلطه خود را بر این منطقه توسعه و تحکیم بخشید. این رژیم بارها با حمله مسلحانه به نوار غزه دست به جنایت و کشتار مردم فلسطین زده است. اما حملات دولت اسرائیل به مناطق فلسطینی نشین، نتوانست اراده مردم فلسطین را درهم شکند و آنان را به تسلیم در برابر شرایط تحمیلی وادار کند. جنایت اخیر اسرائیل در غزه بار دیگر چهره کریه و جنایتکار دولت اسرائیل در مقابل جهانیان قرار داد. مسئله حل نشده و زخم دیرین و آزار دنده مردم فلسطین را نو کرد و مجددا به صدر اخبار جهان راند. ادامه‌ی خواندن→

طبق گزارش صندوق بین المللی پول،”صادرات کشور ایران که در سال گذشته میلادی به ۱۵۵ میلیادر دلار رسیده بود، در سال جاری میلادی به ۱۰۲ میلیارد رسید و نرخ تورم در سال ۲۰۱۲ بالا‌ترین نرخ تورم بعد از سودان و چند کشور دیگر بوده و بر اساس محاسبات آنها در سال آینده نیز ایران یکی از رکوردداران نرخ تورم خواهد بود. این وضعیت تنها در بخش صادرات نفت خام روزانه تا ١۴٠ میلیون دلار کاهش درآمد را به اقتصاد ایران تحمیل کرده است. این کاهش نه تنها برای جمهوری اسلامی که اساسا وابسته به در آمد نفت است، بلکه برای اقتصاد کشورهای با بنیه اقتصادی قوی نیز قابل تحمل نیست. ادامه‌ی خواندن→

جمهوری اسلامی با بحران متولد شد و با گسترش تعمیق آن هم فنا میشود. هیچ دوره ای از حیات جمهوری اسلامی و هیچ یک از طرح های اقتصادی جمهوری اسلامی چه در زمان صدارت رفسنجانی، چه در دوره خاتمی و همچنین هفت سال اخیر دولت احمدی نژاد، که با سایه روشن های یک سیاست و خط واحد اقصادی را تعقیب کرده اند، قادر به تخفیف بحران و درجه ای از بهبود اوضاع اقتصادی ایران نبوده اند و نمیتواند باشد. چرا که: “خروج سرمایه داری ایران از این سیر قهقرایی نیز منوط به کشف یا غلبه سیاست اقتصادی “درست” نیست. راه خروج بورژوازی ایران نیز اساسا راهی سیاسی است.” منصور حکمت ادامه‌ی خواندن→

یکی از سرسپردگان رژیم اسلامی بنام رحیم بنا مولایی که سمت نایب رئیس اطاق بازرگانی البرز را بعهده دارد، به عنوان زبان گویای سرمایه بسیار وقیحانه گفته است: “قانونی که در آن کارفرما حق اخراج کارگر را نداشته باشد ممکن است به جای نظم، بی‌نظمی و اغتشاش رخ دهد؛ زیرا عده‌ای از کارگران ممکن است با سوء‌استفاده از این حق عامل اغتشاش در کارخانه یا محل کار خود شوند.” این مرد خدا که چاقو کشی را از ذلفقار علی به ارث برده است، چنین ادامه میدهد: در حقیقت امنیت سرمایه که بخشی از آن مربوط به قانون کار است در سایه اصلاح قانون کار به وجود می‌آید زیرا به صنعت‌گر و تولیدکننده اختیاراتی داده‌ می‌شود که می‌تواند با کمک آن نظم قانون‌مندی را در کارخانه خود ایجاد کند. ادامه‌ی خواندن→

نشست سران کشورهای مرتجع سرمایه داری امسال در تهران با میزبانی جمهوری اسلامی که ریاست دوره ای آنرا به عهده گرفت، برگزارشد. جنبش غیر متعهدها یک حرکت ناسیونالیستی بود که بر متن قطب بندی جهانی سابق (قبل از فروپاشی بلوک شرق) و برای سهم خواهی بیشتر از استثمار طبقه کارکر شکل گرفت. ادامه‌ی خواندن→

بیکاری پدیده تصادفی نیست، بلکه عارضه و زائده نظام سرمایه داری و یکی از اجزاء لایتجزای و تفکیک ناپذیر آن است.امری مربوط به دم و باز دم تولید اجتماعی و یکی از مکانیسم های این جوامع است. بیکاری در جریان رشد و انباشت سرمایه بطور طبیعی و مدام تولید و باز تولید میشود. سرمایه داری به ارتش بیکاران احتیاج دارد و همیشه در صدی معینی از کارگران را در جامعه به نیروی ذخیره کار تبدیل میکند. ادامه‌ی خواندن→

یک سال و نیم قبل تحت تاثیر خیزش کشورهای عربی و شمال افریقا، مردم سوریه نیز فرصت یافتند تا دیوار سکوت در مقابل استبداد و دیکتاتوری بشار اسد و دولت سوریه را بشکنند و برای یک زندگی شایسته انسان، به مبارزه و اعتراض وسیع خیابانی روی آوردند، که در ادامه اکثر شهرهای بزرگ را در برگرفت. مبارزات مردم با سرکوب وسیع و وحشیانه حکومت اسد روبرو شد. ادامه‌ی خواندن→

هم رضا پهلوی و هم جریانات راست و ناسیونالیست با تشدیت تحریم ها، تحرک بیشتری بخود گرفته اند، همه در تدارک ایجاد بدیل ارتجاعی بر متن و به امید سوق یافتن ایران به سوی یک جامعه مستاصل و منتظر امداد غرب، فعالیت خود را افزایش داده اند. دخالت غرب در ایران یک فاکتور اساسی فعال شدن رضا پهلوی و جریانات و شخصیت های راست و ناسیونالست است. آلترناتیوی که کنفرانس بروکسل و همچنین رضا پهلوی در دیالوگ با جریانات ناسیونالیست و شخصیت های ملی مذهبی در تدارک آن هستند، تلاشی ارتجاعی است که بر متن فلاکت اقتصادی و موقعیتی که کارگران و مردم ایران را به آن رانده اند، صورت میگیرد. این جریانات تنها در شرایط بخطر افتادن مدنیت اجتماعی فعالیت خود را ممکن میدانند، چرا که فقر و تنگدستی، انفعال و انتظار، استیصال و بی افقی زمینه های تحرک این جریانات بیمایه را فراهم میکند. در قدم اول منتظرند فقر و نداری و تباهی که جمهوری اسلامی تحمیل کرده در اثر تحریمهای اقتصادی دوچندان شود. بلاتکلیفی، استیصال و انتظار به جامعه تسری یابد. سپس توهم و امید به دخالت غرب را دامن بزنند و آنوقت آلترناتیو ارتجاغی خود را در مقابل مردم قرار دهند، و با عنوان شورای ملی از زبان رضا پهلوی که غرب نیز حامی آن است، به جامعه ایران حقنه کنند.  ادامه‌ی خواندن→