با پیوستن مجدد ر. نسان نودینیان به حزب کمونیست کارگری ایران(حککا) هر کسی به این تصمیم او از زوایای مختلفی نگریسته و برای من شخصا دور از انتظار نبود. جای خیلی های دیگر هم در حزب خالی است. اما تصمیم فردی و آگاهانه آدمها مهمتر از هر زاویه انتظار فرد دیگر است. با وجود اینها و از محتوای نامه های تاکنون علنی شده پیداست که تصمیم پیوستن ر. نسان بعضی از دوستان سابق را به درد شکم مزمنی گرفتار کرده است. واقعیت این است زیادی وسواس شده اند و اعصاب خود و بقیه را هم آزار میدهند. ادامه‌ی خواندن→

آقای احمدیان به بهانه برخورد و جواب به نوشته ای از “اتحاد سوسیالیستی” اتهاماتی را به کمونیسم کارگری و منصور حکمت وارد کرده است که البته تازگی ندارد و این جوسازی نفرت و اتهامات راست ناسیونالیستی جواب خود را بارها گرفته است، البته مبتکر این اراجیف راست و ضد کمونیستی شاخه های مختلف سازمان زحمتکشان بودند و عواقب سیاسی و نتایج مرزبندیهای آنها با چپ و با گذشته خودشان را دیدیم و همه میدانند که کجا ایستاده اند. ادامه‌ی خواندن→

در ٢٣ سال قبل در ١٧ و ١٨ مارس ١٩٨٨ در چنین روزهایی جمعی از پیشمرگان کومله در اطراف شهرحلبچه و در جریان جنگ ارتجاعی و ویرانگر ایران و عراق مورد حمله بمباران شیمیایی قرار گرفتند، بمباران شمیایی که رژیم جنایت پیشه بعث صدام برروی شهر حلبچه و اطراف انجام داد که منجر به آن فاجعه عظیم انسانی شده بیش از ۵٠٠٠نفر زن و مرد و کودک خردسال مظلومانه جان باختند. پیشمرگان کومله که براثربمباران شیمیایی مسموم شده بودند بعلت تصمیمات غلط ودیررس و انتظاراقدام نجات از طریق قایق و عبور از روی رودخانه سیروان که قایقها هم مورد حمله قرار گرفتند و آنجا هم رفقایی جان باختند ،  سه روز وقت طلایی را از دست دادند. ادامه‌ی خواندن→

به نقل  از  فاصلنامه   شماره  ۲ رها

عبه سید مرادی
غروب یکی از روزهای بهار سال ۱۳۶۵ بود که به همراه واحد نظامی  پیشمرگان  کومه له( ناحیه شهر سنندج) از بلندهای روستای"توار چه م" به سمت روستای" آرنان" واقع در ۵ کیلو متری شهر سنندج  حرکت میکردیم، قسمت جنوبی  شرقی ارتفاعات "آریز" تنها مانع  دید ما نسبت  به شهر سنندج  بود اما به دلیل فاصله نزدیک  ما نور حاصله از چراغهای شهر مانند نور افکن خیلی قوی ازپشت ارتفاعات قابل مشاهده بود،

ادامه‌ی خواندن→