سرنگونی قذافی بدست ائتلاف ناتو و کشورهای عربی فرصتی بدست داده است که اپوزیسیون پرو غرب جان تازه ای بگیرند.در سرکوبگری قذافی و خامنه ای شکی نیست. اما نحوه از میان برداشتن دیکتاتورها خود محل مناقشه و اختلاف نظر شدید است. برای اپوزیسیون پرو غرب و شخص” شاهزاده”  دست  بدست شدن قدرت از بالای سر مردم نه تنها آروز بلکه استراتژی آنها برای سالم تحویل گرفتن ماشین دولتی موجود است. به همین دلیل است که در هر دوره ای استراتژی خود را  با تحولات  سیاسی در ایران منطبق میکنند. جالب است همه این پشتک وارو زدن ها بنام” مردم” و دفاع از منافع  آنها صورت میگیرد. ادامه‌ی خواندن→

بحران اقتصادی که از سال ۲۰۰۸ شروع شده کماکان ادامه دارد و هر روز ابعاد ویرانگر آن بر طبقه کارگر نمایان میشود.سه سال از اولین بحران عمیق اقتصادی در قرن بیست ویکم میگذرد که شانه به شانه بحران عمیق ۱۹۳۰ میزند. سرمایه داری در سطح جهانی کارتهای بیشتری در جیب ندارد! ملی کردن بانکها و تزریق میلیاردها دلار به بخش مالی مسکنی بود که بحران مزمن سرمایه داری را به عقب انداخت.این بحران تاکنون خود را در” جنگ تجاری”،”جنگ ارزی” و غیره  نشان داده است . این سئوال در مقابل همه قرار گرفته است  که” آیا این ابتدای تقابلهای نظامی در سطح جهان است یا نه؟”جواب هر چه باشد فی الحال طبقه کارگر بار سنگین آنرا بدوش میکشد. ادامه‌ی خواندن→

مقدمه

  بهمن شفیق در مطلبی که تحت عنوان “مبارزه طبقاتی در ایران و انباشت سرمایه در دوره آغازین  جمهوری اسلامی” به مسائلی پرادخته است که از نظر من نیاز دارد به آنها بطور خلاصه پرداخته شود تا درک ناقص وی از مقولاتی مانند دولت، مبارزه طبقاتی و رابطه آن با احزاب  سیاسی  نشان داده شود. ادامه‌ی خواندن→

 این مطلب بخشی از یک مقاله بلندتر در نقد نوشته “دولت و مبارزه طبقاتی در ایران-انباشت سرمایه …”بهمن شفیق است که بزودی منتشر میکنم.   ادامه‌ی خواندن→

مقدمه

برای وارد شدن به این موضوع ناچارا باید خلاصه وار گوشه ای از این جریان بازگو شود تا خواننده در جریان کم و کیف این ماجرا قرار بگیرد.رسوایی شنود تلفنی بعنوان” مادر” همه رسوایی ها در سیاست و میدیای بریتانیا در جریان است.برای کسانی که از نزدیک با اسامی و پرسوناژهای این رسوایی بی نظیر در “مهد پارلمانتاریسم” دنیا آشنا نیستند شاید مثل تمام اخبار و گزارشات روزانه ای که توسط همین میدیا به داخل جامعه پمپ  و مهندسی افکار میشود به نظر آید و با” تکان دادن” سر به آسانی از کنار آن بی تفاوت بگذرند. ادامه‌ی خواندن→

مقدمه

قبل از وارد شدن به بحث چند حکم پایه ای را میخواهم تاکید کنم : ادامه‌ی خواندن→

جالب است که بعضی از فعالین به اصطلاح کارگری و مدعیان رنگارنگ دفاع از طبقه کارگر هر وقت میخواهند در مورد معینی اظهار نظر کنند بعد از چند سطر تحملشان را از دست میدهند و به صحرای کربلا میزنند. نمونه اخیر مطلبی است که اخیرا عباس فرد در مورد دو قطعنامه کارگری مربوط به اول ماه مه به نام” دو قطعنامه یا دو جهت‌گیری طبقاتی؟” مرقوم فرموده اند! ادامه‌ی خواندن→

اخیرا به دنبال نامه رضا رخشان به اتحادیه های کارگری فرانسه در مورد فراخوان حمایت از کارگران ایران در نهم ژوئن ۲۰۱۱ بحثهایی حول آن در گرفته است. تا آنجا که به نامه رضا  رخشان و انتقاد و اعتراضش به کسانی که علیه ایجاد سندیکا و اتحادیه در میان کارگران ایران می نویسند، اعتراضش وارد است و حرفی در آن نیست. لابد رضا رخشان در محل کارش با چنین موانعی ربرو شده است و شکایتش را به “مقامات اتحادیه ای” فرانسه اعلام کرده است. تا اینجا باز هم از نظر من خطایی مرتکب نشده است و نظرش را بیان نموده است. برخلاف نظرات علی جوادی این  نه” شرم آور است” و نه در راستای “تطهیر سرمایه داری” است. و حتی “بی دقتی” نیست بلکه کاملا طبیعی است.من از بحث فتاحی تا آنجا که به دفاعش از رضا رخشان و فعالین اتحادیه ای و سندیکایی در ایران بر میگردد دفاع میکنم. اما مشکلی که من با  بحث دارم در مورد تزی است که به بهانه آن  مطرح  کرده است و اشکال جدی دارد. ادامه‌ی خواندن→

حساسیت کارگران حمل و نقل بریتانیا در قبال اخراج” آروین توماس” و “ایمون لینچ” از رانندگان قطار  این اتحادیه ستودنی است. کارفرما که” لندن آندرگراند” و تحت کنترل شهردار محافظ کار لندن است  با پاپوش دوزی آنها را از کار برکنار کرده است که گویا این دو راننده امنیت محل کار را رعایت نکرده اند. این در حالی است این دو کارگر به دلیل فعالیتهای اتحادیه ای از کار اخراج شده اند. ادامه‌ی خواندن→

(در حاشیه سخنرانی ابراهیم علی زاده)

سر انجام کومله بعد از یک سکوت طولانی در مقابل اعتراضات کردستان عراق از زبان دبیرکل این حزب ابراهیم علیزاده  با زبان ایما و اشاره که مختص رهبری این سازمان است اعلام موضع کرد. ادامه‌ی خواندن→