جنگ تحمیلی عفرین را باید دور زد!
برخی از پی گیران جنگِ نابرابری که از سوی دولت فاشیست ترکیه به عفرین تحمیل شده است، از توافق ناچاری عفرین با دولت سوریه نگرانند و این اقدام را نادرست می دانند. اگرچه این نگرانی ها، عمده تاً از سرِ دلسوزی مطرح می شوند؛ اما از سوی همین دلسوزان، هیچ آلترناتیو مشکل گشایی هم بمیان آورده نمی شود و انگار جز به مقاومتِ صِرف و نامحدود، به گزینه دیگری نمی اندیشند. ادامه‌ی خواندن
رفراندوم خواهان، بی هیچ تخفیفی ضدانقلاب اند!
این روزها عده ای از افرادِ سوء پیشینه دارِ رانده شده حکومتی نظیر سازگارا و چهره های اصلاح طلبِ پادرهوای اکسپایر شده ای نظیر شیرین عبادی و نسرین ستوده و…، با پروژه ’‘رفراندوم” به میدان آمده اند تا با سوار شدن بر پتانسیل اعتراضی مردم و توهم آفرینی در میان آنان، مسیر مبارزات رادیکالِ جاری را منحرف و عملاً در برابر خروشی که قصد زیر و رو کردن کل نظام را دارد سدی برپا دارند و تب و تاب داغ مردم عاصی و بجان آمده را بگیرند و جمهوری اسلامی را از گزند قیامی زیر و رو کننده نجات دهند! ادامه‌ی خواندن
مروری بر بخشی از گفته های ابراهیم علیزاده در مصاحبه با رادیو پیام!
ابراهیم علیزاده طی مصاحبه ای با رادیو پیام، آسمان و ریسمان را بهم می بافد تا برای همسویی و همراهی خودش و حزبش با دیگر احزاب کُردی، ”نیاز و ضرورتِ سیاسی – تاریخی” بتراشد و نتیجه فراخوان مشترک شان را در رابطه با انتخابات اخیر ریاست جمهوری، موفق ارزیابی کند و پروژه ”همگرایی”های این روزها و از این ببعدِ این شش گروه ۵+۱ را توجیه نماید. ادامه‌ی خواندن
بازی به پایان رسید، برنده کیست؟
بالاخره نمایش انتخابات به پایان رسید و اینبار نیز قرعه بنام روحانی درآمد و ایشان پیروز ”میدان رقابت” شد. اکنون و بعداز پایان این نمایش، چند سوالی مطرح است:
در این میدان رقابت، برنده اصلی کیست؟ روحانی؟! ادامه‌ی خواندن
آنهایی که نظر مخالقان را برنمی تابیدند، حالا چه می گویند؟!
در جریان بحث های حول نشست مشترک شش سازمان و حزب سیاسی کردستانی در رابطه با تحریم انتخابات، هم اظهارات اینجا و آنجای دبیر اول کومه له را شنیده ام، هم گفته ها و نوشته های دیگر رهبران و اعضای این حزب را از نظر گذرانده ام، هم به ”دفاعیات” غیرسیاسی و موضعگیری های هیستریک برخی از اعضاء برخورده ام، هم ”فاکت” آوردنهای نامربوط و تشبیه گرایی های نابجای برخی دیگر از دوستان را دیده ام، هم مواضع سیاسی و متینانه موافقان و مخالفان را شاهد بوده ام و هم در این مدت حضور همیشه در صحنه”گروه ویژه ناسزاگو” را متوجه شده ام. ادامه‌ی خواندن
اعتصاب غذا، نباید به نُرمی از مبارزه برای تحقق مطالبات تبدیل شود!
خبر آزادی جعفر عظیم زاده بسیار خوشحال کننده است. آزادی اش را باید به خودش و خانواده اش، به دوستان و همرزمانش، به همه کسانی که نگران سلامتی اش بودند و به آنهایی که سهمی در مبارزه برای آزادی اش داشتند، تبریک گفت و امیدوار هم بود که بزودی سلامتی کاملش را بازیابد و زندگی نُرمال و مبارزه اش را با توان بیشتری و پیگیری جدی تری ازسر گیرد. ادامه‌ی خواندن
اختفای اسناد درونی کومه له، حق ویژه و انحصاری هیچ کسی نیست!
چند روز پیش در رابطه با انتشار علنی صورت جلسات ”کنگره” اول کومه له نوشته کوتاهی را روی صفحه فیس بوکم پُست کردم که مناسب دیدم با دستکاری های مختصری در جمله بندی ها و کمی شرح و بسط دادن و افزودن اضافاتی، آنرا برای درج در سایت آزادی بیان آماده کنم که نوشته زیر از آب درآمد: ادامه‌ی خواندن
اعلام سیستم حکومتی فدرال در روژئاوا، می تواند هویت جنبش اجتماعی جاری در این منطقه را رسمیت بیشتری ببخشد!
در شرایطی که گردانندگان اجلاس سه دوره ای ژنو از فراخواندن نمایندگان جنبش اجتماعی روژئاوا سر باز زدند، نقش آفرینان واقعی این جنبش، در اقدامی مبتکرانه و در منطقه حوزه نفوذ خود، اجلاسی برپا داشتند تا هم برای برون رفت از بحران سوریه و توافق برای برپایی سیستم خودمدیریتی یکپارچه تری راه حل هایی بجویند و هم عملاً به شرکت کنندگان اجلاس ژنو پیامی فرستاده باشند. ادامه‌ی خواندن
سوالی از رهبری وقت کومه له: آیا وقوع رویداد گردان شوان اجتناب ناپذیر بود؟
عزیزان ازدست رفته گردان شوان، شایسته باشکوه ترین تجلیل ها و گرامیداشت ها هستند، اما اگر در جریان این گرامیداشت ها بگونه ای شفاف و صریح به علل و عوامل اصل رویداد پرداخته نشود و نتوان عامل اصلی وقوع رویداد را بازشناخت، تجلیل ها و گرامیداشت ها هراندازه هم باشکوه و شایسته باشند، فراتراز مراسم هایی فرمال بچشم نخواهند آمد و هر کسی حق دارد آن را مناسبتی و فرصتی برای بازارگرمی سازمانی تعبیر نماید. ادامه‌ی خواندن
اعتراضات و مبارزات توده ای مردم کردستان ترکیه، نیازمند حمایتی وسیع و جهانی است!
اگر در ایران روده آخوندی پیچ بخورد، یا در واتیکان پاپ فرانسیس مادر ترزا را ”قدیس” اعلام کند، همه خبرگزاری های رسمی و غیررسمی دنیا خبرش را به صدر اخبار روز می برند و برای علل کسالت جناب ”آشیخ” و حکمت تصمیم ”حضرت پاپ” و تفسیر ”اعجاز” مادر ترزا، انواع کارشناس دعوت می کنند؛ اما همین خبرگزاری ها، اکنون که ارتش و نیروهای امنیتی دولت فاشیست ترکیه بجان مردم کردستان این کشور افتاده و آنان را در خون های ریخته شده شان می غلطانند؛ یا نق شان درنمی آید و یا محض رعایت ”پرنسیب های ژورنالیستی” گذرا و سطحی خبری و تصویری از آن پخش می کنند و آگاهانه به سخنگوی حُکام ترکیه تبدیل می شوند و ادعاهای دروغین و کثیف آنها را بزرگنمایی می کنند! ادامه‌ی خواندن